قم - دارالعرفان/ استاد برجسته حوزه علمیه گفت: خداوند هیچ در توبه ای را به روی گناهکاران نمی بندد بلکه به او فرصت جبران و اصلاح می دهد.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، حضرت استاد انصاریان در سخنرانی خود در حسینیه همدانی های تهران عنوان کرد: وضع انسان به خصوص در رابطه با گناهان و خطاها، در دنیا با پروردگار عالم با وضع او در قیامت تفاوت دارد چرا که در دنیا اراده وجود مقدس او تعلق گرفته که هیچ دری را به روی هیچ گنهکاری نبندد، که گنهکار مهلت جبران و اصلاح گری داشته باشد.
وی تصریح کرد: به او فرصت می دهد تا نسبت به مس وجودش مهلت طلاکاری داشته باشد، لذا شما در آیات قرآن می بینید که در دنیا هر نوع گنهکاری، با هر گناهی، در مقام توبه و اصلاح برآمد قبولش کرد و پذیرفت، حالا اگر در زمان انبیاء بود به انبیاء خبر می داد که به گنهکار تائب اصلاح شده بگو از همه گناهانت گذشتم. اگر هم گنهکار در زمان انبیاء نبود در کتابهای آسمانی وعده آمرزش به گنهکار تائب اصلاح گر داده و کنار وعده اش هم اغلب فرموده «ان الله لا یخلف المیعاد»، بنده من، من اهل تخلف نیستم، وعده به تو دادم پس تو را می بخشم.
استاد انصاریان عنوان کرد: اگر گنهکاری توبه کند و خودش را اصلاح کند نیازی ندارد از کسی سؤال کند آیا من را بخشیده اند. زیرا قبلاً که وعده قطعی بخشیدن را در آیات قرآن به او داده اند، چه نیازی دارد انسان به این آخوند به آن روحانی و مؤمن مراجعه کند و بپرسد. با توجه به اینکه اجازه هم به گنهکار نداده که می خواهد توبه کند گناهش را برای کسی تعریف کند این کار حرام است.
وی اذعان داشت: گنهکار حق ندارد آبرویش را نزد روحانی و منبری و مؤمنی، بریزد و بگوید من این کارها را کردم. بلکه باید غائبانه راجع به خودش بپرسد، بگوید جناب مرجع تقلید، جناب فقیه، جناب متخصص قرآن اگر کسی این گناهان را کرده باشد حکمش چیست؟ من برای توبه چه کار باید انجام دهم؟ در ذهن اش هم باشد می خواهم به خودم پیغام دهم.
این استاد حوزه متذکر شد: گناه، قابل بخشش است. اما اگر جرم ها ادامه پیدا کند تا وصل به مرگ شود، دیگر تمام درها با باز شدن درِ مرگ بسته می شود و مهلت توبه پایان پیدا می کند. آن وقت این گنهکار در قیامت با پروردگار عالم وضعش با دنیا فرق می کند. در آخرت یک پیغام به گنهکار حرفه ای می دهد و آنهم اینکه پشیمانی نسبت به گناهانت وعذرخواهی اینجا دیگر فایده ای برای تو ندارد.
وی درباره اهمیت توبه خاطرنشان کرد: هیچ پیغمبری هم مأموریت نداشت که گنهکاری را براند. اصلاً خدا به هیچ پیغمبری نگفت اگر گنهکاری با هر نوع گناه آمد نزد تو تلخ شو، بگو غلط کردی این کارها را کردی برو گم شو. بلکه فرمود: گنهکار را قبول کنید، بپذیرید، به او محبت کنید و از طرف من نوید آمرزش و نوید بهشت و مغفرت بدهید، چون بندگان من ضعیف هستند، من هم که با آن ها جنگ ندارم، گاهی غفلت و اشتباه می کنند و گیر می افتند، اسیر شهوات می شوند. وقتی بیدار شدند، با این حال فرد گنهکار را نرانید.
استاد انصاریان بیان کرد: خود پروردگار هم به بخشایندگی به ما نظر می کند. مگر تو از خدا بالاتر هستی؟ مگر تو از خدا مهمتر هستی؟ ده دفعه در قرآن پیغام داده بیا توبه کن تو را می بخشم. دیگر جایی برای اوقات تلخی نمی ماند، مگر من بنده تو، نان خور تو هستم. مالکم کسی دیگر است، نانم را کسی دیگر دارد می دهد، کسی دیگر من را خلق کرده به تو چه ربطی دارد که تلخی می کنی.
