منافع دنيايى و اخروى صبر

تقسيمات صبر منافع دنيايى و اخروى صبر 

صبر و استقامت، منافع دنيايى و آخرتى دارند. كتاب خدا به منافع دنيايى و آخرتى صبر اشاره كرده است. به دنبال آيات، روايات نيز در حقيقت به عنوان تفسير آيات قرآن، همين مسايل را به صورت گسترده‏اى توضيح داده‏اند.
محال است كسى در فضاى صبر و نگهداشتن خود در حريم خدا و دين خدا قرار بگيرد و آن منافع وعده داده شده، نصيب او نشود. صبر و استقامت از منافعى كه دارند، نمى‏توانند جدا باشند. افتراق بين صبر و استقامت، و منافع آن محال و غيرممكن است.
صبر نسبت به منافعش، مانند خورشيد نسبت به شعاعش است. چنانچه شعاع خورشيد از خورشيد جدا نيست و نمى‏تواند جدا باشد، منافع و بهره‏هاى صبر نيز نمى‏تواند از صبر جدا باشند.
وجود مبارك رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏وآله وقتى براى مردم از صبر سخن به ميان مى‏آوردند، به منافع والايى از صبر اشاره مى‏فرمودند. در يكى از سخنرانى‏هاى خود فرمودند:
«فالصبرُ على أربع شُعَب؛ على الشَّوقِ و الشَّفَق وَ الزهد و التَرَقُّب» 

صبر چهار رشته و شعاع دارد؛ نخست: اشتياق، شوق و رغبت. شعاع دوم:
ترس، واهمه و بيم. شعاع سوم: زهد، بى‏رغبتى و بى‏ميلى و شعاع چهارم: انتظار و اميد است.
بعد قسمت به قسمت اين تقسيمات را براى مستمعين توضيح دادند:
«فَمَن اشْتاقَ الى الجَنَّهِ سَلا عَنِ الشَّهَواتِ» 

آن كسى كه اهل ايمان، معرفت و اهل باور است و يكى از باورهايش، بهشت پروردگار؛ يعنى پاداش نيكان و پاكان عالم است و اگر بهشت نبود، به تمام پاكان و نيكان ظلم شده بود و البته پروردگار عالم اهل ظلم نيست.
خدا بندگان را به بيگارى نمى‏كشاند. اگر به آيات قرآن كريم دقت كنيد، مى‏بينيد علنا پروردگار عالم حاضر نشده است كه خوبى خوبان و پاكى پاكان را به صورت پاياپاى مزد بدهد، بلكه پاداش نيكان و پاكان، اضافه‏تر از خوبى‏ها و پاكى‏هاى آنان‏
است. نمونه اين آيات نيز واقعا در قرآن كم نيست.
يكى از نمونه‏هاى بسيار آشكار و روشن آن، اين است:
«مَن جَآءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا» اگر بنده‏اى از بندگان من خوبى و نيكى ارائه دهد، من ده برابر آن، خوبى و نيكى او را جبران مى‏كنم. اگر مصلحت باشد كه ده برابر آن را در دنيا جبران مى‏كند و گر نه، نقد به او نمى‏پردازد و در علم خودش وعده مى‏گذارد كه من اين ده برابر را در قيامت به حتم به عبدم برمى‏گردانم.
فرض كنيد خوبى‏ها و نيكى‏ها در رابطه با اين عبد، ده برابر پاداش دارد، عبد از زمان تكليف تا زمان مرگ، هفتاد سال، ميليون‏ها نيكى و خوبى انجام داده، ميليون‏ها بار «لا اله الا الله»، «استغفر الله» و «لا حول و لا قوه الا بالله» گفته است، يا در ماه مبارك رمضان، چند مرتبه از اول تا آخر قرآن را قرائت كرده است، كه ثواب قرائت قرآن در اين ماه، غير از قرائت قرآن در ماه‏هاى ديگر است.
حضرت رسول صلى‏الله‏عليه‏وآله مى‏فرمايند: در ماه مبارك رمضان، هر حرفى از كلمات آيه‏اى كه بر زبان قارى قرآن جارى شود، ثواب يك ختم قرآن را دارد. «1» مثلًا «بسم الله الرحمن الرحيم» نوزده حرف است، انسان قرآن را باز مى‏كند كه از اول سوره مباركه فاتحه را بخواند، اولين آيه همين «بسم الله الرحمن الرحيم» است. ثواب آن نوزده حسنه بايد باشد، هر حسنه‏اى نيز مطابق كل قرآن ارزش دارد، اما همه اين‏ها را ده برابر كنيد. حال هفتاد سال حسنه عبد را در قيامت مى‏خواهد ده برابر پاداش ابدى بدهد، فكر كنيد چه خواهد شد؟

منبع:صبر از ديدگاه اسلام،