آيات قبل از اين آيه را كه بررسى مى‌كنيم، مى‌بينيم ضمير در «مِنْ شِيعَتِهِ» به وجود مقدس حضرت نوح عليه السلام برمى‌گردد؛ يعنى حضرت ابراهيم عليه السلام از ابتدا، قبل از اين كه امام مردم شود، شيعه حضرت نوح عليه السلام بوده است.
معلوم مى‌شود فرهنگ دست‌نخورده و سالم حضرت نوح عليه السلام به وسيله همان مؤمنينى كه گفته شد، تا زمان حضرت ابراهيم عليه السلام آمد و ايشان از دين و فرهنگ حضرت نوح عليه السلام پيروى و به ايشان اقتدا كرده است.
كيفيت اقتدا، پيروى و شيعه بودن حضرت ابراهيم عليه السلام به گونه‌اى بوده كه لياقت پيدا كرد تا خودش تا قيامت، امام مردم شود.
مسأله اصلى در اين كلمه شيعه است. حضرت ابراهيم عليه السلام چه شد كه مقتدا مردم شد؟ از طريق شيعه شدن و اقتدا كردن به حضرت نوح عليه السلام.
منبع : پایگاه عرفان
