دارالعرفان/ محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی با بیان اینکه خود را فهمیدن از یکسال عبادت بهتر است، گفت: خداوند متعال مارک توقف و ایستایی به احدی نزده است، وقتی ایستا و متوقف شروع به حرکت کند، به رحمت واسعه الهی وصل می‌شود و قطعاً توبهٔ هر کسی که از ایستایی درآید، مورد پذیرش خداوند قرار می گیرد.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در مسجد جامع ایلام، اظهار کرد: انسان هر مقداری که در عمر جلو می‌رود و به مطالعات بیشتری برخورد می‌کند، کتاب‌های زیادتری را می‌بیند، به جهل و نفهمی گستردهٔ خودش بیشتر پی می‌برد و به این نتیجه می‌رسد که پنجاه‌سال، شصت‌سال خواندن و مطالعه‌کردن و نوشتن، اندکی به انسان اضافه کرده که قابل ذکر نیست و قابل این نیست که بگوید من عالم و دانشمند هستم؛ چه خوب است که انسان همیشه این حقیقت را باور داشته باشد که نمی‌داند، نمی‌فهمد و آنچه را هم که می‌داند، اندک است و این اندک را هم از دیگران قرض گرفته و برای خودش نیست. چند استاد دیده که آنها هم یک سلسله مطالب را یا از روی کتاب یا غیر کتاب به انسان منتقل کردند و این حقیقت مورد توجه بسیاری از گذشتگان ما بوده است.
وی ادامه داد: می‌دانید که یکی از چهره‌های بسیار مهم علمیِ ایران شیخ‌الرئیس ابوعلی‌سیناست که هنوز هم در حوزه‌های علمیه، دانشگاه‌ها و همچنین در اروپا و آمریکا افکار و سخنان زنده‌ای دارد و کتاب بسیار مهم پزشکی او به‌نام کتاب «قانون» نزدیک به سه قرن در دانشگاه‌های اروپا درس داده می‌شد. یقین بدانید که مایه‌های علمی اروپا در رشته‌های طبی مدیون ابن‌سیناست. کتاب او از کتاب‌های بسیار مهم طبی جهان است که کهنه نشده و انسان ماتش می‌برد که این بزرگوار –که 57 سال بیشتر عمر نداشته - چگونه افکار عالمان کرهٔ زمین را به خودش جلب کرده است. در قرآن، در فلسفه، در حکمت، در عرفان، در منطق، در پزشکی و در ریاضیات، حرف اول را می‌زده و هنوز هم بعضی از حرف‌هایش حرف اول است و سخنان ریشه‌دارِ قوی است. فکر می‌کنم اگر جوان‌های این کشور یک مقدار از وقتشان را در مطالعهٔ زندگی این‌گونه انسان‌ها هزینه کنند، خودشان هم اگر شائق باشند و اگر همت داشته باشند، به یکی از آنها تبدیل می‌شوند.
پروردگار عالم به تمام انسان‌ها استعدادِ شدن را داده است
استاد انصاریان خاطرنشان کرد: پروردگار عالم رقم نزده که یک ابن‌سینا، یک حافظ، یک سعدی، یک زکریای رازی، یک اسحاق کندی، یک ابونصر فارابی، یک حاج‌ملاهادی سبزواری در عالم پیدا شود، بلکه پروردگار عالم به تمام انسان‌ها استعدادِ شدن را داده است و این را همه نمی‌دانند.
خداوند متعال مارک توقف و ایستایی به احدی نزده است
وی به معنا و مفهوم استعدادِ شدن اشاره و تصریح کرد: یعنی خداوند متعال مارک توقف و ایستایی به احدی نزده است، چون اگر مارک توقف و ایستایی به چندمیلیارد نفر می‌زد، این چندمیلیارد نفر بعد از هشتادسال عمر، تنها حرفی که می‌شد درباره‌شان زده شود، این بود که اینها نطفهٔ بادکرده هستند؛ یعنی یک روزی در رحم مادر یک نطفهٔ کم وزنی بوده‌اند، مثلاً کمتر از یک‌گِرم، بعد این نطفه در رحم از شیرهٔ تغذیهٔ مادر تغذیه کرد و وزن گرفت، سپس متولد شد، با شیر مادر و غذاخوردن بزرگ شد و سپس وارد زندگی شد، ولی هیچ‌گونه رشدی نکرد، کمالی را به‌دست نیاورد، ارزشی را به‌دست نیاورد و نهایتاً داوری که می‌شد در حق او کرد، این بود که این خانم یا این آقا، همهٔ تعریفش این است که یک نطفهٔ نجس هشتادکیلویی است؛ لذا آنهایی که خودشان به دست خودشان، ایستایی و توقف ایجاد کرده‌اند و اکنون در دنیا و کشور ما کم نیستند. زبدهٔ همهٔ این ایستاها و متوقفین هم ترامپ است.
