نقش عقل در انسان‏

امام على، عليه‏السلام، در خطبه اول نهج البلاغه پس از بيان مسائل مربوط به توحيد و آفرينش عالم و آدم، به بحث درباره نبوت انبيا مى‏پردازد و مى‏فرمايد: فلسفه بعثت انبيا اين است كه عقل را- كه خزانه‏اى الهى در وجود بشر است- بگشايند وگوهر گران‏بهايى را كه خدا در اين خزانه قرار داده، آشكار كنند.

كدام انسان عاقل و منصفى مى‏تواند نقش عظيم انبيا را در پديده‏هاى علمى، فرهنگى، اخلاقى، روحى، عملى و تمدن بشر انكار كند؟! هر علم‏ و هنرى را بررسى كنيم، ريشه‏شان به انبياى خدا باز مى‏گردد. آيات قرآن مجيد در اين باره صراحت دارند كه انبيا عاقل‏ترين مردم تاريخ بوده‏اند. عقل آنان نيز قوى‏ترين عقول و داراى ذخيره‏هاى گرانقدر الهى بوده است. قرآن و همه متون اسلامى و كتاب‏هاى انبيا، دلالت بر اين معنا دارند كه قوى‏ترين عقل‏ها و چراغ حيات با آنان بوده است‏ و همواره نور قوىّ عمق‏نگرى را به ديگران منتقل مى‏كرده‏اند. و هر كسى مى‏داند كه رشد عقلى مردم كار كم و آسانى نيست.