استاد انصاریان: بواسطه بندگی، صدای خدا شویم

قم – دارالعرفان/ استاد برجسته حوزه علمیه گفت: کلام پروردگار و کلام پیغمبر و کلام امام سراسر نور است و این کلام تجلی نورانیت به شمار می رود.

به گزارش روابط عمومی و امور بین المللی مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد انصاریان در سخنرانی ماه رمضان خود در حسینیه همدانی های تهران عنوان کرد: کلام پروردگار طبق فرموده خودش نور است، کلام پیغمبر و کلام امام چون تجلی کلام خدا در وجود آنهاست آن هم نور به شمار می رود.

وی تصریح کرد: قلب باید آماده باشد تا این نور را بپذیرد. هرچند همه قلب ها آماده هستند ولی صاحبان بسیاری از این قلب ها، آمادگی قلبی شان را نابود می کنند. این آمادگی قلبی را، وقتی افراد حاضر نیستند کلام خدا، کلام پیغمبر(ص) و کلام امام(ع) را بشنوند نابود می کنند.

این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: وقتی یک مدتی غذای ویژه قلب به قلب نرسد، قلب از کار می افتد و به تعبیر امیرالمؤمنین(ع) تبدیل به قلب حیوان می شود و فقط یک گردش خون برایش می ماند.

وی با اشاره به آیات 17 و 18 زمر مبنی بر «فبشر عباد» و«الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه» اظهار داشت: در این آیات خداوند خطاب به پیامبر(ص) می فرماید: حبیب من، به کسانی که کلام را گوش می دهند و بهترینش را پیروی می کنند مژده بده، به خاطر گوش دادن شان به بهشت مژده بده، به رضایت من، به یک آخرت آباد آن ها را مژده بده.

استاد انصاریان یادآور شد: گوش دادن تا این حد مهم است. این یک عبادت عجیبی است، یک مقدار که دقت بفرمایید هر کسی در این دنیا به هر جا از منازل معنوی رسیده، با شنیدن رسیده است. این مژده برای آنهایی که می شنوند می باشد. اما اینها که قلبشان قلب حیوان است اهل شنیدن نیستند. هر چه هم که می شنوند مربوط به دور و بر وضع خودشان همانند صحبت کردن از پول و دلار و سفرهای خارجی و ویلا و عروسی و خوشگذرانی هاست.

وی خاطرنشان کرد: کلمات الهی، کلمات انبیا، کلمات ائمه معصومین(ع)، اینها حرکت دهنده انسان به طرف مقام قرب الهی است. انبیاء خدا مؤمنین واقعی را با معجزه ساختند؟ اگر می خواستند با معجزه بسازند که بدترین ها را با معجزه می ساختند. آمدند و با مردم حرف زدند، خب نمی روند بشنوند، آمادگی قلب نابود می شود از بین می رود آنهایی هم که می روند می شنوند که خدا بهشان بشارت بهشت داده است.

این مفسر قرآن کریم اذعان کرد: هر کسی هم به هر جا رسیده از راه شنیدن است. ولی از زبان وحی یا زبان انبیاء یا زبان ائمه طاهرین(ع) شنیده است و سلمان، ابوذر، مقداد شده اند. هیچ کدام اینها به صورت معجزه به این جا نرسیده اند. ما هم نباید منتظر یک معجزه باشیم که ما را به مقامات عالی الهیه برساند. گوش باید بدهیم، گوش نعمت عظیمی است. و این کلام خدا و پیغمبر و امام چه نعمت عظیمی است. آنهایی که دلشان را افسرده و خواب کردند چون این صداها را نشنیده اند.

وی بیان کرد: روزی امیرالمؤمنین(ع) حضرت مجتبی (ع) را صدا کرد، تک و تنها، برای امام مجتبی یک سخنرانی کرده هشت نه صفحه از نهج البلاغه است. اگر نهج البلاغه با ترجمه زنده خوب دارید در فهرستش ببینید «وصیته علیه السلام لابنه الحسن»، گفتار امیرالمؤمنین با حضرت مجتبی (ع). یک جمله این هفت هشت صفحه این است «بنی احی قلبک بالموعظه»، برو بشین موعظه گوش بده چون می توانی با شنیدن قلب را زنده کنی، این نوع کلام ها حیات می دهد. این گفتار حضرت مولی الموحدین است.

استاد انصاریان تصریح کرد: آن وقت این کلام را که حیات و رشد می دهد، درخت وجود را پرثمر می کند. شاخ و برگ درخت وجود را قرآن می گوید تا اعماق آسمان ها می کشد. روایتی از رسول خدا(ص) داریم که می فرماید: شب معراج وقتی مستقیم بدون جبرئیل و بدون فرشته صدای پروردگار را شنیدم واقعاً مجبور شدم بپرسم الهی این صدا صدای خودت است؟ یا علی است دارد از پشت پرده با من حرف می زند، کدام تان هستید؟ چون تن صدا صدای امیرالمؤمنین(ع) بود، خطاب رسید نه صدا برای خودم است.

وی اظهار داشت: اگر در زندگی با خدا پیوند بگیری آن گاه تو خود صدای خدا خواهی شد. صدای علمش هستی، چون همه وجودت نشان می دهد کار عالم است. صدای قدرتش هستی، چون من و شما خاک مرده بودیم در این خاک ها مواد غذایی درآمد پدر و مادرهایمان خریدند و خوردند، نطفه ما از آن خاک مرده درست شد. بعد آنها هم با خوردن غذا به ما رشد دادند، ما صدای قدرت و صدای رحمت هستیم، صدای فضل و صدای احسان هستیم، صدای خاطرخواهی هستیم.

این استاد اخلاق و فلسفه خاطرنشان کرد: من اگر بفهمم که حتی وجود خودم صدای خداست، شیپور وجودم را در دهان شیطان و شیاطین و این فرهنگ ها و این ماهواره ها نمی گذارم که آنها صدای خودشان را از وجود من درآورند، که بعد من یک شهوتران و یک گناهکار بشوم. یک جانی، یک ظالم، یک خائن، یک پست. آن کسی که همیشه صدای خدا از وجودش می آید، آن همانی است که در معراج هم با همان صدای خدا با حبیب اش حرف می زند. اگر با خدا آشنا باشم از وجود خودم صدای خدا را حس می کنم. آری آری جان فدای آشنا می کنم.

وی تأکید کرد: شما یک عمری است دارید گوش می دهید، با این گوش دادن چه در این دلتان ریختید؟ چه دلی را می خواهید ببرید آنور؟ نه از مردن دغدغه داشته باشید نه از برزخ، و نه از قیامت. برای ما خبری نیست. می گیرند و می بندند و زنجیر می کشند و آبرو می برند و این خبرها که در قرآن و روایات است برای ما نیست. ما را برای چی بگیرند؟ برای چی ببندند؟ ما را در سرمان برای چی بزنند؟ آبرویمان را برای چه ببرند؟

انتهای پیام /