دارالعرفان/ مبلغ برجسته عرصه بین الملل با بیان اینکه شکم شیعه از حرام محفوظ است؛ گفت: شیعه واقعی رباخور، غاصب، رشوه‌گیر و اختلاس‌کننده نیست، ارث برادر و خواهر را نمی‌برد، در فروش جنس کم‌فروشی نمی‌کند، جنس تقلبی را به‌عنوان جنس سالم به مردم نمی‌دهد، خیانت در معامله ندارد؛ شیعه واقعی پولی را که برای مخارج زندگی‌اش تحصیل می‌کند، یک پول پاک، مشروع، درست و خداپسند است.
شیعه واقعی در گفتار امام صادق(ع)
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در صحن جامع رضوی مشهد، اظهار کرد: روایت بسیار مهمی از وجود مبارک امام صادق(ع) در معتبرترین کتاب‌ها مانند کتاب با ارزش «اصول کافی»، جلد دوم عربیِ آن دربارهٔ صفات، خصوصیات و ویژگی‌های شیعه نقل شده که دانستن این روایت، دقت در روایت و دل دادن به این روایت لازم است؛ چون حضرت صادق(ع) مهم‌ترین مسائل مربوط به اخلاق و حال شیعه را بیان کرده‌اند. علت صدور این روایت از امام ششم، این بود که یکی از اصحاب امام به حضرت عرض کرد: یابن‌رسول‌الله! ما افرادی را در گوشه و کنار مدینه می‌بینیم که از گناه و معصیت روی‌گردان نیستند، به حرام آلوده‌اند و اخلاق درستی ندارند؛ ما براساس وظیفهٔ شرعیِ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر با این افراد صحبت می‌کنیم و می‌گوییم این‌قدر آلوده‌دامن، اهل گناه و حرام‌خواری نباشید و حقوق مردم را پایمال نکنید.
پنج خصلت شیعه واقعی
وی ادامه داد: آنها در برابر این امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر ما یک جواب می‌دهند و این است که می‌گویند ما شیعهٔ امام جعفرصادق(ع) هستیم و چشم امیدمان به حضرت صادق(ع) است. خیلی برای ترک گناه ارزشی قائل نیستند، اهمیتی نمی‌دهند و فکرشان این است که هرچه هم پروندهٔ گناهشان سنگین باشد، امام صادق(ع) فردای قیامت به داد ما می‌رسد و مشکل ما را در محشر حل می‌کند. وقتی راوی داستان این مردم را برای حضرت صادق(ع) بیان کرد، امام شکل نشستن خودشان را عوض کردند و علت عوض کردن شکل نشستن‌شان این بود که از این خبر خیلی ناراحت شدند و رنگشان تغییر کرد، حالشان دگرگون شد و فرمودند: یقین و قطعی بِدان، بی‌بُرو و برگرد بِدان که شیعهٔ من دارای چند خصلت است و اگر این چند خصلت را در مرد و زنی دیدی، یقین کن که شیعه است؛ اما اگر این چند خصلت را در مردان و زنان ندیدی، بِدان شیعه ما نیستند و ما ادعای آنها را در شیعه بودن قبول نداریم! ما باید قبول و امضا کنیم که مردم شیعه هستند؛ نه اینکه مردم خودشان ادعا کنند ما شیعه هستیم. ادعای تشیع در صورتی درست است که علائمی در مردم باشد و بعد بیان کردند: «إنما شیعة جعفر من عف بطنه و فرجه و عمل لخالقه و رجا ثوابه و خاف عقابه». اگر شما این پنج خصلت را در آنهایی دیدی که می‌گویند ما شیعه هستیم، یقین کنید شیعه هستند.
مراقبت شکم از حرام، نخستین خصلت شیعهٔ واقعی
استاد برجسته اخلاق حوزه های علمیه مراقبت شکم از حرام را نخستین خصلت شیعهٔ واقعی دانست و گفت: حضرت می فرمایند: «إنما شیعة جعفر من عف بطنه» شکم شیعهٔ ما از حرام محفوظ است؛ این سخن بدین معناست که شیعه واقعی رباخور، غاصب، رشوه‌گیر و اختلاس‌کننده نیست، ارث برادر و خواهر را نمی‌برد، در فروش جنس کم‌فروشی نمی‌کند، جنس تقلبی را به‌عنوان جنس سالم به مردم نمی‌دهد و تقلب ندارد، خیانت در معامله ندارد؛ در واقع شیعه واقعی پولی را که برای مخارج زندگی‌اش تحصیل می‌کند، یک پول پاک، مشروع، درست و خداپسند است.
