نياز بشر به راهنماى الهى‏

استعدادهاى خدا دادى، فطرت، عقل، وجدان، روح الهى، ميل به كمال، عشق به عظمت و... مايه هاى ارزش انسانند؛ ولى بايد توجه داشت، كه هيچ انسانى به تنهايى قدرت به كار گرفتن اين مايه ها و شكوفا كردن اين استعدادها را ندارد، و اين بر حسب مقتضاى آفرينش انسان است.

اگر بخواهد به تنهايى از اين مايه ها استفاده كند، يا ناقص استفاده خواهد كرد، يا همان ها را در فاسدترين راه و رذيلانه ترين برنامه ها به كار خواهد گرفت!!

براى صحيح به كار گرفته شدن استعدادها و اصولى خرج كردن مايه هاى كمال و فضيلت، خداوند مهربان انبياى بزرگوارش را همراه با كتب پر ارج آسمانى، به كمك انسان فرستاد و از آدميان خواست، تا براى رسيدن به مقصود و دريافت سعادت و به دست آوردن خير دنيا و آخرت و اقامه عدل و قسط و به چنگ آوردن هماى خوشبختى و شكوفا شدن تمام مايه هاى فضيلت، از آن مردان الهى پيروى كرده و دستوراتشان را هم چون چراغ فرا راه حيات خود قرار دهند.