امام مجتبى (ع) هم‏قياف حضرت خديجه (س)

امام مجتبى (ع) در توضيح آيه شريف «فِى أَىِّ صُورَهٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ‏» «1»: من شما را در رحم مادرتان به هر شكلى كه خواستم صورت‏بندى كردم و قيافه به شما دادم، فرمود: «صَوَّرَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلِىَّ بْنِ اَبى‏طَالِبٍ فِى ظَهْرِ ابِى‏طَالِبٍ عَلَى صُورَهِ مُحَمَّدٍ، فَكَانَ عَلَىُّ بْنِ ابِى‏طَالِبٍ اَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عليه و آله» «2»: خدا در صلب ابى‏طالب شكل و قيافه على (ع) را به شكل و قيافه پيامبر نقاشى كرد. تا حالا مى‏دانستيد على (ع) شكل كيست؟ مگر خدا در قرآن نمى‏فرمايد: على و پيغمبر، جان هم هستند «وَ أَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ‏» «3»، «فَكَانَ عَلَىُّ بْنِ ابِى‏طَالِبٍ اَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عليه و آله‏»، و امّا خدواند برادرم حسين (ع) را به شكل مادرم فاطمه (س) در رحم مادر نقاشى كرد: «وَ كَانَ الْحُسَيْنُ بْنِ عَلَّىٍ اَشْبَهَ النَّاسِ بِفَاطَمَهِ» «4»، و امّا من را كه مى‏خواست در رحم مادرم زهرا (س) صورتگرى كند، من را به شكل مادر بزرگم خديجه (س) نقاشى كرد: «كُنْتُ أشْبَهَ النَّاسِ بِخَدِيجَهِ الْكُبّرَى». «5»

كار شخصيت اين زن و مستقيم شدنش به جايى رسيد كه ما مى‏خواهيم امام حسين (ع) را معرفى كنيم، برخلاف آنچه در دنيا مرسوم است كه افراد را با پدرانشان معرفى مى‏كنند، ما اباعبدالله (ع) را در دو جا، با مادر معرفى مى‏كنيم: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابنَ فَاطَمَه الزَّهْرَاء السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ خَدِيجَه الكُبّرَى»

پی نوشت ها:

______________________________
(1) انفطار: 2. 8.

(2) 1. ابن شهر آشوب شيرازى، مناقب، ج 3، ص 170.

(3) 2. آل‏عمران: 61.

(4) 3. همان.

(5) 4. همان.

منبع: نگاهى به مقام حضرت خديجه(ع)