توشه معرفت‏

پيمودن راه عمر همراه با معرفت‏

وعده داديم كه دو روايت از وجود مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله در رابطه با عمر و مسئوليت انسان نسبت به آن و دادگاه قيامت در رابطه با عمر، ذكر شود، اما قبل از اين دو روايت، به نظر مى‏رسد كه سه آيه از سوره مباركه يونس، از آيه بيست و شش به بعد را قبل از اين دو روايت بررسى و در حد لازم ترجمه كنيم. كه حاوى نكات، اشارات و مسائل فوق العاده مهمى است. «1» هر سه آيه در رابطه با هزينه كردن عمر در راه مثبت و منفى است. در راه حق و باطل، نور و ظلمت. دو شكل هزينه‏اى كه از زمان شروع زندگى انسان در كره زمين تا كنون جريان پيدا كرده و از حال تا آينده نيز به اين دو شكل جريان خواهد داشت. به نظر مى‏رسد كه آگاهى از اين بحث بر همه ما واجب دينى باشد.

اميرالمؤمنين عليه السلام روايتى در زمينه اهميت معرفت و آگاهى دارند كه خطاب به كميل بن زياد نخعى است. انسان والايى كه دعاى كميل اين دعاى عرشى، ملكوتى و پرمحتوا را از اميرالمؤمنين عليه السلام روايت كرده است و سكّه نام دعا نيز به نام كميل زده شده و همين باعث حركت، جارى كردن و ابدى شدن كميل گرديد.

حضرت على عليه السلام به كميل مى‏فرمايند:

«ما مِن حَركةٍ الّا وَ انتَ مُحتاجٌ فِيها الى مَعرِفَةٍ»

اين جمله خيلى پرقيمت است و فكر نمى‏كنم فرهنگ‏هاى ديگر، حتى فرهنگ‏هاى علمى، نمونه اين جمله را داشته باشند. به كميل مى‏فرمايد:

هيچ حركتى در زندگى براى تو به وقوع نمى‏پيوندد، مگر اين كه در آن حركت، نيازمند به معرفت مى‏باشى تا براساس معرفت حركت و زحمت تو هدر نرود.

اين درس براى همه مردان و زنان است. فرقى نمى‏كند. بانوان نيز بايد به اين معنا توجه داشته باشند. چه آنهايى كه در خانه، خانه‏دار هستند و شوهردارى و بچه دارى مى‏كنند و چه آنهايى كه بيرون كار مى‏كنند. بايد اين نكته را توجه داشته باشند كه قدم و حركتى را منهاى معرفت برندارند كه خداى نكرده فرداى قيامت در جهنم با زن حضرت نوح و زن حضرت لوط همنشين نشوند. اگر همه انسان‏ها براساس معرفت قدم بردارند، مغازه فساد در همه زمينه‏ها تعطيل مى‏شود.

منبع: ارزش عمر و راه هزينه آن