نعمت‌های در اختیار انسان

 در توضیح این دو مسأله گفتیم که نعمت‌های پروردگار بر دو قسم مادی و معنوی است و هر قسم هم دو نوع متصل و منفصل دارد. نعمت متصل مادی ما همین بدنمان است و نعمت متصل معنوی ما روح، عقل، نفس و حقایقی است که رابطه ما با وجود مقدس حضرت حق را برقرار می‌کند. نعمت‌های منفصل ما در بعد مادی هم عبارتند از تمام مظاهر این عالم، به‌خصوص موادی که بر روی زمین است و با حیات ما در ارتباط می‌باشد. نعمت‌های منفصل معنوی نیز انبیا، ائمه طاهرین و کتاب‌های آسمانی‌اند.

ملاحظه‌ می‌کنید که ما از همه طرف غرق در نعمت‌های حق هستیم و چیزی را برای ما کم نگذاشته‌اند. آنچه لازم بوده به ما مرحمت شده و آنچه اکنون لازم است این که ما باید در جنب این نعمت‌ها به وظایف‌مان عمل کنیم و عمل ما هم باید زنده، یعنی خالص برای خدا باشد. عمل وقتی برای خدا خالص شد مشکلات را حل‌ می‌کند و صورتی از بهشت آخرت را به همین دنیا لطف‌ می‌کند. آنهایی که نعمت را بشناسند و جای خرج کردن آن را هم بفهمند، هم دنیای پاکی دارند و هم با سلامتی وارد برزخ و عالم محشر می‌شوند. قرآن کریم در باره حضرت یحیی (ع)  که این خصوصیات را دارا بود می‌فرماید:

وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا

 و در آیه دیگری در باره حضرت عیسی (ع)  نیز می‌فرماید:

وَ السَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا

یعنی این بزرگواران از ولادت تا مرگ و از مرگ تا برپا شدن محشر و از محشر تا ابدیت را با سلامتی‌ طی می‌کنند.