مقايسه‌اى با بهشت كنيد، ما كلمه كثير و اكثر در قرآن در ارتباط با بهشت نداريم، «ثلّة» داريم،
«ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ* وَ ثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ»
«ثلّة»؛ گروهى، اما كثير نداريم، ولى درباره دوزخ، اكثر و كثير داريم:
«وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثِيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»
درباره بهشت اين حرف را ندارد؛ يعنى بهشت واقعاً خلوت است. به همين خاطر است كه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:
جاى فقيرترين كس از لحاظ نعمت‌ها در بهشت، از سطح كره زمين وسيع‌تر است؛ چون مشترى ندارد. «1» ولى اميرالمؤمنين عليه السلام مى‌فرمايند: اگر كسى در دوزخ، جاى دو كف پا براى خودش پيدا كند، خيلى به او لطف كرده‌اند. اكثر در قرآن زياد است:
«وَ لا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شاكِرِينَ»
اين أكثر، اهل دوزخ هستند. بعد به دوزخ مى‌گويد:
«هَلِ امْتَلَأْتِ»
معده‌ات سير شد؟ ديگر نمى‌خواهى؟ به پروردگار عالم مى‌گويد:
«هَلْ مِنْ مَزِيدٍ»
ديگر ندارى داخل شكم من بريزى؟ اين لقمه‌هايى كه دادى كم بود، از ما مى‌پرسى سير شدى؟
مى‌گويند: دهان و معده نفس تغذيه شونده با زشتى‌ها مانند جهنم است؛ سير نمى‌شود. از ظلم، جنايت و آدم‌كشى سير نمى‌شود تا در رأس مجرمين جهان قرار گيرد، باز هم سير نمى‌شود.
مجرمين كوچك را در اطراف خود ببينيد، روزى هزاران دروغ مى‌گويند، خيانت و جنايت مى‌كنند و هر گناهى را كه دسترسى پيدا كنند، مرتكب مى‌شوند و سير نمى‌شوند. نفس، نه در جهت خوبى‌ها و نه در جهت بدى‌ها، هرگز سير نمى‌شود.
منبع : پایگاه عرفان