ترامپ یک نطفهٔ نودکیلوییِ ایستایی است
وی افزود: ترامپ یک نطفهٔ نودکیلوییِ ایستایی است که نه انسانیت، نه مهر، نه محبت، نه حقوق ملت، نه حلال و حرام می داند، چیست، نه انسان‌شناس، نه جهان‌شناس، نه معادشناس و نه خداشناس است؛ در حال حاضر چاق‌تر از این نمی‌شود و هفتادسال است به نجس‌بودن آن نطفه اضافه کرده است. قرآن مجید می‌گوید: این افراد، خودشان توقف به خودشان داده‌اند، آبی که در حوض است، راهِ در رو ندارد، راهِ ورودیِ آبِ دیگر ندارد.
استاد انصاریان در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به اینکه اگر منِ انسان از یک‌طرف دانایی بگیرم و دانایی را خرج هدایت و نجات مردم کنم؛ پول بگیرم و پول را هزینهٔ کار خیر کنم، نه بو می‌گیرم، نه لجنی می‌شوم و نه طعم من عوض خواهد شد، گفت: با این گرفتن و دادنِ گرفته‌ها به بندگان خدا همیشه مطهر و پاک می‌مانیم. چرا پروردگار در قرآن و در سورهٔ احزاب فقط دربارهٔ اهل‌بیت(ع) در آن روزگار تا قیامت، می‌گوید: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا»، برای اینکه اهل‌بیت(ع) گیرندهٔ حقایق و هزینه‌کنندهٔ حقایق بوده‌اند و این رحمت الهیه به‌صورت علم، فکر، دانایی، عشق و عبادت از یک‌طرف وارد وجودشان و از طرف دیگر هم هزینهٔ بندگان الهی می‌شد؛ لذا آنها را به تعبیر «یطهرکم» خوانده است. این من هستم که طهارت - طهارتی ویژه و همه‌جانبه - را برای شما مقرر کرده‌ام؛ ولی گذشتگان اینها هم مانند انبیاء همین اتصال را داشته‌اند.
اگر انسان خود باعث ایستایی خود شود، بی ارزش شدنش قطعی است
وی درباره بالاترین نقطه فهم انسان، خاطرنشان کرد: اگر انسان خود باعث ایستایی و توقف خود شود، چنانچه موجودات مادّی ثابت کرده‌اند، گندیدن و لجن‌شدن، بدبوشدن، بی‌ارزش‌شدن و پوسیده‌شدن برای او حتمی و قطعی است. صبح عاشورا یک مرد نظامی، باقدرت، شجاع، فرماندهٔ هزارنفر که اگر بخواهیم به تناسب امروز حساب کنیم، فرماندهٔ یک‌میلیون نفر بود؛ چون جمعیت آن زمان خیلی کم بود و حدود 57 تا شصت‌سالش بود، ایستایی و توقف داشت، وقتی ابی‌عبدالله(ع) در روز دوم محرم با او حرف زد و پیشنهاد داد، بر اثر ایستایی و توقف 55-56 ساله‌اش سخت در برابر ابی‌عبدالله(ع) موضع‌گیری کرد. امام که کانون رحمت خداست، محبت الهی و لطف پروردگار است، چهره‌اش را درهم کشید و به او گفت: «ثکلتک امک»، مادرت به عزایت گریه کند؛ یعنی اگر تو مُرده بودی و مادرت بالای سر جنازه‌ات گریه می‌کرد، خیلی بهتر از این بود که الآن در مقابل نمایندهٔ خدا و خلیفهٔ پروردگار که دارای خلافت کلیهٔ الهیه است، بیایی و موضع‌گیری کنی و بگویی هرچه می‌گویی، قبول ندارم و آنچه که من می‌گویم، باید قبول کنی؛ تو بیشتر از این لیاقت نداری که بمیری و مادرت برایت گریه کند. هشت‌روز بعد، اول طلوع آفتاب از ایستایی درآمد، یعنی فهمید؛ این نقطه مهم است که آدم خودش را بفهمد که در حرکت است یا در ایستایی است؟! عقلش، مغزش، بدنش، پولش، مالش و آبرویش در حرکت است یا در ایستایی است؛ پیغمبر(ص) می فرمایند: همین نقطهٔ فهم از هفتادسال عبادت بالاتر است.
