شيعه بودن حضرت ابراهيم عليه السلام را چه كسى پايه گذارى كرده است؟
«ان عليا و شيعته هم الفائزون»
را كه خود شما نقل كرده‌ايد كه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله بيست و سه سال مى‌فرمود، اين را چه كسى پايه گذارى كرد؟ وقتى كسى بى‌تقوا مى‌شود، از چارچوب انسانيت درمى‌آيد؛ قرآن و فرمايش پيغمبر صلى الله عليه و آله را مى‌بيند، باز روى عناد، لجبازى، حسادت، پول گرفتن و مأموريت از طرف ستم‌كاران، مى‌گويد: شيعه ساخت شخصى يهودى بوده است.
يكى از نوشته‌هاى علامه عسگرى، كتابى به نام «عبدالله بن سبا» است. ايشان با مدارك بسيار مهم، از مدارك دانشمندان اهل سنت، نه از كتاب‌هاى ما، ثابت مى‌كند كه «عبدالله بن سبا» وجود خارجى نداشته، بلكه مردى ساختگى و ساخته ذهن دشمنان است. ايشان وقتى در بغداد اين كتاب را نوشت، به مصر و مناطق ديگر فرستاد، دانشمندان بزرگ اهل سنت، بعد از اين كتاب، براى ايشان نامه‌هايى در ابراز تأسف نوشتند كه من بعضى از آن نامه‌ها را خوانده‌ام؛ يعنى آنها با شگفتى اين كتاب را نگاه كردند. اين كتاب، كتاب بسيار مهمى است.
خدا اين لغت را در قرآن، درباره حضرت ابراهيم عليه السلام به كار گرفته است كه او شيعه حضرت نوح عليه السلام بود و پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله بعد از قرآن اين لغت را به كار گرفتند كه شيعه يعنى پيرو، مأموم و اقتدا كننده واقعى به حضرت على بن ابى‌طالب عليه السلام.
اين شيعه خيلى مقام دارد.
منبع : پایگاه عرفان
