عده اي مي گويند چرا نام امام زمان (ع) صريحاَ درقران برده نشده است. پاسخ اين است كه گويا معرفي اولياء الهي كه امت بايد از آنها پيروي كند فقط يك راه دارد و آن اين است كه نام آنان در كتاب آسماني برده شود ، درصورتي كه اگر به خود قرآن مراجعه كنيم خواهيم ديد ، كه قرآن به سه طريق شخصيتهاي الهي را معرفي نموده است . 1 ـ معرفي با اسم پيامبر گرامي در انجيل از طريق اسم براي آيندگان معرفي شده است. الف : و مبشراَ برسول ياتي من بعدي اسمه احمد (صف / 6) ب : يا داوود انا جعلناك خليفه في الارض ( صف / 26 ) ج : و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل (آل عمران / 144) 2 ـ معرفي با عدد الف : ولقد اخذ الله بني اسراييل و بعثنا منهم اثني عشر نقيباً (مائده / 12) ب : و اختار موسي قومه سبعين رجلاَ لميقاتنا (اعراف/ 155) 3 ـ معرفي با صفت كه يكي از طرق معرفي شخصيتهاي الهي است و وجود مبارك امامان (ع) از اين طريق نيز معرفي شده اند. الف:الذين يتبعون الرسول النبي الذي يجدونه مكنوناَ عندهم في التوراه و الانجيل يامرهم بالمعروف و ينههم عن المنكر . . . (اعراف / 157) كه در اين آيه حضرت محمد (ص) با صفات دهگانه معرفي شده است. ب : اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم (نساء / 59) نتيجه اينكه اگرنام حضرت مهدي (ع) در قرآن نيست ولي صفات و خصوصيات حكومت او در قرآن وارد شده است، اصولاَ قرآن در معرفي افراد ، مصالح عالي را درنظر مي گيرد گاهي ايجاب مي كند كه افراد را با نام معرفي نمايد و گاهي مصالح ايجاب مي كند كه تنها به صفات افراد بپردازد چنان كه درباره حضرت مهدي (ع) است. آياتي كه در سوره صف و توبه ـ از انتشار و گسترش اسلام در سطح جهاني نويد مي دهد ، مانند ـ ليظهره علي الدين كله ـ اشاره به تشكيل حكومت است زيرا به تصريح مفسران اين آيه كه پيشگويي ازگسترش فراگيروهمه جانبة اسلام درسطح جهان است ، هنوز تحقق نپذيرفته است. و آيه: و لقد كتبنا في الذبور من بعد الذكر ان الارض يرثها عبادي الصالحون ـ اين آيه نويد مي دهد كه صالحان ، وارثان زمين خواهند بود و حكومت جهان را به دست خواهند گرفت و به اتفاق تاريخ بشر ، هنوز اين وعده الهي تحقق نيافته است. و آيه ـ قل أرايتم ان اصبح ماؤكم غوراَ فمن ياتيكم بماء معين (ملك،30) در رواياتي كه از ائمه اهل بيت (ع) به ما رسيده اين آيه به ظهور حضرت مهدي (ع) و عدل جهان گستر او تفسير شده است . از جمله در حديثي از امام باقر (ع) در تفسير اين آيه مي خوانيم : نزلت في الامام القائم (ع) يقول ان اصبح امامكم غائباَ منكم،... و الله ما جاء تأويل هذه الايه و لابد ان بحين تا ويلها . فرمود: اين آيه درباره امامي نازل شده است كه قيام به عدل الهي مي كند . . . . به خدا سوگند تأويل اين آيه نيامد و سرانجام خواهد آمد بنابراين مسئله مهم ، بيان خصوصيات ديگر آن حضرت است كه افراد دل آگاه با شناخت آنها ، مهدي واقعي را از مدعيان قلابي مهدويت باز شناسند ، بخشي از اين خصوصيات در قرآن آمده كه اشاره شد به آن آيات و بخشي ديگر در اخبار و روايات آمده است.
.
منبع : پایگاه عرفان
