دل‏هاى بيمار

خداوند بزرگ در قرآن مجيد ، قلب اين گونه مردم را كه هدفى جز دنيا و شكم و جمع و تفريق مواد و به عبارت ديگر قصد و مقصدى جز كود سازى ندارند مريض اعلام كرده ، مى فرمايد : رَأَيْتَ الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِم مَرَضٌ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِىِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلَى لَهُمْ .آنان را كه در دل هايشان بيمارى است ، مى بينى مانند كسى كه در بيهوشى مرگ افتاده به تو مى نگرند و سزاوارشان هم [ به سبب بيماردلى ]همين حالت است . اَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ  .بلكه كسانى كه در دل هايشان بيمارى است ، گمان كردند كه خدا كينه هايشان را آشكار نخواهد كرد . و كسانى كه داراى قلوب مريض هستند ، چاره اى جز اضافه كردن آلودگى روى آلودگى ندارند و به فرموده قرآن : وَأَمَّا الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِم مَرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُونَ  .اما كسانى كه در دل هايشان بيمارى [ نفاق ] است ، پس پليدى بر پليديشان افزود و در حالى كه كافر بودند از دنيا رفتند . مفسدان و منافقان در قرآن مجيد به دارنده قلب مريض معرفى شده اند ، قلبى كه از خدا روگردان و به غير حق ميل شديد و رغبت وافر دارد . فى قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضاً وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ  .در دلِ آنان بيمارىِ [ سختى از نفاق ] است ، پس خدا [ به كيفرِ نفاقشان ]بر بيماريشان افزود و براى آنان در برابر آنچه همواره دروغ مى گفتند ، عذابى دردناك است .
اين گونه مردم از عمل خير گريزان و آلوده به اعمال شيطانى هستند .