گره مرگ باز شدنى نيست. هيچ كس، از هر رشته علميى كه بهره‌مند است، نمى‌تواند به انتظار بنشيند كه روزى گره مرگ باز شود؛ چون هرگز باز نمى‌شود.
تمام جانداران مى‌ميرند:
«كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ»
تمام فرشتگان نيز بايد بميرند. زمانى مى‌آيد كه از ميان كلّ آفريده‌هاى خدا، فقط اسرافيل زنده است؛ يعنى خود ملك الموت نيز مى‌ميرد. بعد خداوند متعال جان اسرافيل را خودش مى‌گيرد. وقتى خاموشى كامل بر همه هستى حاكم شد، آن وقت سؤال مى‌كند:
«لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ»
امروز كار در دست كيست؟ هيچ كس نيست كه جواب خدا را بدهد. خودش جواب خودش را مى‌دهد:
«لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ»
كار فقط دست يك نفر است، آن هم خداى يكتا و قدرتمند.
منبع : پایگاه عرفان
