در ایام میلاد حضرت فاطمه زهراء(س)؛ ضریح جدید مرقد میثم تمار رونمایی می شود

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ به میمنت ایام میلاد با سعادت حضرت فاطمه زهراء(س) مراسم رونمایی از ضریح جدید مرقد "جناب میثم تمار"، صحابی شهید امیرالمؤمنین علی(ع) برگزار می شود.

کار ساخت این ضریح جدید در شهر اصفهان انجام شد و در ابعاد 4 در 5 متر مربع مساحت و پنج متر ارتفاع، طی مدت دوسال به اتمام رسید.

با به اتمام رسیدن این کار در دی ماه گذشته، قطعات ضریح بسته بندی و برای نصب در مرقد آن حضرت، به شهر کوفه در کشور عراق منتقل گردید.

اینک و با پایان کار نصب، مراسم گشایش رسمی و رونمایی آن همزمان با ایام میلاد حضرت فاطمه زهراء(س) برگزار خواهد شد.

این مراسم ساعت سه و نیم بعدازظهر جمعه آینده ــ 27 اسفند 1395 و 18 جمادی الثانیه 1438 ــ در صحن مرقد میثم تمار واقع در کوفه برپا می گردد.

شایان ذکر است ضریح جدید جناب میثم تمار، پس از رسیدن به عراق، بعد از تبرک دادن به مرقد و بارگاه امیرمؤمنان علی(ع) با همراهی تولیت آستان علوی و مسئولانی از دیوان وقف شیعی عراق و در میان استقبال گسترده مردم نجف اشرف و کوفه برای نصب به مزار مقدس میثم تمار انتقال داده و کار نصب آن آغاز شد.

پیش از این قرار بود مراسم رونمایی همزمان با روز میلاد حضرت زینب کبری(س) برگزار شود؛ اما کار نصب آن بیش از زمان تخمینی به طول انجامید.

ضریح جدید به شکل زیبایی با طلا، نقره و مس تذهیب شده و نکته منحصر بفرد در طراحی نقوش آن این است که از "نماد درخت نخل" استفاده شده است که  مرتبط با نام و یادآور محل شهادت آن جناب است.

لازم به یادآوری است که کلیه هزینه طراحی و ساخت این سازه، به وسیله بانیان و نیکوکاران عراقی پرداخت شده است.

«حضرت میثم بن یحیی التمار» اهل سرزمین "نهروان"، منطقه‌ای میان عراق و ایران بود. بعضی او را ایرانی و از مردمان فارس دانسته‌اند. کنیه او "ابو سالم" بود و لقب "تمار" (خرما فروش) را هم ازآن جهت به او می‌گفتند، که در کوفه خرمافروش بود.

وی از اصحاب و شاگردان خاص امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) بود که "صاحب سرّ" آن حضرت محسوب می شد که در راه ولایت آن حضرت به شهادت رسید.

خاندان میثم تمار نیز از رجال و بزرگان شیعه بودند که در شمار راویان احادیث اهل بیت نام برده شده‌اند و ائمه اطهار(ع) هم به میثم و فرزندانش اظهار محبت و علاقه کرده و از آنان تجلیل کرده‌اند.

جناب میثم در آخر سال 60 هجری قمری، ده روز قبل از ورود امام حسین(ع) به عراق، توسط «عبیدالله بن زیاد» دستگیر شد و به همان نحوی که امام علی(ع) به او خبر داده بود به دار آویخته شد و به طرز فجیعی در راه ولایت اهل بیت(ع) شهادت رسید.