يكى از صحابه حضرت رضا، عليه السلام، صفوان بن يحيى است. او در گرماى مسجد الحرام، در شبانه‌روز بيش از 150 ركعت نماز خالصانه به جا مى‌آورد. فردى از ايشان پرسيد: چرا اين‌قدر نماز مى‌خوانيد؟ صفوان پاسخ داد: ما سه نفر بوديم: من، عبد اللّه بن جندب، و على بن نعمان.
روزى در كوفه با همديگر قرار گذاشتيم هروقت يك يا دو تن از ما از دنيا رفت، نفر يا نفرهاى زنده به اندازه كل عمر رفيق يا رفيق‌هاى خود نماز بخوانند و روزه بگيرند. حال، آن‌دو نفر دارفانى را وداع گفته و من زنده مانده‌ام. لذا، به قول خود وفا كرده نمازهاى آن‌ها را مى‌خوانم.
منبع : پایگاه عرفان
