استاد انصاریان: تذهیب نفس بهترین روش محاسبه نفس از منظر پیامبر اسلام(ص) است

استاد انصاریان در دهه دوم صفر طی سخنانی در مسجد المجتبی(ع) تهران با بیان اینکه اهل تحقیق می‌فرمایند ریشه کلمه دنیا، دنو است، اظهار کرد: دنیا به معنای جای نزدیک به شماست، در همین جایی که در آن موجودات زنده زندگی می‌کنند، عالم دیگر که باز در قرآن و روایات ذکر شده، برزخ است و عالم سوم هم آخرت است.

وی ادامه داد: مسائل زیادی را قرآن و روایات، در ارتباط با انسان درباره دنیا مطرح می‌کنند و مردم جهان از زمان حضرت آدم(ع) تا قیامت را به دو دسته تقسیم می‌کنند، یک دسته کسانی هستند که ارتباطشان با این دنیا و با همه چیز آن، برگرفته شده از هدایت پروردگار است، گروه دیگر، گروهی هستند که ارتباطشان با دنیا، به راهنمایی خواسته‌های نامشروع و نامعقول خودشان یا دیگران است.

این مفسر برجسته قرآن کریم تأکید کرد: این دسته دوم، رابطه‌ خود را با دنیا، براساس هدایت خدا قرار نمی‌دهند، از نظر ظاهری هم چیزی اضافه‌تر از گروه اول ندارند. پیغمبر اکرم(ص) دنیای مردم را در چهار چیز شامل مسکن، مرکب، مطعم و ملبس بیان فرمودند، اینطور نیست که خوبان، در این دنیا بی‌مسکن باشند، هر دو مسکن دارند، غیر از اینکه گروه اول، یعنی گروه مؤمن، هیچ دادگاهی در قیامت برای مسکن‌شان ندارند؛ چون وقتی می‌گوییم مؤمن، یعنی زحمت کشیده، رنج برده، پول حلالی به دست آورده و خانه خریده است.

وی در ادامه به بحث درباره مسکن‌داران بی‌ایمان پرداخت و گفت: مسکن‌داران مجرم، چون دین و ایمان نداشتند، برای خودشان از هر جا که می‌شده و از جمله از طریق ضایع کردن حقوق مردم، خوردن مال مردم و سندسازی بر ضد ملک مردم، خانه درست کردند.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم یادآور شد: انفال به معنای اموال عمومی بی‌مالک است که براساس قرآن، مالکش خدا، پیغمبر و ذوی‌القربی یعنی ائمه(ع) است. خداوند که از نظر فیزیکی در زندگی مردم نیست، غایب است و با چشم دیده نمی‌شود، اما پیغمبر(ص) که مالک بوده، طبق قرآن، همان زمان خودش هم که انفال دستش می‌رسید، یک دانه نان را هم به خانه‌اش نمی‌برد.

استاد انصاریان ادامه داد: پیغمبر اکرم(ص) به مردم سفارش کرده است «حاسبوا قبل ان تحاسبوا وزنوا قبل ان توزنوا»، یعنی حسابگر زندگی کنید قبل از اینکه گرفتار حسابرس بشوید، یعنی زندگیتان را با هدایت خدا سرپا کنید، این بهترین روش محاسبه خود است.

این مفسر برجسته قرآن کریم عنوان کرد: اگر کسی در دنیا، از پرتو ایمان، زندگیش را محاسبه کرد، چرا باید این شخص را در قیامت به دادگاه ببرند؟ این که حسابش پاک است، پول داشته، خمسش را داده، زراعت و دام داشته، زکاتش را داده، با این پول پاک خانه ساخته و با زن و بچه زندگی می‌کند، بنابراین در قیامت وی را به دادگاه نخواهند برد.

وی با بیان اینکه هم مؤمن و هم کافر در این بخش مثل هم هستند، اظهار کرد: فرقشان این است که مؤمن به دادگاه دعوت نمی‌شود، چون حسابی ندارد و در دنیا حساب خودش را رسیده است ولی مجرم، دادگاه دارد؛ چون قرار است هزار چرا به وی بگویند و این چراها را به مؤمن نمی‌گویند.

