حضرت استاد حسین انصاریان در نخستین جلسه از سلسله سخنرانی‌‌های «رحمت الهی» در مسجد حضرت امیر تهران اظهار داشتند: مبحث «رحمت خداوند» از اصولی ترین مباحثی است که در قرآن مجید، روایات ائمه معصومین(ع) و دعاها مطرح شده است؛ هر انسان به میزان مقدار تفحصی که می‌تواند از واژه رحمت داشته باشد، به همان میزان سخن حق برای وی حجت می‌شود.
ایشان فرمودند: در قرآن کریم 276 مرتبه از کلمه «رحمت» استفاده شده که نشانگر این است، رحمت خداوند گوشه‌ای از شعاع تجلی پروردگار در کل عالم طبیعت بوده است.
استاد انصاریان با بیان این‌که تجلی رحمت خداوند برای همه انسان‌ها است، ابراز کردند: انسان‌ها از زمان حضرت آدم تا کنون، یا رحمت الهی را پذیرفتند و یا به اختیار، خود را از پذیرفتن این رحمت محروم کردند.
ایشان با بیان این‌که واژه «رؤیت» در عبارات آیات و روایات به معنای نگاه معمولی و واژه «نظر» به معنای نگاه کردن به همراه فکر و اندیشه است، خاطرنشان کردند: همه انسان‌ها مورچه را می‌بینند اما دقتی درباره آن نمی‌کنند؛ این در حالی است که امیر مؤمنان حضرت علی(ع) با نظر به مورچه، سخنرانی معجزه آمیزی درباره خلق، آفرینش و فعالیت‌های این موجود ایراد می‌کنند که متن آن در نهج‌البلاغه وجود دارد.
وی با اشاره به روایتی از امام معصوم(ع) مبنی بر این‌که «یک ساعت اندیشه کردن درباره خویشتن و عاقبت اعمال خویش، از یک سال عبادت الهی و انجام مستمر کار خیر برتر و بالاتر است»، تأکید کرد: با اندیشه بر تنها بخشی از رحمت‌های پروردگاری در می‌یابیم، اگر رحمت پروردگار بعد از پایان زمستان، موجب حیات یافتن زمین نمی‌شد، خیمه حیات تمام موجودات زنده برچیده می‌شد.
استاد انصاریان با بیان این‌که میوه‌ای همچون خرما آیینه نشان دهنده جمال ازلی و ابدی و رحمت الله است، ادامه دادند: خدای متعال در قرآن کریم خطاب به رسول خدا(ص) می‌فرماید که اگر انسان تندخو و سنگدلی بودی، کسی به نهضت تو روی نمی‌آورد؛ این آیه بیانگر تضاد میان تندخویی و رحمت الهی است.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به آیه «اِذا جآءَكَ الّذينَ يُؤْمِنُونَ بِاياتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَيْكُمْ» در سوره مبارکه انعام، تصریح کردند: خدای متعال خطاب به رسول رحمت می‌فرماید که در برابر مؤمنان آرزوی سلامتی برای دنیا و آخترشان کن؛ و نیز خبر رحمت من را به آنان بده تا از غصه رها شوند؛ رحمت من به شرط توبه و اصلاح، یقینا به آنان خواهد رسید.
ایشان با بیان این‌که بخشی از شعاع رحمت پروردگار متعال جلوه انسانی دارد، عنوان کردند: هر انسانی موظف است تا برای پاک نگاه داشتن اموال خود، اقتدا به انسان کاملی کند که اساس رحمت‌های الهی است.
استاد انصاریان با بیان این‌که یکی از نیکوترین میراث‌های شیعه تفسیر عیاشی است، گفتند: در تفاسیر مهمی همچون عیاشی، برهان، صافی فیض، نورالثقلین و مناقب خوارزمی از قول سه نفر، بزرگترین رحمت الهی که در جلوه انسان پیاده می‌شود را تفسیر به امیر مؤمنان حضرت علی(ع) می‌کنند.
ایشان بیان کردند: رحمتی که خدای متعال در قرآن کریم آن را در مقابل تمام نعمت‌های الهی قرار می‌دهد، به تصریح حضرت حضرت امام باقر(ع) و حضرت امام صادق(ع) حضرت علی بن ابی طالب(ع) است.