خود را فهمیدن از یکسال عبادت بهتر است
استاد انصاریان گفت: در یک روایتی در «اصول کافی» است: «افضل من عبادة السنه»، یک لحظه فکر کردن و خود را فهمیدن از یکسال عبادت بهتر است. یک روایت دیگر دارد: یک لحظه فکر کردن و خود را پیدا کردن و خود را یافتن از هفتادسال عبادت بالاتر است. واقعاً این روایت دوم را باید قبول کرد؛ یک لحظه فکر و فهمیدن اینکه فرد ایستایی دارد و در این ایستایی لجن شده، او را کفر گرفته و بین او و فیوضات پروردگار حجاب ایجاد شده، اگر همین را فهمید، هم برای خیر دنیا و آخرت بس است.
توبهٔ هر کسی که از ایستایی درآید، قبول می‌شود
استاد انصاریان با بیان اینکه توبهٔ هر کسی که از ایستایی درآید، قبول می‌شود؛ اظهار کرد: من بحثی دربارهٔ رحمت خدا و قبولی توبه در شب نوزدهم ماه رمضان داشتم، بعضی از روحانی‌های قم و تهران به آن بحث من شدیداً ایراد گرفته بودند که بنده، در شب بیستویکم با دلایل قرآنی و روایی جوابشان را دادم و این نکته را متذکر شدم که متأسفانه این نوع نگرش، نگرش افرادی است که توحیدشان ضعیف است و پروردگار عالم را در قدرتِ بخشیدن محدود کرده‌اند؛ یعنی برداشت آنها از روایاتی که گفتم، این بوده که خدا نمی‌تواند چنین توبه‌ای را بپذیرد؛ البته بعداً خودشان هم شب بیستویکم را شنیده بودند و عذرخواهی کردند و در همراه‌هایشان هم نوشتند حق با ایشان است.
وقتی ایستا و متوقف شروع به حرکت کند، به رحمت واسعه الهی وصل می‌شود
وی گفت: وقتی ایستا و متوقف شروع به حرکت کند، به رحمت واسعه الهی وصل می‌شود، این ارزش حرکت است، ارزش بیرون‌آمدن از ایستایی است؛ در روایتی گفته شده: «من ساوا یوماه فهو مغبون»، مرد و زن و جوانی که دو روزش یکی باشد، فریب‌خوردهٔ این عالم است؛ یعنی دو روز متوقف باشد، گول خورده و کلاه سر او رفته است؛ چون امروزِ انسان الهی باید ارزشش اضافه‌تر از دیروزش باشد. در بعضی روایات هم داریم: «ملعون من ساوا یوماه»، ملعون به‌معنی مطرود است، یعنی کسی که دو روزش یکی باشد، از رحمت پروردگار دور است.
استاد انصاریان جریان بازگشت حر به سمت امام حسین(ع) در کربلا را نشانه ای از حرکت انسان از ایستایی و پذیرش توبه توسط خداوند دانست و افزود: پروردگار عالم قبر حر را چند کیلومتر دور از حرم ابی‌عبدالله(ع) با صحن مستقل، با گنبد، با گل‌دسته و با آینه‌کاری قرار داد، این حرم به مردم دنیا می‌گوید نتیجهٔ بیرون‌آمدن از توقف، این است و نتیجهٔ توبهٔ واقعی هم این است. یادتان باشد وقتی به حرم حر می‌روید، فکر نکنید شما فقط به حرم می‌روید، بلکه هر شبِ جمعه - طبق روایاتمان - امام زمان(عج) می‌آید و روبه‌روی این قبر می‌ایستد: «بابی انتم و امی تبتم»، پدر و مادرم فدایتان! «یا اولیاء الله و احباءه یا اصفیاء الله و اوداءه».
