گاهى ما در آيات و روايات و «نهج البلاغه» اين مسأله را مى‌بينيم كه اگر همه دنيا را به انسان بدهند، جبران بعضى از ضررها را نخواهد كرد.
خداوند در قرآن مجيد مى‌فرمايد:
روز قيامت افرادى كه محكوم به جهنّم مى‌شوند، اگر همه دنيا و آنچه كه در دنياست، دو برابر بشود، بر فرض كه مالك آنها باشد و بخواهند به پروردگار عالم بپردازند تا خداوند آنها را عفو كند، قبول نمى‌شود.
اين زيان و خسارتى كه انسان را مستحقّ دوزخ مى‌كند، چقدر از نظر باطنى سنگين است كه اگر دنيا را در قيامت دو برابر بكنند، و آن را در عوض نجات از عذاب دوزخ بپردازند، مورد قبول واقع نمى‌شود. چه خسارت و زيانى از اين سنگين‌تر. دليل اين زيان و خسارت، عدم پذيرش حقيقت از زبان پيغمبر صلى الله عليه و آله است.
منبع : پایگاه عرفان
