صلوات نزد علماى اهل تسنّن‏

ناقلان روايات از اعاظم علما و مفسران اهل سنت اند كه در «الغدير» به اين ترتيب ذكر شده:

ابن حجر در «الصواعق» صفحه 87 در ذيل توضيح آيه [إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ ] «2» و نيز در صفحه 139 بنا به اخراج دار قطنى و بيهقى آمده كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

هر كس بر من صلوات بفرستد و بر آل من نفرستد صلواتش قبول نيست.

و بر استناد به همين حديث شافعى گفته:

صلوات بر آل مانند صلوات بر خود پيامبر صلى الله عليه و آله واجب است.

و فخر رازى در تفسيرش جلد هفتم صفحه 391 تصريح كرده كه:

پيامبر صلى الله عليه و آله صلوات بر خود و آلش را در خاتمه تشهّد قرار داده.

نيشابورى در تفسيرش در ذيل آيه: [قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى ] «1» آورده:

تمام كردن تشهّد به صلوات بر آل پيامبر عليهم السلام بعد از صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله در تمام نمازها شرف آل رسول عليهم السلام است.

محب الدين طبرى در «ذخاير» صفحه 19 همين معنى را از جابر نقل مى كند و مى گويد جابر فرموده:

صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله بدون آل قبول نيست.

ناقلان ديگر عبارتند از:

قاضى عياض در كتاب «شفا» و «شرح شفا» ى قاضى خفاجى جلد 3 صفحه 500- 505 و تقى الدين اسبكى در «شفاء السقام» صفحه 181- 187 و حافظ هيثمى در «مجمع الزوائد» جلد 10 صفحه 163 و طبرانى در «اوسط» و بيهقى و ابن عساكر همين معنا را از امام على عليه السلام نقل كرده اند و نيز شبلنجى در «نورالابصار» صفحه 112 و صاحب كتاب «الاسعاف» در حاشيه «نورالابصار» صفحه 107 نقل كرده اند كه:

صلوات بدون آل مردود و باطل و در پيشگاه حق غيرقابل قبول است.

در «شب هاى پيشاور» آمده:

بخارى در جلد سوم صحيح و مسلم در جلد اول و شيخ سليمان بلخى در «ينابيع المودة» و ابن حجر متعصب در «صواعق» از كعب بن عجزه نقل مى كنند:

چون آيه إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ ] نازل شد عرض كرديم: يا رسول اللّه! طريقه سلام بر تو را دانستيم، چگونه صلوات بفرستيم حضرت فرمودند به اين طريق:

أللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.

و سيد ابى بكر شهاب از صفحه 29 تا 35 ضمن باب دوم كتاب «رشفة الصادى» بياناتى در وجوب صلوات بر محمد و آل محمد دارد و دلايلى از نسايى و دار قطنى و ابن حجر و بيهقى از ابوبكر طرطوسى از ابو اسحاق مروزى، از سمهودى و نووى در «تنقيح» و شيخ سراج الدين قصيمى آورده كه:

صلوات بر آل محمد بعد از نام مبارك محمد در تشهّد نماز واجب است «1».

اين بود نظريه جمعى از فقها و مفسران و محدثان اهل سنت كه با روايات و دلايل و فتاوى، وجوب صلوات را به اين نحو:

أللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.

اثبات كرده اند و مسئله را به عنوان بيان امر مجمل قرآن از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل كرده اند و تسليم بودن به آن حضرت اقتضاى واجب دارد كه صلوات را به همان صورتى كه دستور داده شده در تشهّد بياورند.

شيعه از همان زمان پيامبر صلى الله عليه و آله به پيروى از پيامبر و اولين فرد شيعه كه وجود مبارك اميرالمؤمنين عليه السلام بود، در تشهّد نماز به همين نحو صلوات فرستاده و تا قيامت اين برنامه و ساير برنامه هاى خدا و پيامبر و ائمه عليهم السلام را ادامه خواهد داد.