استاد انصاریان: عشق انبیاء به خود را با کوشش در راه دین، اخلاق و محبت نگه دارید

 قم - دارالعرفان/  محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی گفت: شما ائمه را ندیده‌اید، ولی آنها شما را می‌شناسند و دلشان غرق محبت شماست؛ عشق انبیاء به خودتان را با پاک‌دامنی و کوشش در راه دین، اخلاق و محبت نگه دارید.

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در حسینیه هدایت تهران، اظهار کرد: انبیای الهی و ائمهٔ طاهرین(ع) کار عظیمی دربارهٔ انسان انجام داده‌اند که هر انسانی در شعاع این کار قرار گرفت، طبق آیات قرآن سعادت دنیا و آخرت را نصیب خود کرد و آن کار هم عبارت بود از تصحیح روابط انسان، علاقه و ربط انسان به اشیاء و اشخاص.

وی خاطرنشان کرد: طبیعتاً چون مردم در دنیا زندگی می‌کنند و خداوند هم قدرت ارتباط برقرارکردن را به بندگانش عنایت فرموده است، این ارتباط برقرارکردن بدون دلالت و هدایت انبیاء و ائمهٔ طاهرین(ع) یک ارتباط نامناسب، ارتباط غلط و ارتباط اشتباه می‌شود. از اشیائی که براساس آیات قرآن، انسان طبعاً با آن ارتباط برقرار می‌کند، مال، پول و ثروت است. همهٔ انبیاء و ائمهٔ طاهرین(ع) برای تصحیح این ارتباط زحمت کشیده‌اند تا این ارتباطِ با مال یک ارتباط به تمامِ ‌معنا معقول و مشروعی باشد که انسان تا زنده است، با این ارتباط معقول و مشروع به فرمودهٔ قرآن مجید، با مال حلال طیب در ارتباط قرار می‌گیرد: «کلُوا مِمّٰا فِی اَلْأَرْضِ حَلاٰلاً طَیباً».

استاد انصاریان گفت: اما اگر این ارتباط آزاد باشد، یعنی معقول و مشروع نباشد، از آن مالی که انسان با آن ارتباط برقرار می‌کند - بخواهد یا نخواهد - ربا، رشوه، غصب، دزدی، اختلاس و طبق آیات سورهٔ فجر تجاوز به ارث خواهر و برادر درمی‌آید. آنچه که از این ارتباط نامعقولِ نامشروع درمی‌آید، در سورهٔ نساء می‌فرماید که آتش است و چون این ارتباط‌دارِ با مال حرام در دنیا زندگی می‌کند، به او تخفیف داده‌ام که این حرام‌ها را به‌صورت آتش نبیند و سوزش آن را هم حس نکند؛ ولی به‌محض اینکه او را از خیمهٔ دنیا بیرون ببرم، روحش در عالم برزخ با آتش روبه‌رو می‌شود.

وی به چگونگی آتش برزخ اشاره و تصریح کرد: برزخ نمونه‌ای از دنیا و آخرت است و یکی از اشتراکات برزخ با دنیا این است که شب و روز دارد، خداوند در سورهٔ مؤمن، صریحاً آتش برزخی را بیان می‌کند و می فرماید: «اَلنّارُ یعْرَضُونَ عَلَیهٰا غُدُوًّا وَ عَشِیا؛ هم شب و هم روز، ارواح این پلیدشده‌ها به آتش عرضه می‌شود» طبق آیات سورهٔ نساء و توبه تمام حرام ها در همین دنیا آتش است، ولی به حرام‌خورها تخفیف داده که حس نکنند آتش است و فقط خبر داده، اما چشم آنان را بسته‌ و نمی‌بینند و لمس نمی کنند که آتش است؛ آنها را از دنیا که بیرون ببرند، در دلِ آتش قرار می‌گیرند.

 وی وابستگی های مادی انسان ها در این دنیا را نیز آتش دوزخی دانست و خاطرنشان کرد: اگر ارتباط معقول و مشروع با مال باشد، این ارتباط برای انسان بهار است؛ یعنی دائماً در این ارتباط گل‌ها و درختان بهشتی روییده و چشمه‌های بهشتی جاری می‌شود، ولی چون در دنیا هستیم، حس نمی‌کنیم؛ اما به ‌محض اینکه رابطه‌ داران مشروع با مال و منال را به عالم بعد انتقال دهند، خود را در بهشت برزخی خواهند دید و محصول این ارتباط را که این‌همه گل و شکوفه و درخت و آب را به‌وجود آورد، رودررو می‌بینند؛ در ‌این‌ زمینه هم آیات قرآن فراوان است که یکی از آنها در سورهٔ یس است.

استاد انصاریان به اقدامات ائمه(ع) در حق انسان اشاره و اظهار کرد: ائمه(ع) می‌فرمایند: یک بدنی در عالم برزخ به شما می‌دهند که ثقل ندارد، جرم ندارد و اسمش بدن مثالی است، روحتان را در آن بدن قرار می‌دهند که با آن بدن در برزخ به سر می‌بَرید، سپس آن بدن را در اول برپاشدن قیامت می‌گیرند و بدن دنیایی خودتان را به شما می‌دهند. این کار انبیاء در تصحیح روابط مردم با اشیا بود. دومین اقدام، تصحیح روابط مردم با اشخاص که آزاد و بدون فکر و بدون نظر و بدون توجه به هدایت پروردگار، با این و آن پیوند برقرار نکنید. گاهی برقرارکردن این پیوند، دنیا و آخرتتان را به باد می‌دهد. اشخاصی هستند که اگر با اینها پیوند بخورید، از تمام ارزش‌ها و کمالات آنها بهره‌مند می‌شوید و آن ارزش‌ها و کمالات در حد گنجایش وجود خودتان به شما انتقال پیدا می‌کند و حتی رنج شما رنج آنها می‌شود.

