بهره دايمى از فرصت عمر
هر مؤمنى مانع مؤمنى از رسيدن به مالش شود، در حالى كه به آن نيازمند است، به خدا قسم از طعام بهشت نچشد و از رحيق مختوم ننوشد.
قرآن مجيد و روايات سفارش اكيد دارند كه بدهكار تنگدست را مهلت دهيد، تا در زمان وسعت كار و وسعت مال دين خود را ادا كند.
«وَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَيْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ »
از مهمترين نعمت هايى كه خداوند مهربان به انسان عنايت فرموده ، نعمت با عظمت عمر است . روايات ما به دنبال آيات قرآن ، از نعمت عمر به سرمايه ، رأس المال و مايه تجارت تعبير كرده اند .
اين نعمت ، همانند ديگر نعمت ها ، شكر مخصوص به خود را دارد ، چون هر نعمتى از نعمت هاى الهى ، شكر ويژه اى دارد . شكر اين نعمت به اين است كه در دو برنامه يا دو مسير هزينه شود . در صورت هزينه شدن اين نعمت در اين دو راه ، انسان به تعبير كتاب خدا ، با تجارتى ارتباط پيدا مى كند كه داراى چند سود بسيار مهم است كه بعد از ذكر مقدمات لازم ، از صريح آيات قرآن كريم ، به آن چند سود اشاره خواهد شد .
يكى از اين دو راه ، عبادت است ، البته نه به معناى نماز و روزه تنها ، بلكه به معناى هر كارى كه به فرمان خدا انجام گيرد و مطابق با خواسته پروردگار عالم باشد و راه ديگر نيز هزينه شدن در خدمت به بندگان خداست ، كه اين خدمت نيز شؤون مختلفى دارد .
خدمت به خلق فقط به اين نيست كه انسان گرسنه اى را سير كند ، يا برهنه اى را بپوشاند . البته اين نيز خدمت است ، اما بالاترين خدمت به بندگان خدا ، خدمت معنوى است ؛ كسى كه بتواند شخص گمراهى را نجات بدهد ، بى راهى را به راه بياورد ، در چاه ضلالت افتاده اى را نجات دهد . يا خدمت همانى است كه خدا در قرآن مجيد مى فرمايد : اهل و عيال خود را از دچار شدن به آتش دوزخ حفظ كنيد:
«قُواْ أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا»
اين خدمت بسيار بالايى است كه انسان به شكلى زندگى كند و طرزى با خانواده رفتار كند كه آنها علاقه مند به حقيقت ، حق ، انبيا و اولياى الهى شوند و در حدّ خودشان ـ با كمك انسان ـ در حصار حفاظت از آتش دوزخ قرار بگيرند . اين نيز نوعى خدمت است كه خدمت بسيار بالايى است .
منبع : پایگاه عرفان
