اميرالمؤمنين، در یکی از خطبههاى خود، به موضوع تفاوتهای أعمى و بصير اشاره کردهاند. ابن أبى الحديدو ابن ميثمدر شروح نهج البلاغه خود به این موضوع پرداخته و مرحوم خويىو شارحان ديگر با دانش خود آن را تجزيه و تحليل كرده اند. این بخش از خطبه بیش از چهار خط نيست، ولى به اندازه چهار ميليون خط، معنا در اين خطبه گنجانده اند كه اين كارى خدايى است. این روایت را اهل سنّت نیز با مقداری تفاوت از وجود مبارك اميرالمؤمنين، عليهالسلام، نقل کردهاند که در زیبایی و بلاغت کمنظیر بوده و يك جمله آن چنين است:
«وإنما الدنيا منتهى بصر الأعمى، لا يبصر مما وراءها شيئا».
پايان و سرانجام ديدگاه كوردل دنياست و غير دنيا هيچ چيز را نمى فهمد.
در حالى كه دنيا اول كار است نه آخر آن. دنيا مقدمه آخرت است و زندگى در آن زندگىای مقدماتى است.
منبع : پایگاه عرفان