دارالعرفان/ محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی گفت: چند روز پیش اخبار سراسری اعلام کرد که در یکی از شهرهای ایران عده ای بر اثر خوردن مشروب الکی جان خود را از دست دادند و عده ای نیز بدحال هستند، انبیای الهی در گذشته گفتند که از این ماده نخوریم. مردم باید بنشینند فکر کنند، علت حرمت این بوده که مردم ضرر نکنند؛ علت حلیت این بوده که مردم سود ببرند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در بقعه شیخ نوایی خوی، اظهار داشت: خداوند مهربان از باب لطف و احسان و محبت و عنایت، هیچ مقامی را برای انسان مانند مقام بندگی و عبودیت قرار نداده است؛ هر خیری، هر ارزشی، هر سودی، هر منفعتی چه در دنیا و چه در آخرت، از شجرۀ طیبۀ عبودیت ظهور میکند.
در زندگی سرمشقی را انتخاب کنید که در نهایت ضرر نکنید
وی به حضور و ظهور پر نعمت انبیای الهی اشاره و خاطرنشان کرد: خداوند در سورۀ مبارکۀ انبیا در یک آیه نسبت به 124 هزار پیغمبر میفرماید: «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً» (انبیا، 73) همۀ پیامبران را خود من به پیشوایی انتخاب کردم که مردم تا روز برپا بودن این دنیا سرمشق زندگی داشته باشند و برای انتخاب یک زندگی پاک و سالم سرگردان و متحیر نباشند؛ پیشوایانی که در اندیشه، اخلاق و عمل صددرصد پاک، درست، بیعیب و بینقص بودند. عقل حکم میکند که اگر بنا باشد انسان سرمشقی را انتخاب کند، یک سرمشق بیعیب و بی نقص را انتخاب کند که اگر از او الگوبرداری کرد، ضرر نکند.
حرام ها اوضاع بدن، فکر، خانواده و جامعه را از هم میپاشد
استاد اخلاق حوزه های علمیه ادامه داد: در همین داستان معمولی خوردنیها و نخوردنیها راهنماییهای انبیای الهی چه راهنماییهای درست و صحیحی است؛ انبیا اعلام کردند آنچه که برای بدن، فکر، روح و اخلاق ضرر دارد، نخورید. به عنوان مثال چند روز پیش اخبار سراسری اعلام کرد که در یکی از شهرهای ایران عده ای بر اثر خوردن مشروب الکی جان خود را از دست دادند و عده ای نیز بدحال هستند، انبیای الهی در گذشته گفتند که از این ماده نخوریم. مردم باید بنشینند فکر کنند، علت حرمت این بوده که مردم ضرر نکنند؛ علت حلیت این بوده که مردم سود ببرند. حرمت، برای انسان ضرر دارد یا برای فکرش یا برای جسمش یا برای جانش یا برای اخلاقش یا برای جامعه یا برای خانواده؛ حلیت برای همۀ جوانب زندگی سودمند است. وقتی حلال و حرام به هم بریزد، اوضاع بدن، فکر، خانواده و جامعه از هم میپاشد.
خداوند هیچکسی را مجبور به اطاعت از انبیا، ائمه طاهرین(ع) و اطاعت از خود نکرده است
وی با بیان اینکه خداوند انبیا را به عنوان پیشوا برای شما انتخاب کرده است، چون در اندیشه، اخلاق و عمل معصوم بودند؛ آنان را میشناخت که انتخاب کرد تا ما سرمشق سالم و پاک داشته باشیم، گفت: انتخاب برای این است که بندگانم سرمشقهای سالم داشته باشند و راحت بتوانند از انسانهایی که در همۀ جوانب حیات از سلامت کامل برخوردارند پیروی کنند؛ اجباری هم در کار نیست، خداوند متعال از زمان آدم تاکنون هیچکسی را مجبور به اطاعت از انبیا، اطاعت از خود یا اطاعت از ائمۀ طاهرین(ع) نکرده است.
خود را به حرامها آلوده نکنید، چون دنیا و آخرت شما جهنم میشود
وی افزود: خداوند با بندگانش عالمانه حرف زده است: این برنامهها ضرر دارد خودتان را آلوده نکنید، اگر خودتان را آلوده کنید یک جهنم دنیایی و یک جهنم آخرتی برای شما درست میشود و اگر خودتان را آلوده نکنید یک بهشت دنیایی و یک بهشت آخرتی برای شما درست میشود. از قدیم هم در مملکت ما میگفتند حرف حساب دو کلمه است. قرآن مجید همین دو کلمه است: خود را به حرامها آلوده نکنید، چون دنیا و آخرت شما جهنم میشود؛ خود را به خوبیها و به حلیتها آراسته کنید، دنیا و آخرت شما بهشت میشود.
نویسنده کتاب ارزشمند «چهره ملکوتی حضرت یوسف» به زندگی شیرین یوسف(ع) به دلیل تن ندادن به حرام ها اشاره و تصریح کرد: شما سراسر زندگی انبیا و ائمه و اولیا را مطالعه کنید، ذرهای از عذابهای دنیا و آخرت در زندگی انبیا و ائمه(ع) و اولیا مشاهده نمیکنید، هر چه در زندگی این بزرگواران میبینید بهشت است. مردم یک ظاهری میبینند و فکر میکنند زندگی انبیا یا ائمه یا اولیای الهی تلخی داشته، اما من با قرآن برای شما اثبات می کنم که زندگی آنها یک ذره هم تلخی نداشته است. زن جوان زیبای، عشوهگر، طناز، مکار، حیلهگر و قدرتمند مصری میخواهد یوسف را به بند شهوت حرام بیاندازد، همه چیز هم آماده است؛ کاخ، باغ، زیباترین لباس، انواع ترفندها را به کار برد، اما او حاضر نمیشود چون در زندگی خود الگوهایی چون اسحاق، ابراهیم و یعقوب دارد، «مِلَّةَ آبائِي إِبْراهِيمَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوب» (یوسف، 38).
