برخورد عيسى بن مريم عليه‏السلام با گناهكار حرفه‏اى

عيسى بن مريم  عليه‏السلام جايى مى‏رفت. گناه‏كارى حرفه‏اى با ديدن او و ياران او، بيدار شد و گفت : مى‏شود من راهم را عوض كنم و به گروه شما بپيوندم؟ او در باطن، اطمينان يافته بود كه مى‏تواند اين كار را بكند. با يكى دو قدم فاصله، دنبال اين جمعيت حركت كرد.

يكى از ياران مسيح برگشت، او را شناخت. با حالتى رنج‏آور به مسيح گفت: آيا درست است كه اين پليد بد طينت، دنبال ما راه بيفتد و از ما شود؟ خطاب به مسيح رسيد كه به او بگو: صدايت را بلند كردى و با كبر مطالبى را گفتى كه دل اين گناه‏كار 
شكست. همه اعمال عمرت را بر باد دادى. از امروز، عمل از سر بگير و به اين گناه‏كار هم بگو كه بيا و از ما باش و گناهان تو آمرزيده شد.

اگر به مردم بدهكاريم، مى‏توانيم به خداوند راست بگوييم كه آن چه از مردم نزد من است، برمى‏گردانم. او نيز اين گونه است كه يا از همين الان مى‏آمرزد. ممكن است اجراى توبه من يك ماه طول بكشد ، ولى آمرزش خداوند طولى نمى‏كشد. همان وقت كه پشيمان مى‏شود و توبه مى‏كند، مى‏آمرزد؛ كسى را كه بيست سال است نماز نخوانده است، هنوز يك ركعت قضا نكرده است، مى‏آمرزد. ديگرى را چون نيت كرده است و پسر بزرگى هم ندارد كه برايش نماز بخواند يا پول ندارد كه وصيت كند براى او نماز بخوانند، آمرزيده است.

آيات آمرزش عجيب است. عشق به بخشيدن گناهكار، در اين آيات موج مى‏زند.