وی گفت: انتقال کمالات و ارزش‌ها به وجود انسان بسیار مهم است چرا که شما را به یک موجود باارزشِ فوق‌العادهٔ باکمال تبدیل می‌کند، شما را به ارتباط با انبیاء و ائمهٔ طاهرین هدایت می‌کنند چون همهٔ پیوند به قلب مربوط است و به پوست و دست و اعضای دیگر مربوط نیست. خداوند در سوره مریم می فرماید: «إِنَّ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ سَیجْعَلُ لَهُمُ اَلرَّحْمٰنُ وُدًّا» کسانی که اهل ایمان هستند، یعنی پیوند با خدا، انبیاء و ائمهٔ طاهرین(ع)؛ «و عملوا الصالحات» علاوه ‌بر این پیوند، به آنها اقتدا هم می‌کنند.

استاد انصاریان اظهار کرد: پیوند معرفتی عامل پیوند عشقی هم هست و این پیوند معرفتی و عشقی هم برای انسان اقتدا می‌آورد؛ چون وقتی انسان طرف مقابل خود را شناخت که یک‌پارچه نور و زیبایی است، عاشق می‌شود؛ این عاشق از معشوق خود جدا نمی شود و می گوید: با هر وسیله ای از جمله پول غیرمشروع، شهوات جنسی، صندلی مقام و ماهواره نمی توانید مرا از معشوق خود جدا کنید. مرحوم ملامهدی نراقی(ره) نقل می‌کند که امام صادق(ع) می فرمایند: قبل از شما کسانی را آوردند که با پروردگار پیوند داشتند و گفتند، از خدا دست بردارید وگرنه شما را با ارّهٔ دوسَر نصف می‌کنیم، گفتند: بدن حاضر است، تکه تکه کن؛ اما دست‌برداشتن از خدا، هرگز.

وی عاشق را تجلی‌گاه افکار و نیّات و آثار وجودی معشوق دانست و گفت: وقتی پیوند بخورید و اقتدا کنید، خداوند دل همهٔ پاکان عالم را از محبت انبیاء پر می‌کند و شما محبوب انبیاء می‌شوید؛ انبیا را ندیده‌اید، ولی آنها شما را می‌شناسند؛ ائمه را ندیده‌اید، ولی شما را می‌شناسند و دلشان غرق محبت شماست. خداوند در سورهٔ یس می فرماید: «وَ کلَّ شَیءٍ أَحْصَینٰاهُ فِی إِمٰامٍ مُبِینٍ» من همهٔ حقایق را در وجود امام آشکار و نه امام پنهان قرار داده‌ام.  

استاد انصاریان افزود: خداوند در سوره البینة می فرماید: «إِنَّ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ أُولٰئِک هُمْ خَیرُ اَلْبَرِیةِ» آنان که اهل ایمان و اقتدا هستند، در بین تمام موجودات زندهٔ عالم هستی بهترین هستند و من در میان تمام موجوداتم بهتر از اینها را ندارم. کسی که با دلی پر از عشق و پیوند با اولیای من و با اقتدای به اولیای من وارد قیامت شود، پاداش او نزد من است.

استاد انصاریان درخصوص عشق انبیاء و ائمه(ع) به انسان ها به روایتی اشاره کرد و گفت: راوی این روایت امام صادق(ع) است، ایشان می فرمایند: «کنت مع ابی»، من با پدرم امام باقر(ع) بودم، «خرج»، از خانه بیرون آمدیم، «حتی انتهینا الی القبر و المنبر» به قبر و منبر پیغمبر(ص) رسیدیم، ناگهان من و پدرم به جمعی از شیعیان برخوردیم که نشسته بودند و حرم هم پر از جمعیت بود. پدرم که من دستم در دستش بود، به‌طرف هیچ جمعیتی نرفت. یک عده قرآن می‌خواندند، یک عده نماز می‌خواندند، یک عده زیارت می‌خواندند، یک عده نشسته بودند، اصلاً پدرم حضرت باقر(ع) به‌طرف اینها نرفت تا اینکه به بالای سر گروهی رسیدیم، «فوقف» پدرم ایستاد و دیگر راهش را ادامه نداد، «فسلم علیهم»، به این چند‌ شیعه سلام کرد: «السلام علیکم»، سرهایشان را بالا کردند و دیدند محبوبشان امام باقر(ع) است، بعد از سلام فرمودند: «والله! انی لاحبکم و احب ریحکم»، من عاشق شما هستم، بوی شما را هم دوست دارم، «والله! و احب ارواحکم»، روح شما را هم دوست دارم. شما شیعیان من، «اعینونی علی ذلک بورع و اجتهاد»، این عشق ما را به خودتان با دو چیز نگه دارید؛ یکی پاک‌دامنی و دیگری کوشش در راه دین، و آن اخلاق و محبت است.  

انتهای پیام /