پنجاه کلمه برکت!

یکی از مشهورترین آیات قرآن، «آیة الکرسی» است که از جنبه های گوناگون مورد توجه قرار گرفته است.[1]

امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «براى هر چیز نخبه اى است و نخبه و قلّه قرآن، آیة الکرسى است هر کس یک بار آن را بخواند خداوند هزار ناگوارى از ناگواری هاى دنیا و هزار ناگوارى از ناگواری هاى آخرت را از او بر می گرداند، آسان ترین ناگوارى دنیا فقر و سهل ترین ناگوارى آخرت عذاب قبر است و من به امید ارتقای درجه و مقامم آن را می خوانم» (عیاشی، محمد بن مسعود، کتاب التفسیر، ج 1، ص 136)

در اهمیت و فضیلت آیة الکرسی احادیث زیادی با ثواب های گوناگون نقل شده است، که در این نوشتار به عنوان نمونه دو مورد بیان می شود:
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «برگزیده قرآن سوره بقره و برگزیده بقره، آیة الکرسى است، در آن پنجاه کلمه است و در هر کلمه اى پنجاه برکت است» (طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 2، ص 626)
همچنین امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «براى هر چیز نخبه اى است و نخبه و قلّه قرآن، آیة الکرسى است هر کس یک بار آن را بخواند خداوند هزار ناگوارى از ناگواری هاى دنیا و هزار ناگوارى از ناگواری هاى آخرت را از او بر می گرداند، آسان ترین ناگوارى دنیا فقر و سهل ترین ناگوارى آخرت عذاب قبر است و من به امید ارتقای درجه و مقامم آن را می خوانم» (عیاشی، محمد بن مسعود، کتاب التفسیر، تحقیق، رسولى محلاتى، سید هاشم، ج 1، ص 136)
امام علی (علیه السلام): «هرگاه مومن آیة الکرسى را بخواند و ثوابش را براى مردگان قرار دهد خداوند به هر حرفى از آیة الکرسى فرشته اى را قرار دهد که براى او تا روز قیامت تسبیح خدا کنند»

برخی پاداش های خواندن قله قرآن:

برخی پاداش ها برای خواندن این فراز قرآنی در موقعیت های مختلف در نظر گرفته شده است:

١ـ خواندن آیة الکرسی پس از نماز
 پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمودند: کسى که در پى نماز واجب، «آیة الکرسى » مى خواند، تا نماز دیگر در پناه خداست.[2]
 پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) همچنین فرموده‌اند: «هر شخصی که پس از نماز واجب، آیة الکرسی را بخواند، خود خداوند او را قبض روح می کند و این شخص مانند کسی است که به همراه انبیاء جهاد کرده و به شهادت رسیده باشد».[3]
 امام علی (علیه السلام) از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل می کند: «هرکس پس از هر نماز واجب آیة الکرسى بخواند، این تنها مرگ است که فاصله او و بهشت خواهد بود(به مجرد مردن، وارد بهشت خواهد شد)، و تنها مردم راست گو و عابد بر این کار مواظبت خواهند کرد».[4]

٢ـ خواندن آیة الکرسی قبل از خواب
 امام صادق (علیه السلام): «هرکس هنگام خوابیدنش سه بار آیة الکرسى و آیه اى که در سوره آل عمران است: "شَهِدَ الله أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ ..."[5] و آیه سخره[6] و آیه سجده را بخواند، دو شیطان بر او گمارده شود که او را از تیررس شیاطین دیگر حفظ کنند، چه بخواهند و چه نخواهند. به همراه آن دو، سى تن فرشته باشند که خداوند را حمد کنند و او را تسبیح، تهلیل و تکبیر گویند و براى او آمرزش خواهند تا آن بنده از خواب بیدار شود و همه ثوابش از آن او باشد».[7]
 امام رضا (علیه السلام): «هرکسی آیة الکرسى را هنگام خواب تلاوت کند، إن شاء الله از فلج شدن ترسى نخواهد داشت».[8]

٣ـ خواندن آیة الکرسی در هنگام وضو
امام باقر (علیه السلام): «هر کسی که بعد از وضو آیة الکرسی را بخواند، خداوند ثواب چهل سال [عبادت] را به او می دهد، چهل درجه او را بالا می برد و چهل حور العین به او داده می شود».[9]

٤ـ خواندن آیة الکرسی برای مردگان
امام علی (علیه السلام): «هرگاه مومن آیة الکرسى را بخواند و ثوابش را براى مردگان قرار دهد خداوند به هر حرفى از آیة الکرسى فرشته اى را قرار دهد که براى او تا روز قیامت تسبیح خدا کنند».[10]

٥ـ خواندن آیة الکرسی در سجده
امام باقر (علیه السلام): «کسی که آیة الکرسی را در حال سجده بخواند، هرگز داخل در آتش جهنم نخواهد شد».[11]

٦ـ خواندن آیة الکرسی برای رهایی از ترس
امام صادق (علیه السلام): «وقتی در مکان ترسناکی قرار گرفتی؛ این آیه را بخوان: "وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصیراً"[12] و زمانی که چیز ترسناکی به چشمت خورد آیة الکرسى را بخوان».[13]

اثر آیة الکرسی

ابوبكر بن نوح می گوید: پدرم نقل كرد: دوستی در نهروان داشتم كه یك روز برایم تعریف كرد كه من عادت داشتم هر شب آیة الكرسی را می خواندم و بر در دكان و مغازه ام می دمیدم و با خیال راحت به منزلم می رفتم . یك شب یادم رفت آیة الكرسی را به مغازه بخوانم ، و به خانه رفتم . وقت خواب یادم آمد، از همان جا خواندم و به طرف مغازه ام دمیدم . فردا صبح كه به مغازه آمدم و در باز كردم ، دیدم دزدی در مغازه آمده و هر چه در آنجا بوده جمع كرده ، بعد متوجّه مردی شدم كه در آنجا نشسته . گفتم : تو كه هستی و در اینجا چه كار داری ؟ گفت : داد نزن من چیزی از تو نبرده ام ، نگاه كن تمام متاع تو موجود است ، من اینها را بستم و همینكه خواستم بردارم و ببرم در مغازه را پیدا نمی كردم ، تا اثاثها را زمین می گذاشتم در را نشان می كردم باز تا می خواستم ببرم دیوار می شد. خلاصه شب را تا صبح به این بلا بسر بردم تا اینكه تو در را باز كردی ، حالا اگر می توانی مرا عفو كن ، زیرا من توبه كردم و چیزی هم از تو نبرده ام . من هم دست از او برداشتم و خدا را شكر كردم .

[1]. ر.ک: 48521؛ آیة الکرسی، درسایت اسلام کوئیست
[2]. لخمی طبرانی، سلیمان بن أحمد، المعجم الکبیر، تحقیق، حمدی عبد المجید السلفی، ج 3، ص 84
[3]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی ، محمد جواد، ج 2، ص 626
[4]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 288
[5]. آل عمران، 18
[6]. به آیه 54 سوره اعراف آیه سُخره گفته می شود. (طریحى، فخر الدین، مجمع البحرین، تحقیق، حسینی، سید احمد، ج 3، ص 327)
[7]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 539
[8]. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 105
[9]. شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص 45
[10]. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج 1، ص 176
[11]. جامع الأخبار، ص 46.
[12]. اسراء، 80
[13]. برقی، احمد بن محمد، المحاسن، محقق، محدّث، جلال الدین، ج 2، ص 36