اجمالی از زندگی حضرت فاطمه معصومه (س)

بسم الله الرحمن الرحیم

نام شریف آن بزرگوار فاطمه و القاب ایشان «معصومه» «ستی»، «فاطمه کبری» و «کریمه اهل بیت» است.

پدرش حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و مادرش «نجمه خاتون» مادر حضرت رضا (علیه السلام) است.

آن حضرت اول ذی القعده سال 173 ه.ش در مدینه منوره به دنیا آمد و از عالی‌ترین فضایل آن حضرت انتساب ایشان به بیت وحی و رسالت و امامت است او «بنت» رسول الله صلی الله علیه و آله و «بنت» ولی الله و «آخت» ولی الله و «عمة ولی الله» است و این امر خود سرچشمه سایر فضایل و کمالات معنوی و روحانی آن بزرگوار می‌باشد.

عبادت آن حضرت

این بانوی جلیل القدر نمونه کاملی از عبادت و بندگی خدا بود که عبادت و شب زنده داری هفده روزه‌اش در واپسین روزهای عمر شریفش تنها گوشه‌ای از یک عمر عبودیت و خضوع و خشوع آن زاده عبد صالح خدا در برابر ذات پاک الهی است و این بیت النور حجره‌ای که آن حضرت در مدت اقامتش در منزل موسی بن الخزرج در آنجا مشغول عبادت بود و هم اکنون در شهر مذهبی قم مورد توجه دوستداران اهل بیت (علیهم السلام) می‌باشد محراب به یادگار مانده آن صفیه است:

این جایگاه که آنقدر منور است این سجده گاه دختر موسی بن جعفر است.

عالمه و محدثه اهل بیت علیها السلام

یکی از والاترین عناوینی که نشان دهنده بلندی مرتبه علم و آشنایی کریمه اهل بیت علیها السلام با معارف بلند اسلام و مکتب حیاتبخش تشیع است محدثه بودن آن حضرت می‌باشد که بزرگان علم حدیث بدون هیچ درنگی احادیث و روایات رسیده از آن حضرت را قبول و به آن استناد می‌نمایند.

کریمه اهل بیت علیها السلام

اولیاء خداوند متعال که در راه زندگی بندگی و اطاعت گوی سبقت را از دیگران ربوده و این راه را خالصانه پیموده‌اند هم در زندگی پر برکت خویش و هم بعد از آن منشأ کرامات و عنایاتی بوده‌اند که آثار یک عمر اخلاص و وارستگی آنهاست و آستان قدس فاطمی که از دیرباز منشأ هزاران کرامت و عنایت ربانی بوده است یکی از اماکنی است که به برکت آن بنده شایسته و پیوسته به منبع فیض و کرم بی پایان خدای فیاض و کریم ملجأ و ماوای گرفتاران و درماندگان است.

مقام شفاعت آن حضرت (علیها السلام)

در روز قیامت حق شفاعت از سوی خداوند به کسانی داده می‌شود که به مرتبه عالی از قرب الهی و بندگی خالصانه پروردگار رسیده باشند از جمله کسانی که به شفیعه بودنش در روایات و آثار دینی تصریح شده است فاطمه معصومه (سلام الله علیها) است. امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: تدخل بشفاعتها شیعتی الجنه باجمعهم «یعنی به شفاعت او (فاطمه معصومه) همه شیعیانم وارد بهشت خواهند شد. و در زیارت آن حضرت که به دستور امام معصوم (علیهما السلام) گفته می‌شود می‌خوانیم: «یا فاطمة اشفعی لنا فی الجنة».

فضیلت زیارت حضرت (س)

حضرت امام رضا (علیه السلام) «من زار المعصومة بقم کمن زارنی. یعنی کسی که فاطمه معصومه را در قم زیارت کند مثل آن است که مرا زیارت کرده باشد.

حضرت امام رضا (علیه السلام) من زارها عارفا بحقها فله الجنه.

یعنی: کسی که فاطمه معصومه را زیارت کند -در حالی که معرفت به حق او داشته باشد- پاداش او بهشت است.

حضرت امام جواد (علیه السلام): من زار قبر عمتی بقم فله الجنه یعنی کسی که قبر عمه‌ام را در قم زیارت کند سزاوار بهشت است.

غروب مهتاب در شهر ستارگان

آن حضرت پس از سفر تبعیدگونه حضرت رضا علیه السلام به شهر مرو همراه عده‌ای از برادران خود برای دیدار برادر و تجدید عهد با امام زمان خویش راهی دیار غربت شد. در طول راه به شهر ساوه رسیدند در آن شهر مریض شدند و با احساس ناامنی در شهر ساوه که آن زمان مردمش مخالف اهل بیت (ع) بودند فرمود: مرا به شهر قم ببرید زیرا از پدرم شنیدم که فرمود شهر قم مرکز شیعیان ما می‌باشد.

آن بزرگوار هفده روز در شهر قم و در منزل «موسی بن الخزرج» «بزرگ خاندان اشعری» اقامت نمودند و سرانجام در سن 28 سالگی در روز دهم یا دوازدهم ربیع الثانی سال 201 ه.ق از دنیا رفتند و به ملکوت اعلی پیوستند.