ولادت حضرت عباس علیه السلام مبارک باد

پدید آورنده : راضیه حامدی نیا

بوی گل

امروز بوی گل یکی از فرزندان امام علی علیه السلام توی فضا پیچیده. بوی لاله عباسی می آید. بوی حضرت عباس علیه السلام ؛ چون امروز تولد این مردِ بزرگ است. حضرت عباس علیه السلام برادر امام حسین علیه السلام است. او روز چهارم شعبان سال 26 هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد. این روز خوب و این عیدِ قشنگ را به همه شما بچه های خوب تبریک می گوییم.

باب الحوائج (حل کننده مشکل ها)

آیا می دانید یکی از چیزهایی که ما خیلی از داشتنش خوشحالیم و لذت می بریم داشتنِ امامان و فرزندان آنهاست؟ آیا تا حالا به زیارت امام زاده ای رفتید؟ این امامزاده ها همان فرزندان امامان هستند که وقتی به حرم آنها می رویم خیلی دعا می کنیم و با خدا راز و نیاز می کنیم.

باب الحوائج هم لقب یکی از امام زاده هاست. به حضرت عباس علیه السلام فرزند امام علی علیه السلام باب الحوائج می گویند. باب الحوائج یعنی کسی که به مردم کمک می کند تا خواسته ها و مشکل هایشان را با اجازه خدا جواب بدهد. ما هم از او می خواهیم که برای ما دعا کند که همیشه خوشحال و شاد باشیم، خوب زندگی کنیم و خدا دعای ما را قبول کند.

برادر شجاع

حتماً همه شما اسم حضرت ابوالفضل علیه السلام را شنیده اید. حضرت ابوالفضل برادرِ امام حسین علیه السلام است.

آیا می دانید چرا به او ابوالفضل می گویند؟ چون او صاحب همه خوبی ها بود. او یک انسان شجاع، قدرتمند، مهربان و با ایمان بود که همه بچه های کوچک را دوست داشت. او خیلی خیلی برادرش امام حسین علیه السلام را دوست داشت. او از بزرگ ترین یاوران و کمک کننده ها به امام حسین علیه السلام بود. امام حسین علیه السلام از اینکه برادری مثل حضرت ابوالفضل علیه السلام داشت خیلی خوشحال بود.

شب شیرین

امروز صبح عباس به خانه ما آمده یود. با خودم گفتم: «خدایا! عباس با من چه کار دارد؟»

عباس گفت: «رضا!می آیی برویم به شیرینی فروشی ما، به بابایم کمک کنیم؟» با تعجّب نگاهی به عباس کردم و گفتم: «مگر آنجا چه خبر است؟» عباس گفت: «امشب، شب تولد حضرت عباس است، شب چهارم شعبان. هر سال این موقع بابایم جعبه های شیرینی را آماده می کند، من باید ببرم مسجد. آخر بابایم حضرت عباس را خیلی دوست دارد؛ به این خاطر اسم من را هم عباس گذاشته. تازه امشب بابایم لامپ های رنگی هم از سر درِ مغازه آویزان می کند. قیمت شیرینی ها را هم کمتر حساب می کند.» با این همه چیز که عباس برایم تعریف کرده بود خوشحال شدم و دنبالش راه افتادم.

سلام بر ماه بنی هاشم

سلام! سلام به قامت بلند و روی نورانی ات! سلام به چهره چون ماه و قشنگ ات ! سلام به دل نترس و شجاع ات! سلام به قلب مهربان تو و به بزرگی نگاه پرمعنایت، زمانی که آب را دیدی؛ ولی از آن نخوردی! سلام به دستان پرمحبّتِ تو، وقتی که بچّه های کوچک را در آغوش می گرفتی! سلام به تمام کسانی که به تو ماه بنی هاشم می گفتند! سلام به پیشانی بلند تو که آثار سجده بر آن مشخص بود! ای زیباترین یار حسین در مدینه، ای ماه بنی هاشم!

کودکی عباس علیه السلام

حضرت عباس علیه السلام در آغوش امام پرورش یافته بود. پدرش کسی است که دوست و دشمن در برابرش زانو می زنند. در دوران کودکی از علم و دانایی پدرش حضرت علی علیه السلام بهره مند می شد. در مکتب پدرش حقیقت های درس دین را می آموخت و با آداب و اخلاق اسلامی آشنا می شد. حضرت عباس، 14 سال با پدرش زندگی کرد.

حضرت علی علیه السلام درباره ایشان فرمود: «فرزندم عباس در کودکی علم آموخت و مانند نوزاد کبوتر که از مادرش آب و غذا می گیرد از من معارف و علوم دانش ها را یاد گرفت»