زیارت اربعین

زیارت اربعین
اربعین ، چهلمین روز شهادت امام حسین (ع) است که جان خود و یارانش را فدای دین کرد . از آنجا که گرامیداشت خاطره شهید و احیاء اربعین وی ، زنده نگهداشتن نام و یاد و راه اوست و زیارت ، یکی از راههای یاد و احیاء خاطره است ، زیارت امام حسین (ع) بویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است ، فضیلت بسیار دارد .

امام حسن عسکری (ع) در حدیثی علامتهای « مؤمن » را پنج چیز شمرده است : نماز پنجاه و یک رکعت ، زیارت اربعین ، انگشتر کردن در دست راست ، پیشانی بر خاک نهادن و « بسم الله » را در نماز ، آشکارا گفتن : « عَلاماتُ المُؤمِنِ خَمسٌ : صَلاةُ اِحدی وَ خَمسین وَزِیارَةُ الا ربَعین ... »(547) زیارت اربعین که در این روز مستحب است ، در کتب دعا آمده است و به اینگونه شروع می شود : « السلامُ عَلی وَلِی اللهِ وَ حَبیبِهِ ... » که این متن ، از طریق صفوان جمال از امام صادق (ع) روایت شده است . زیارت دیگر آن است که جابربن عبدالله انصاری در این روز خوانده است و متن زیارت بعنوان زیارتنامه آن امام در نیمه ماه رجب نقل شده و با جمله « السلامُ عَلَیکم یا آلَالله ... » شروع می شود . (548)

مورخان نوشته اند که جابربن عبدالله انصاری ، همراه عطیه عوفی موفق شدند که در همان اولین اربعین پس از عاشورا به زیارت امام حسین (ع) نائل آیند . وی که آن هنگام نابینا شده بود ، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گامهای کوچک برداشت تا سر قبر حسین بن علی علیهما السلام آمد و با راهنمایی عطیه ، دست روی قبر نهاد و بیهوش شد ، وقتی به هوش آمد ، سه بار گفت : یا حسین ! سپس گفت : « حَبیبٌ لا یجیبُ حَبیبَهُ ... » آنگاه زیارتی خواند و روی به سایر شهداء کرد و آنان را هم زیارت نمود . (549)

پی نوشت ها:

547 - بحار الا نوار ، ج 98 ، ( بیروت ) ص 329 ، المزار ، شیخ مفید ، ص 53 .

548 - مفاتیح الجنان ، زیارت اربعین .

549 - منتهی الا مال ، ج 1 ، حوادث اربعین ، نفس المهموم ص 322 ، بحارالانوار ، ج 98 ، ص 328