دارالعرفان/ محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی سفارش کرد: انسان‌ها نسبت به هم مدارا، محبت و گذشتی بدون منت داشته باشند، همه عمداً اشتباه نمی‌کنند بلکه بسیاری سهواً دچار اشتباه می شوند، در چنین شرایطی برای انسان‌ها در روش رفتاری پیغمبر(ص) سرمشق نیکویی است و آن اینکه در حق هم گذشت کنید.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در مسجد امیر(ع)، اظهار کرد: شیوه رفتار پیغمبر اسلام(ص) با خانواده، با مردم و با مخالفانی که وارد جنگ با اسلام نمی‌شدند تجلی رحمت پروردگار بود. نوع عمل حضرت، اخلاق حضرت، گفتار حضرت و نگاه حضرت همه رحمت الهی بود؛ یعنی ما با شناخت رفتار پیغمبر تقریباً می‌توانیم رحمت الهی را حس کنیم و اگر همه ما هم حوصله کنیم در حد ظرفیت خودمان شیوه رفتاریمان مانند رسول خدا باشد، یقیناً افق طلوع رحمت پروردگار شدیم و این رحمتی است که روز قیامت برای ما جلب رحمت می‌کند.
با همه مهربان باش تا همه با تو مهربان باشند
وی ادامه داد: در روایتی داریم که روزی یک عرب چادرنشین مدینه آمد و به مسجد رفت، وقت نماز هم نبود مردم یک ساعتی بود که کار زیادی نداشتند کنار پیغمبر نشسته بودند، این عرب دید دو پسر سه چهار ساله روی دامن پیغمبر نشستند و پیغمبر گاهی با یک حالت پرمهری به این دو تا فرزند نگاه می‌کند و آنها را می‌بوسد. سؤال کرد اینها بچه‌های شما هستند؟ فرمود: نوه‌های من هستند، دو پسر دخترم هستند. این مرد بیابانی که در چهارچوب رفتار محبتی نبود خیلی تعجب کرد، چرا که خودش فاقد این سرمایه بود و برایش شگفت‌آور بود که مردی این‌قدر نسبت به نوه‌اش مهرورز، پرعاطفه و پرمحبت است. مرد اعرابی گفت: یا رسول الله من چند بچه دارم، بچه‌های خودم نه نوه‌هایم، یک‌بار هم آنها را نبوسیدم. پیغمبر اسلام خیلی آرام و با طمأنینه و با یک زبان مهربانانه به این بیابان‌نشین دو کلمه فرمودند که در اعماق این دو کلمه چقدر مطلب قرار دارد: «اِرحم تُرحم» مهرورز باش تا به تو مهر بورزند، مهربانی کن تا مورد مهربانی قرار بگیری، محبت کن تا به تو محبت شود. این جمله مطلق است و یک مفهوم گسترده‌ای دارد، با همه مهربان باش تا همه با تو مهربان باشند، با همه مهربان باش تا کنار مرگ، برزخ و قیامت به تو مهربانی شود.
رفتاری داشته باشید که در قیامت به داد شما برسد
استاد اخلاق حوزه علمیه در مورد علت جذب مردم به پیامبر اسلام، گفت: اگر ما در حد خودمان رفتارمان با پیغمبر اکرم(ص) هماهنگ شود که رفتار محبتی، مهر، عاطفی و نرم‌خوئی باشد این رفتار سبب می‌شود که در هنگام مرگ و در برزخ و در قیامت هم همین رفتار به داد ما برسد. خداوند در سوره مبارکه آل‌عمران می‌فرماید: «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ» (آل‌عمران، 159) ای حبیب من که با تمام مردم اهل نرمی و مدارا هستی نسبت به هیچ‌کس تند و تیز و هیجانی و داد و بیدادی، تلخ، عصبانی، هجومی، یورشی نیستی.
آتش دوزخ به انسان تلخ و یورشی هجوم می‌آورد
وی ادامه داد: برخی از بچه‌ها هجومی و یورشی هستند، بالا و پایین می‌پرند و حرف زدنشان حمله‌وار است، نگاه کردنشان تند است، پس زدنشان عجولانه است؛ اما بعضی از بچه‌ها خیلی نرم و آرام هستند، یورش، هجوم و تلخی ندارند. در میان مردم هم همینطور، بین خانم‌ها و آقایان یک عده‌ای پرخاشگر هستند، حتی چیزی هم در میان نیست و طرف کار مهمی نکرده روش سختی به کار نبرده، ولی اخلاقاً نسبت به او حالت یورش، هیجان و تلخ مزاجی دارد، حالت طرد کردن دارد، همه اینها باعث می‌شود که آتش دوزخ به آدم هجوم کند.
نرم‌خویی کافر را از کفر خارج می‌کند
مبلغ عرصه بین الملل نرم خویی را عامل خروج از کفر کافر دانست و اظهار کرد: شخص نرم‌خو اگر کافر باشد، چنان‌که در روایات داستان‌هایی را در این زمینه بیان کردند همین نرم‌خویی، آرامش و محبت داشتن، همین نگاه کردن با محبت سبب می‌شود که از کفر درآید و متدین شود. اخلاق الهی خیلی برای انسان کار می‌کند و کارش واقعاً شگفت‌آور است. من معتقدم نرم‌خویی، نبود هیجان، آرامش، محبت، برای انسان در پیشگاه خدا ایجاد مراتب می‌کند؛ یعنی پروردگار مقام به مقام، منزلت به منزلت انسان را سیر صعودی می‌دهد و در پیشگاه خود برای انسان رفعت ایجاد می‌کند.
با مدارا و محبت به مردم شامل رحمت پروردگار می‌شوید
استاد انصاریان افزود: خداوند در آیه 159 سوره آل عمران می‌فرماید: «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُم» اینکه با همه مردم اهل نرمی، مدارا و محبت هستی، سببش رحمتی از جانب پروردگار به توست. خداوند تو را شایسته و لایق دید که افق وجودت را محل طلوع رحمت قرار دهد، «فَاعْفُ عَنْهُم» حال که سرمایه عظیمی مثل رحمت خدا از وجود تو طلوع دارد، مقصرین، خطاکاران، اشتباه‌کاران اطرافیانت و دیگران را چشم‌پوشی کن.
در روش رفتاری پیامبر سرمشق نیکویی است
محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی اظهار کرد: همه عمداً اشتباه نمی‌کنند، خیلی‌ها سهواً اشتباه می‌کنند، متوجه نیستند در حق آدم یک بدی انجام می‌دهند دستور این است «لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» (احزاب، 21) برای شما در روش رفتاری پیغمبر من سرمشق نیکوست و آن اینکه در حق هم گذشت کنید.
گذشت بدون منت داشته باشید
محقق و پژوهشگر نهج البلاغه در کنار این گذشت معمولی به یک گذشت غیرمعمولی اشاره و خاطرنشان کرد: قرآن و بزرگان دین می‌گویند «و اصفح الصفح الجمیل» از آنها چشم‌پوشی زیبایی داشته باشید معنی چشم‌پوشی زیبا این است که تا زنده است کار بد او و اشتباه و خطایش را نسبت به خودت به رخ او نکش، خیلی ایمان می‌خواهد که آدم تا آخر عمرش که طرف زنده است چنین حوصله‌ای داشته باشد که هیچ اشاره‌ای به اشتباه او در حق خودش نکند، یک وقت نگوید: یادت است یک روزی چه اشتباهی در حق من کردی؟ اما من گذشتم، این دیگر گذشت نیست، شکستن شخصیت است.
عاقبت تهمت زدن
استاد انصاریان در بخش دیگری از سخنان خود به عواقب سنگین تهمت زدن به یکدیگر اشاره و تصریح کرد: خیلی سنگین است اگر انسان از تهمت زدن توبه نکند، امام صادق(ع) می‌فرماید: اگر کسی تهمت بزند و توبه نکند قیامت او را در یک تپه از آتش می‌اندازند و دیگر کاری به کارش ندارند تا حساب پرونده اولین و آخرین تمام شود، جهنمی‌ها بروند جهنم و بهشتی‌ها بروند بهشت، تازه می‌آیند سراغ این آدم و می‌گویند دلت می‌خواهد از این تپه آتش درآیی، تهمتی که به این بنده من زدی ثابت کن. انسان باید بتواند ثابت کند که این انگلیسی بوده، این جاسوس بوده، این دزدی کرده، این خانه‌ای که ساخته طبیعی نیست، این یک جا جیب‌بری کرده ممکن است جیب ملت را بریده یا جیب بیت المال را، این کج و کوله راه می‌رود دیشب بیشتر از پنج سیر عرق خورده که این‌طور راه می‌رود. امام ششم در روایت دیگری می‌فرمایند: «التهمة اثقل من جبال راسیات» بار گناه تهمت از تمام کوه‌های برافراشته شده روی گرده زمین سنگین‌تر است. اکنون این وسایل الکترونیکی در جیب مردم روزی دریاوار تهمت پخش می‌کند.
توهین به علما و مراجع جامع الشرایط در حد کفر است
استاد انصاریان توهین به علما و مراجع جامع الشرایط را در حد کفر دانست و اظهار کرد: امام باقر(ع) می‌فرماید: توهین به مرجع جامع الشرائط توهین به ماست و توهین به ما توهین به خداست و توهین به خدا در حد کفر است. اگر این حفاظت را ائمه(ع) از مراجع واجد شرایط نمی‌کردند که سنگ روی سنگ بند نمی‌شد، هر روز باید مرجع تقلید واجد شرایط را با تهمت به خاک سیاه می‌نشاندند.
انتهای پیام /
متن و صوت کامل سخنرانی را اینجا ببینید.
منبع : پایگاه عرفان
