همنشينان ناسالم‏

امام باقر عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت كرده است كه آن حضرت فرمود:

«إنَّ أسْرَعَ الخَيْرِ ثَوَاباً البِرُّ وَأسْرَعَ الشَّرِّ عِقَاباً البَغْىُ وَكَفى بِالمَرْءِ عَيْباً أنْ يُبْصِرَ مِنَ النّاسِ مَا يَعْمَى عَنْهُ مِنْ نَفْسِهِ وَأن يُعَيِّرَ النّاس بِمَا لَإ؛ يَسْتَطِيعُ تَرْكَهُ وَأنْ يُؤذِىَ جَلِيسَهُ بِمَا لا يَعنِيهِ» .

سريع ترين خوبى از نظر پاداش، نيكى به مردم است و سريع ترين بدى از نظر كيفر، بدى به مردم است، و براى مرد از نظر عيب داشتن همين بس كه چيزى را از مردم ببيند كه آن چيز در وجود خودش بر او پوشيده است و مردم را به چيزى سرزنش كند كه خودش توان ترك آن را نسبت به خود نداشته باشد و همنشينش را به امورى كه مهم نيست وارزش ندارد آزار دهد.

امام صادق عليه السلام از پدران بزرگوارش از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت مى كند كه آن حضرت فرمود:

«ألا أُنَبِّئُكُمْ بِشَرِّ النَّاسِ؟ قَالُوا: بَلى يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: مَنْ أبْغَضَ النّاسَ وأبْغَضَهُ النّاسُ، ثمّ قَالَ ألا أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ هَذَا؟ قَالوُا بَلى يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: الَّذِى لَايُقِيْلُ عَثْرَةً وَلَا يَقْبَلُ مَعْذِرَةً وَلَا يَغْفِرُ ذَنْباً، ثُمَّ قَالَ: ألا أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ هَذَا؟ قَالُوا بَلى يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: مَنْ لَايُؤْمَنُ شَرُّهُ وَلَا يُرْجى خَيْرُهُ» .

آيا شما را به بدترين مردم خبر ندهم؟ گفتند: بله يا رسول اللَّه! فرمود:

كسى است كه با مردم كينه و دشمنى داشته باشد و مردم هم به خاطر تبهكارى و فسادش با او دشمن باشند، سپس فرمود: آيا شما را به بدتر از آن خبر ندهم؟ گفتند: چرا يا رسول اللَّه! فرمود: كسى كه از خطا و لغزش ديگران نگذرد و عذر عذرخواه را نپذيرد و گناه طرف مقابلش را نبخشد سپس فرمود: آيا شما را به بدتر از آن خبر ندهم؟ گفتند: چرا يا رسول اللَّه! فرمود: كسى كه از شرش در امان نباشند و به خيرش اميد نبندند.

امام صادق عليه السلام فرمود:

«مَنْ خَافَ النّاسُ لِسَانَهُ فَهُوَ فِى النّارِ» .

كسى كه مردم از زبانش بترسند بى ترديد در آتش است.

ورسول خدا عليه السلام فرمود:

«شَرُّ النّاسِ يَوْمَ القِيَامَةِ الَّذِينَ يُكْرَمُونَ اتِّقَاءَ شَرِّهِمْ» .

بدترين مردم روز قيامت كسانى هستند كه مردم به خاطر حفظ خود از شرشان به آنان احترام نمايند.