وی اظهار داشت: مگر در کتابهای مهم مان ندیدید این روایت عجیب را که یک آدم پارسا، زاهد، عابد به یک گنهکار گفت: «والله لا یغفرک» والله سوگند، خدا تو را نمی بخشد. تو چه کاره هستی؟ پروردگار به پیغمبر زمان خطاب کرد برو به این زاهد بگو آن گنهکار را آمرزیدم ولی تو را نمی آمرزم، برای چه بنده من را ناراحت کردی؟ تو چه کاره هستی؟
این مفسر قرآن کریم یادآور شد: خدا می فرماید من بنده ام را خلق کردم و نانخور من است. گناه من را مرتکب شده است. تو چه کاره هستی در این میان که اظهار نظر می کنی؟ متاب ای پارسا روی از گنهکار، بد بهش نگو، تحقیرش نکن، فحشش نده، آبرویش را نبر، به بخشایندگی در وی نظر کن. اگر من ناجوانمردم به کردار چی کار کنم؟ نمک خوردم نمکدان را شکستم. نامردی کردم نه نسبت به تو، بلکه نسبت به پروردگار.
اگر من ناجوانمردم به کردار*** تو بر من چون جوانمردان گذر کن
وی گفت: آیات قرآن را که راجع به توبه می بینیم بهت آور است. مثلاً اول سوره غافر بعد از «بسم الله الرحمن الرحیم، حم» در همان جا می گوید «غافر الذنب». بنده من، من را بشناس که موضع من راجع به گنهکار چیست. «غافر الذنب» را که به انبیا و به ائمه(ع) و به مؤمنین نمی گوید، انبیا و ائمه که پرونده شان معلوم است. مؤمنین مغرور هم که پرونده شان معلوم است، می گویند ما گناهی نداریم و خدا به ما توفیق داد و چقدر نماز خواندیم و نماز شب خواندیم و روزه گرفتیم و دست به جیب بودیم آنها هم پرونده شان معلوم است. در این آیات می گوید ای گنهکاران، من فقط همین امروز و فردا آمرزنده نیستم، تا جهان برپاست من آمرزنده هستم، دائم است. این باران دائمی است.
استاد انصاریان یادآور شد: باران رحمت خداوند می باشد اگر حس کنید. سخت هم دارد می بارد. فهمیدی من آمرزنده هستم، دومی هم برایت بگویم که باز من را بیشتر بشناسی، «قابل التوب» هم هستم. یعنی هر وقت بیایی و توبه کنی قبول است. می خواهی جوان یا پیر، مرد یا زن باشی، چهل سال یادت رفته توبه کنی حالا بیا. بالاتر از این، اصلاً شانه بالا می انداختی وقتی به تو می گفتند توبه کن، می گفتی برو بابا توبه چیست، آدم این همه خوشی هایش را رها کند و بیاید توبه کند، یعنی چه. اما حالا حس می کنی که بدن دارد ضعیف می شود، نور چشم و شنوایی دارد ضعیف می شود از هفتاد سال را که رد کرده ای به فکر توبه می افتی، عیب ندارد، بیا قبولت می کنم.
وی تصریح کرد: خدا همه گناه کاران غرق در گناه را می بخشد. چه دلیلی دارد خدا پشیمان تائب را نبخشد، چه دلیلی وجود دارد؟ صدا به گوشش می خورد، می گوید: خدایا سی سال است اشتباه کردم، باریک الله همین اقرار تو، توبه است. دیگر این کارها را نمی کنم، قبول است. خانه نشینان گنهکار، گوینده گنهکار و هر شنونده ای که گنهکار است یقین کنید به پروردگار، یقین کنید به غافر لذنب بودنش، یقین کنید که توبه را می پذیرد.
استاد انصاریان عنوان کرد: فردی مست مسجد را با خانه اش اشتباه گرفت. آنقدر حالش بد بود که بیهوش شد. نسیم صبح صادق زد. آرام آرام داشت به حال می آمد که دید اینجا اتاق خانه اش نیست، اشتباه آمده است. خادم هم رسید دید یکی در محراب افتاده. آمد جلو دید دهانش بو می دهد. یک لگد به او زد بی تربیت، بی ادب پست. گفت: خادم لگد دوم را نزن، من در خانه تو نیامدم، اینجا خانه آن کسی است که من را خلق کرده است.
وی تصریح کرد: تو هر گناهی که مرتکب می شوی از آن توبه کن، خدا عالم به همه چیز است. ولی گاهی با فرشتگانش حرف زده - اینها را انبیاء به ما رساندند - حرف های محبتی است. نه اینکه خدا نمی داند، خدا که می داند. همین خدایی که ظاهر و باطن هستی را می داند در قرآن می گوید من در قیامت شاهدانی را بر ضدتان قبول می کنم. مگر نمی داند من چه کار کردم، شاهد برای چه می خواهد؟ «رقیب وعتید» برای چی می خواهد؟ «کرام کاتبین» برای چه می خواهد؟ اینها یک بحث های دوستانه عشقی است که خدا با ملائکه می کند نه اینکه نعوذ بالله خدا نمی داند بنده اش چه کاره است. به یک فرشته می گوید وضعش چطور است، یعنی علمش از علم فرشته کمتر است؟! ای کاش روایات را خوب دریافت می کردیم. ای کاش رحمت خدا را می فهمیدیم.
این استاد برجسته حوزه یادآور شد: امشب خدا همه را می بخشد ما همه امشب برای بخشش گناهان خود به درگاه او دعا می کنیم.
انتهای پیام /
منبع : پایگاه عرفان
