فرار از احمق

گفتند: عيسى بن مريم فرار مى كرد تا در كنار كوهى ايستاد، كسى به او  مى گفت: از چه فرار مى كرديد؟ فرمود: از احمق.[10]

انسان احمق، داراى صفات رذيله كبر، غرور، حسد، ريا، كينه، دروغ، غيبت، تهمت، بدچشمى مى باشد و نمى تواند در كنار انبيا و ائمه راه پيدا كند. مخصوصاً فرداى قيامت كه احتياج ما در بيرون آمدن از قبر خيلى زياد است. چطور ما در پاكان عالم راه پيدا كنيم؟

آنجايى كه وقتى آدم نگاه مى كند، مى بيند يك طرف محشر ابراهيم و اسماعيل ايستاده است، با چه پرونده روشن، يك طرف محشر نوح و آدم ايستاده، شيث و صالح ايستاده، هود و يعقوب ايستاده، يوسف و موسى ايستاده، و يك طرف هم پيغمبر عزيز اسلام، دست دوازده امام را گرفته با ياران بزرگوارشان، يك طرف حضرت زهرا  عليهاالسلام ايستاده است.

اهل گناه، در بين پاكان عالم جايى ندارند.

اين پافشارى شديد براى ترك گناه به خاطر محبت و عشقى بوده كه خداوند  به بندگانش داشته، و نمى خواهد كه جزء باند شياطين باشند؛ بلكه دوست دارد بندگانش با انبيا و ائمه و اولياى الهى باشند.