استاد انصاریان افزود: نهایتاً این خانم عشوهگر طبق گفتۀ قرآن مجید او را به زندان تهدید کرد. زندانهای مصر هم زندانهای فراعنه بود، یعنی اسم زندانهای مصر بعضیها را وادار به سکته میکرد، یوسف یک جوان چهارده پانزده ساله است، یک جوان با آن قیافهای که در زیبایی نمونه ندارد؛ اما او را به بدترین زندان همراه با شکنجه تهدید میکنند. یوسف(ع) گفت: «رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْه» خدایا افتادن در گوشۀ زندان همراه با شکنجه نزد من عاشقانهتر است از عمل زنایی که من را به آن دعوت میکنند، من را به زندان بیاندازند. یوسف(ع) 9 سال شکنجه دید، اما خوش بود چون زندان برای او جدایی از معصیت الله بود، جدایی از معصیت الله بهشت هست و آلوده بودن به معصیت جهنم است.
گناه حرام ها بسیار سنگین است
وی با اشاره به اینکه خداوند، انبیا و ائمه طاهرین(ع) سفارش دارند که آمیخته بودن با حرامها آمیخته بودن با عذاب است، خودتان را آلوده به حرامها نکنید، اظهار کرد: گناه حرام ها بسیار سنگین است، حضرت زینالعابدین(ع) میفرماید: خدایا روزی که -علم داری- من میخواهم وارد گناهی شوم و یا وارد شدم، ملکالموت را بفرست تا جان من را بگیرد.
گریه از عشق، یکی از گرانترین گریههاست
مبلغ عرصه بین الملل گفت: مرحوم نراقی(ره) نقل میکند: گریه از عشق یکی از گرانترین گریههاست. حضرت شعیب ـپدرزن حضرت موسی- خیلی گریه کرد و کور شد، خدا چشمش را به او برگرداند مثل روزی که از مادر به دنیا آمده بود؛ باز شروع کرد گریه کردن و دوباره کور شد، دوباره خدا چشمش را به او داد؛ دوباره گریه کرد و دوباره کور شد، بار سوم خدا چشمش را به او داد؛ دوباره شروع کرد گریه کردن، خطاب رسید: شعیب اگر از ترس جهنم گریه میکنی، یقین بدان من درِ جهنم را به روی تو بستم، اگر از شوق بهشت گریه میکنی، من هشت درِ بهشت را به روی تو باز کردم. گفت: خدایا من کاری به جهنم و بهشتت ندارم، عاشق خودت هستم، قرار ندارم، نمیتوانم خودم را نگه دارم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به عشق ائمه(ع) و عالم بشریت به حسین(ع) اشاره و بیان کرد: روزی شخصی خدمت امام صادق(ع) آمد و گفت: من یک سؤالی دارم، خجالت می کشم که بپرسم. امام صادق(ع) فرمود: پیش ما که میآیید رویتان بشود حرف بزنید. گفت: آقا من همۀ شما را دوست دارم، عاشق همۀ شما هستم. فرمود: خیلی نعمت است. گفت: اما آقا، حسین شما را یک طور دیگر دوست دارم. امام صادق(ع) فرمود: ما هم همینطور هستیم.
گریه برای پروردگار از پر قیمتترین گریههاست
وی با اشاره به اینکه گریه برای پروردگار از پر قیمتترین گریههاست و شستوشوی عجیبی به انسان میدهد، اظهار کرد: گریۀ بر ابیعبدالله(ع) برای انسان سه کار میکند؛ اول اینکه سبب آمرزش گناهان است، گناهانی که بین خودمان و بین پروردگار است و قابل بخشش هم هست. دوم سبب شفاعت و سوم سبب رحمت است.
خداوند پیغام داده که بندگان من خیلی دوست دارم با من حرف بزنید
استاد انصاریان در پایان گفت: خداوند می فرماید: «يَهْدُونَ بِأَمْرِنا» انبیا شما را به امر من هدایت میکنند، «وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ» و «وَ إِقامَ الصَّلاةِ» انجام همۀ خوبیها و برپا داشتن نماز را در این عالم به آنها وحی کردم، «وَ إِيتاءَ الزَّكاةِ» نقطۀ اوج وجود انبیای من این بود که «وَ كانُوا لَنا عابِدِين» (انبیا، 73) بندگان من بودند. خداوند پیغام داده که بندگان من خیلی دوست دارم با من حرف بزنید، من به شما زبان دادم، اول با خود من حرف بزنید، دوست دارم گریۀ شما را ببینم. ای مردم هیچوقت هم از حرف زدن با خدا و گریه کردن در نزد او خجالت نکشید. گدایی از خدا افتخار است، پیوند با خدا که بهترین پیوند است و گریه کردن یک رشته عبادت است.
انتهای پیام/
متن کامل، صوت و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید