دارالعرفان/ محقق، مفسر و پژوهشگر قرآنی با بیان اینکه گناه کارد تیزی است که به دین می زند، گفت: دینی که من و شما داریم یقیناً باعث نجات ماست. خداوند پروندۀ یک نفر از ما را در قیامت رو نمی کند. از خداوند دلسرد نشوید، هر چه هم گناه کردید او قدرت دارد که از شما گذشت کند.
ضربه‌ها، خسارت‌ها و ضررهای گناه
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در حسینیه بنی الزهرا(س)، اظهار داشت: در روایات اهل‌بیت(ع) از گناه تعبیر به کارد تیز شده، کاردی که خیلی سریع در بریدن اثر می‌گذارد. دربارۀ گناه خیلی بحث علمی لازم نیست چون از زمان شروع زندگی انسان در کرۀ زمین تاکنون، گناه ضربه‌ها، خسارت‌ها و ضررهای خودش را نشان داده است. آن روزی که انسان دیگر نتواند گناه کند به‌شدت در فشار درون و روان خودش قرار می‌گیرد، لحظات آخر همۀ مجرمین لحظات خیلی سختی بوده که در کتاب‌ها لحظاتِ بعضی از آنها را نوشته‌اند، فشار شدید روحی و پشیمانی سخت در حالی که کار از کار گذشته است.
تجسس در پروندۀ پنهان مردم حرام است
وی با بیان اینکه یک مسأله‌ای که قرآن مجید ما را به‌شدت از آن منع می‌کند، کاوش و تجسس در پنهان مردم است، ادامه داد: «وَلا تَجَسَّسُوا» (حجرات، 12) این نهی تحریمی و مربوط به پروردگار است، وگرنه بر شما تجسس در پروندۀ پنهان مردم حرام است. زمانی یک کسی روی چهارپایه گناه می‌کند و خودش را به همۀ مردم می‌نمایاند، این دیگر تجسسی نمی‌خواهد؛ اما یک کسی گناه پنهان کرده و آبرومند هست، اصلاً خدا به ما حق نمی‌دهد که پنهان خود را برای ما آشکار کند. به طور کلی مراقب باشید که تجسس از خلوت و باطن مردم نکنید که حرام است.
مطمئن باشید که خداوند پروندۀ یک نفر از ما را در قیامت رو نمی کند
استاد اخلاق حوزه های علمیه با بیان اینکه فردای قیامت، خداوند پروندۀ حتی یک مؤمن را رو نمی‌کند، اظهار کرد: پروندۀ کافران، مشرکان، تیپ فرعونیان، نمرودیان، امویان، اباماییان، ترامپیان و انگلیس‌ها رو است، لازم نیست که خداوند پرونده آنها را باز کند؛ اما مطمئن باشید که خداوند پروندۀ یک نفر از ما را در قیامت رو نمی کند. حال یک سؤال، آیا در روز قیامت که خداوند پرونده ما را رو نکرد و گفت به بهشت وارد شوید، از خداوند شرمنده نمی شویم؟ در روایت اهل بیت(ع) آمده وقتی خداوند می گوید به بهشت بروید، یاد تمام گناهان دورۀ عمر خود را از شما می گیرد و اصلاً در بهشت یادتان نمی‌آید که یک گناه کردید چون اگر یادتان بیاید آزرده می‌شوید و بهشت هم جای امنیت است نه آزردگی.
گناه کارد تیزی است که به دین می زند
وی گفت: گناه کارد تیزی است که به دین می زند. در قرآن مجید هم آمده که به دین ضربه می‌زند و دیندار را بی‌دین می‌کند، اگر ادامه پیدا کند و فراوان شود و کار به روحیۀ جرأت بکشد، این کارد رابطه با دین، خدا و قیامت را قطع می‌کند. حرف این است دینی که من و شما داریم -همین مقدار که خدا را قبول دارد- یقیناً باعث نجات ماست؛ اگر ما این دین را از دست بدهیم با تداوم و کثرت گناه، این دینِ از دست رفته، جایگزینی ندارد. هیچ‌چیزی را نمی‌شود در قیامت جای دین گذاشت که خدا قبول کند.
وی افزود: اگر انسان قرآن را باور نکند، پروردگار می‌گوید بعد از قرآن غیر از گمراهی و ضلالت هیچ چیز دیگری نیست. اگر قرآن را قبول نکنید پس گمراهی را قبول کردید «فما ذا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلال» (یونس، 32). اعتقاد به قرآن، ایمان به قرآن و باور قرآن عظیم‌ترین سرمایه است.
توصیه می کنم هر کاری دارید در همین دنیا با خدا تصفیه کنید
استاد انصاریان با بیان اینکه توصیه می کنم هر کاری دارید در همین دنیا با خدا تصفیه کنید، قیامت صدای آدم به جایی نمی‌رسد، اظهار کرد: در سورۀ هود آمده: در روز قیامت از بس که ترس بر مردم حاکم است، اصلاً صدای نفسشان هم شنیده نمی‌شود. آن زمان که اهل خدا هنوز وارد بهشت نشدند، در سورۀ رعد می‌گوید: از قبر درآمدند و دینشان را هم با خودشان آورده‌اند «وَالْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ باب» (رعد، 23) فرشتگان از هر طرف وارد بر اینها می‌شوند، «سَلامٌ عَلَيْكُمْ» کل این فرشتگان به اینها می‌گویند امنیت واقعی برای شماست «بِما صَبَرْتُمْ» به‌خاطر آن استقامتی که در مقابل گناه و حفظ دین در دنیا داشتید، «فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّار» (رعد، 24) چه قیامت عالی برایتان رقم خورده است.
وی خاطرنشان کرد: در جلد پنجم تفسیر «نور الثقلین» آمده: حاکم یک غلامی داشت به غلامش گفت: اگر این پول را به ابوذر بقبولانی آزادت می‌کنم. آمد در خانۀ ابوذر، ابوذر با زن و بچه‌اش در مشکل اقتصادی به سر می‌بردند، به او کار نمی‌دادند، جرمش هم این بود که عاشق پیغمبر(ص) و اهل‌بیت(ع) و دیندار بود. مقدار پول سه هزار دینار طلا بود، یعنی ابوذر می‌توانست ده خانه و بیست مغازه بخرد، یک گله گوسفند بخرد در آن سختی معیشت. ابوذر آمد در را باز کرد. غلام گفت: حاکم این را به شما هدیه داده. ابوذر گفت: این سه هزار دینار پول به این سنگینی را از کجا می‌خواهد به من بدهد؟ گفت: از بیت‌المال، از وزارت دارایی مملکت، از بودجه. ابوذر گفت: این سه هزار دینار، من آخرین نفر از مسلمان‌ها هستم که به من می‌دهند یا اولین نفر؟ گفت: نه، به دیگران کاری ندارند، این را برای شما گذاشتند. گفت: هر وقت به تمام مسلمان‌ها سه هزار دینار داده شد، آن هم مطابق شرع، آخر از همه بیاور به من هم بده. گفت: چنین کاری نمی‌شود، این را مخصوص شما دادند. گفت: این پول را ببر به اربابت پس بده و به او بگو در حق من اشتباه کردی، فکر کردی من فقیر و دست‌خالی و محتاجم؟ به او بگو من در این شهر از همه ثروتمندتر هستم، ثروتم هم «اصبحت بولایة مولای علی بن ابیطالب امیرالمؤمنین» من سرمایه‌ای مثل ولایت علی را دارم، من گدا نیستم.
هفت نفر در روز قیامت در سایه عرش خداوند قرار دارند
مبلغ عرصه بین الملل با استناد به سخن پیامبر(ص) هفت نفری که در روز قیامت در سایه عرش خداوند قرار دارند را بیان کرد و گفت: پیغمبر(ص) می‌فرماید: هفت نفرند که روز قیامت در سایۀ عرش خدا قرارشان می‌دهند، روزی که «لا ظل الاّ ظله» هیچ سایۀ مهر و محبتی جز سایۀ خدا وجود ندارد. یکی از این هفت تا «رجل دعته امرأة صاحب جمال ذات حسب و الجمال قال انی اخاف الله» است؛ مردی است که یک خانم زیبای خوشکلی دعوتش می‌کند بیا یکی دو ساعت، دو روز، یک هفته با همدیگر باشیم؛ جوان هم زن ندارد و زیر فشار شدید غریزۀ شهوت است، خیلی آرام به آن زن می‌گوید: «انی اخاف الله» من در مقابل دید خدا با تو رابطه برقرار نمی‌کنم، من از خداوند باک دارم، دغدغه دارم، من می‌ترسم، نمی‌آیم. عجیب هم در این موارد خدا به آدم کمک می‌کند، یعنی وقتی آدم می‌گوید نمی‌خواهم، انگار خود پروردگار یک سطل پر از آب خنک بهشت را روی آتش شعله‌ور شدۀ شهوت می‌ریزد، آدم حس می‌کند اصلاً شهوت جنسی ندارد. قرآن می‌گوید: «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُم» (محمد، 7) شما دین من را یاری کنید، حلال و حرام من را یاری کنید، من هم شما را یاری می‌کنم. برای همۀ ما پیش آمده دعوت به گناه شدیم یا مالی یا صندلی یا شهوانی، گفتیم: نه و خدا چه کمکی به ما کرد و چه نورانیتی در درون مان ایجاد کرد.
از خداوند دلسرد نشوید
استاد انصاریان بیان کرد: در دعای زیارت حضرت رضا(ع) چهار مطلب راجع‌به گناه آمده: اگر زمین بخواهد گناه من را بفهمد، به زمین می‌گوید: نبین و نفهم، بندۀ من یک کار خصوصی دارد، چشمت را بپوشان. از این دعا معلوم می‌شود روی زمین گناه کردم، بستر گناه انداختم. «سیدی لو علمت الارض بذنوبی» اگر زمین می‌فهمید «لساخت بی» دهان باز می‌کرد و من را فرو می‌برد. «او السماوات لختطفتنی» اگر آسمان‌ها از گناه من باخبر می‌شدند، چون آسمان‌ها بالای سر من هستند و من پایم روی زمین است و سرم به طرف اعماق آسمان‌هاست، آسمان من را از زمین می‌ربایید، مثل عقابی که صید را برباید و معلوم نیست من را به کدام جهنم‌دره‌ای می‌انداخت، اما آسمان هم نفهمید با اینکه سایه روی سرم انداخته بود. «او الجبال لهدتنی» اگر همین کوه گناه من را خبردار می‌شد «لهدتنی» من را تکه پاره و نابود می‌کرد. «او البحار لأغرقتنی» اگر دریاها از گناه من باخبر می‌شدند، «لأغرقتنی» من را غرق می‌کردند و می‌گفتند: نجس، تو لایق نیستی در این خانۀ پروردگار که دنیاست زندگی کنی. نمی‌گذاشتند من بمانم. بعد مسائل گناه را در جملات دیگر مطرح می‌کند، یکی این است که سه بار تکرار شده که محبوب «من لا یغفر الذنب الا هو» گناه من را هیچ‌کس غیر از تو نمی‌بخشد، این سه بار تکرار، می‌خواهد به ما امید دهد که از خدا دلسرد نشوید، هر چه هم گناه کردید او قدرت دارد از تو گذشت کند.
انتهای پیام /
متن کامل، صوت و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید
