حركت در حريم حق حتمى است و مركب اين حركت، عمل صالح است. اين آيه را ملاحظه كنيد:
«وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ يَرْفَعُهُ»
اين صبر، عمل صالح است. وقتى كه ناگوارى‌ها به وجود مى‌آيند، اين‌ها با كمال ميل، حوصله مى‌كنند. اين سه مرحله صبر؛ صبر در گناه، طاعت و ناگوارى‌ها، در روزه ماه رمضان طرح‌ريزى شده است؛ يعنى خداوند متعال عملى را بر شما واجب كرده است كه در اين عمل، صبر بر معصيت، طاعت و ناگوارى‌ها وجود دارد. اين كه گرسنگى و تشنگى را تحمل مى‌كنيد، صبر در بلا است، اين كه در شب رمضان و روزه رمضان عبادت مى‌كنيد، صبر بر طاعت است و اين كه در خلوت و جلوت، با وجود فشار گرسنگى و تشنگى غذا نمى‌خوريد و روزه نگه مى‌داريد، صبر بر معصيت است.
روزه عبادتى فوق العاده كامل است. همه صبرها را در جرعه شيرين آن ريخته‌اند. خدا به پيغمبر صلى‌الله‌عليه‌وآله مى‌فرمايد: حبيب من! از طرف من به صابران بشارت
بده، چون اراده من تعلق نگرفته است كه خودم مستقيما با بندگان خوب، صابر،
و مؤمنم حرف بزنم. البته خدا در روز قيامت با شما حرف مى‌زند.
شما در روز قيامت صداى پروردگار را مى‌شنويد؛ يعنى آن صدا را كه به گوش شما مى‌رسانند. والله! لذتش از همه نعمت‌هاى بهشت بيشتر است؛ چون آن صدا به روح، قلب و عقل شما لذت مى‌رساند.
قبل از اين كه قيامت برپا شود، فرموده كه من چگونه در قيامت با شما صحبت خواهم كرد. متن صحبت پروردگار اين است: وقتى شما را در بهشت قرار مى‌دهند، اين صدا را مى‌شنويد:
«سَلَمٌ قَوْلًا مّن رَّبّ رَّحِيمٍ» بنده من! «رب رحيم» دارد به تو سلام مى‌كند. سلام معانى متعددى دارد، اما در اينجا مى‌فرمايد: «سَلَمٌ قَوْلًا» «2» سلام قول، گفتار و صدايى است كه از طرف من پروردگار به گوش شما مى‌خورد.
منبع : پایگاه عرفان