پولدارها، حبس در پولتان نباشید
وی اظهار کرد: پولدارها، حبس در پولتان نباشید، این ایستایی طبق آیات صریح قرآن در آیه 180 سورهٔ آل‌عمران و سورهٔ توبه قطعاً انسان را جهنمی می‌کند؛ هرکسی شیعه، سنی، ارمنی و... می‌خواهد باشد، پروردگار مطلق گفته آنکه به او ثروت داده‌ام و ثروت را زندان خودش کرده، هیچ حرکت مالی برای خدا، برای اسلام، برای دین، برای ایتام و برای خانواده‌های مستحق انجام نمی‌دهد، بداند که من کل ثروتش را در قیامت به گردنبندِ فلز آتشی تبدیل می‌کنم و به گردنش می‌اندازم که این گردنبند را نمی‌تواند تا ابد درآورد: «سیطوقون ما بخلوا به»، ثروت را طوقِ گردنبند می‌کنم و می‌گویم این ثروتی که برای من هزینه نشد، برای خودت باشد.
استاد انصاریان به دارندگان علم و زبان نرم توصیه ای کرد و گفت: برادرانی که علم دارید، ایستایی در علم نداشته باشید؛ برادرانی که زبان نرم دارید و می‌توانید گمراه را هدایت کنید، ایستایی نداشته باشید؛ برادرانی که آبرو دارید، امام صادق(ع) می‌گویند: اگر مؤمنی به تو مراجعه کرد، می‌توانستی مشکلش را حل کنی و نکردی، در روز قیامت با رویِ سیاه، با چشم کبود و با دستِ به گردن‌بسته وارد خواهی شد و اگر خودت نتوانی و آبرو داری که به دیگری بگویی مشکل این مؤمن را حل کنید و نکنی، در قیامت فریاد می‌زنند: «هذا خائن بالله و رسوله»، این خائن به پروردگار و پیغمبرش است.
برترین راه گرامیداشت اهل بیت(ع) ذکر فضائل آنان است
وی با بیان اینکه متأسفانه این بحث ایستایی و توقف، کمتر در جلسات مطرح شده؛ گفت: این‌گونه مباحث به‌نظر من واجب است در دههٔ عاشورا مطرح شود چرا که همهٔ مردم به‌خاطر جاذبهٔ ابی‌عبدالله(ع) در مجالس شرکت می‌کنند. سینه‌زدن بسیار عالی است و من خودم هم در بین مردم سینه می‌زنم؛ زنجیرزدن بسیار عالی است، گریه‌کردن بر ابی عبدالله(ع) با تحقیقاتی که من در روایات دارم، واجب است و نه مستحب؛ ولی همهٔ اینها را باید بعد از جلسات علم قرار دهیم، یعنی هزینه‌اش هم اگر بالاست، عالم هنرمندی را دعوت کنیم تا مردم را از ایستایی و توقف درآورد. جلسات باید خرج معارف الهیه و عزاداری برای اهل بیت(ع) شود.
هر چه بفهمیم باز هم نفهمیدیم
استاد انصاریان با اشاره به اینکه هر چه بفهمیم باز هم نفهمیدیم، اظهار کرد: ابن‌سینا این چهرهٔ معروف الهی، علمی، فلسفی، عرفانی، ریاضی و فقهی که در هفت‌سالگی حافظ کل قرآن بود و در 57 سالگی درگذشت، می گوید: «من بعد از 57 سال ابن‌سیناشدن یک رشتهٔ علم را فهمیدم و آن هم این بود که فهمیدم نفهمیدم! فهمیدم نمی‌فهمم! فهمیدم نمی‌دانم!» مدام باید جلو رفت. متوقف محکوم و متحرک حاکم است؛ بدانید فهم و تواضع بسیار خوب است.
انتهای پیام/
منبع : پایگاه عرفان
