تجلى اين احترام براى آنهايى كه مى فهمند در قرآن مطرح است.
آيه اول:
« سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَـرَ »
تسخير چيزى است كه با اراده و اختيار خود آدم مى تواند در زندگى منفعت ايجاد كند يا در راه منفعت و مصلحت انسان به اراده خدا، خودش در كار است.
تمام نهرهاى كره زمين را من مسخر انسان كردم و اين كار را نسبت به هيچ موجودى نكردم! اين انسان است كه نهرها را در اختيار دارد، به هر كجا كه مى خواهد حركت مى دهد، هر سدى كه بخواهد روى اين نهرها مى بندد. هر برقى كه بخواهد از اين نهرها مى گيرد، هر مقدار زمينى كه بخواهد پاى اين نهرها آباد مى كند و زندگيش را مى چرخاند و مخارجش را تأمين مى كند. البته اينها هدف نيست.
منبع : پایگاه عرفان