وی عنوان کرد: خداوند در قرآن فرموده است: «كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا» (بقره، 168)، کلوا در اینجا، نه به معنی لقمه گرفتن و فرو دادن بلکه به معنای حلال مصرف کردن است. مؤمن متکی به قرآن است و در گرفتن مرکب اسراف نکرده و نیامده ماشینی بخرد که دستگیره‌هایش آب طلا داشته باشد. بعضی‌ها می‌توانند بخرند و این مورد، دادگاه ندارد ولی این مجرمی که با پول دزدی، با پول رشوه، با پول غصب، با پول حق مردم، با پول ارث خواهر و برادر برای خودش مرکب خریده، این دادگاه دارد.

استاد انصاریان افزود: پیغمبر(ص) می‌فرماید، بخش سوم، مطعم است، همین آب و شیر و نان و کره و مربا و برنج و نخود و لوبیاست، پروردگار سفره‌ای را پهن کرده و به تناسب نیاز بندگانش از آشامیدنی‌ها و خوراکی‌ها در آن گذاشته است که هم محسن و هم مجرم، از آن استفاده می‌کنند. فقیر برای ثروتمند، کلاس امتحان خداست، ثروتمند هم برای فقیر کلاس امتحان خداست، من اگر از ثروتم که می‌توانم کمک کنم، کمک نکنم، تبدیل به مجرم خواهم شد.

این مفسر برجسته قرآن یادآور شد: مورد چهارم، ملبس است. بالاخره بدن یک پوشش می‌خواهد و من یا یک پیراهن به قیمت بیست هزار تومان یا یک پیراهن به قیمت دویست هزار تومان می‌پوشم. انسان محسن برای پوشش، دادگاه ندارد، چون خداوند در سوره نحل می‌گوید من از پشم حیوانات هم برای پوشش‌تان قرار دادم اما مجرم چون لباسش آلوده، حرام و ناپاک است، او دادگاه دارد.

استاد انصاریان ادامه داد: دنیایی که خداوند در قرآن بیان می‌کند، در رابطه ما با خورشید و ماه و ستاره و اقیانوس نیست، بلکه در ارتباط ما با مسکن، مرکب، مطعم و ملبس است. ما در کنار مسکن و مرکب و مطعم و ملبس موجودیم و از ابتدای تشکیل زندگی تا روز مرگ و ورود به دنیای دوم یعنی برزخ، در پیشگاه خدا مسئول هستیم که تمام آن را از راه پاک و حلال تأمین کنیم.

این مفسر برجسته قرآن کریم با بیان اینکه عده‌ای هم زیربار این تکلیف و مسئولیت نمی‌روند، عنوان کرد: این افراد می‌گویند نبوت و خدا را ول کن، خودمان بلد هستیم چگونه زندگی کنیم، این مطالبی که شنیدید، مغز آیه بیستم سوره مبارکه حدید است که پروردگار عالم در آن آیه، یک نگاه به مردم محسن دارد که دنیای اینها تبدیل به دو حقیقت ابدی می‌شود.

وی ادامه داد: دنیای مجرمین هم همینگونه است که تبدیل به عذاب شدید می‌شود، این تعبیر خود خداست. اصلاً نگاه کردن به قرآن، ولو آدم قرآن را نخواند، ثواب دارد، اگر هم بخواند ثواب بیشتری دارد و بفهمد هم ثواب بیشتری دارد و اگر هم براساس آیه عمل کند که تبدیل به همان دو حقیقتی می‌شود که آیه شریفه می‌گوید.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم در پایان اظهار کرد: اولین کسی که پیاده برای زیارت اباعبدالله الحسین(ع) رفته، کسی بوده که خودش بارها، نه به واسطه کسی بلکه با دو گوش خودش از پیغمبر(ص) شنید که هر قدمی که به طرف زیارت حسین(ع) من برداشته می‌شود، ثواب نود حج و عمره قبول شده دارد.