رد کار خیر از انسان حرام‌خوار و عاقبت او در آخرت
نویسنده کتاب ارزشمند «حلال و حرام مالی» افزود: پیغمبر اکرم(ص) می‌فرمایند: هر کسی از مال حرام کار خیر کند، مثلاً از طریق ربا، اختلاس، تقلب و خیانت ثروتی را به‌دست آورده است و او را هوا برمی‌دارد که با این ثروت یک درمانگاه، مسجد یا دارالایتام بسازد. وجود مبارک مرحوم فیض کاشانی(اعلی‌الله مقامه‌الشریف) این روایت را نقل می‌کند: انسانی که با مال حرام کار خیر کرده، مسجد، درمانگاه و بیمارستان ساخته است، ساختمان او را در روز قیامت روی دوشش می‌گذارند و با آن ساختمان در جهنم پرتش می‌کنند. شما ممکن است فکر کنید چطور یک درمانگاه را روی کولِ یک آدم هفتادهشتاد کیلویی می‌گذارند؟! علم این را در زمان ما حل کرده و حل آن هم به این است که دانشمندان علوم آفرینش می‌گویند اگر کسی بتواند خلأ بین اتم‌های کره زمین را بردارد و این اتم‌هایی که زمین از آن ساخته شده، فشرده کند، کرهٔ زمین به‌اندازهٔ یک پرتقال می‌شود، البته بدون اینکه وزنش کم شود. براساس این علم، درمانگاه و بیمارستان را در روز قیامت به‌اندازهٔ یک نارنج یا سیب فشرده می‌کنند و روی دوشش می‌گذارند؛ بار کوچک شده، ولی سبک نشده است؛ یعنی همان وزن ساختمان مسجد و درمانگاه دنیا را دارد، ولی خلأ بین اتم‌هایش را برداشته‌اند و فشرده کرده‌اند.
ٱثار ماندگار حرام‌خواری در نسل انسان
استاد انصاریان در این مورد به روایت دیگری از پیامبر اشاره و خاطرنشان کرد: پیغمبر(ص) می‌فرمایند: آدم‌های حرام‌خور بدانند که آثار حرام در نسل آنها هم اثر خواهد گذاشت. پیغمبر اکرم(ص) عمویی داشتند که در شهر مکه زندگی می‌کرد و شغلش رباخوری بود. به مردم پول ربا می‌داد؛ سیزده‌سالی که پیغمبر(ص) در مکه بودند، این عمو مسلمان نشد و به رباخوری‌اش ادامه داد. وقتی پیغمبر(ص) هجرت کردند و به مدینه آمدند، اوّلین جنگی که مشرکین مکه بر ضد پیغمبر(ص) نظام دادند، جنگ بدر بود؛ یعنی هزار نفر با صد اسب و آشپزخانهٔ مجهز در کنار چاه‌های بدر اردو زدند و با اسلام و لشکر اسلام رُودررو شدند. تعداد مسلمان‌ها سیصد نفر بود(یک مقدار کمتر یا بیشتر). یکی از سران ارتش شرک و از سران بت‌پرست مکه که به قصد کشتن پیغمبر(ص) به جنگ آمده بود، عباس عموی پیغمبر بود. این نتیجهٔ حرام‌خوری است! حرام خورده و پیغمبرکُش شده است!
وی ادامه داد: بسیار شنیده‌اید که زین‌العابدین(ع) به حضرت سیدالشهدا(ع) در آخرین لحظات جنگ عرض کرد: پدر علت اینکه این مردم با شما جنگیدند و 71 نفرت را کشتند، الآن هم آماده هستند خود شما را بکشند؛ وجود مبارکی که نوهٔ پیغمبر(ص)، پسر فاطمهٔ زهرا(س)، پسر امیرالمؤمنین(ع)، امام معصوم و واجب‌الاطاعة است، آبادی دنیا و آخرت مردم به اطاعت از امام بستگی دارد، چیست و چرا می‌خواهند شما را بکشند؟ یک جواب به حضرت زین‌العابدین(ع) دادند و فرمودند: «مُلِئَت بطونهم من الحرام» شکم‌هایشان را از حرام پر کرده‌اند. پسرم اینها سال‌هاست که پول معاویه و یزید را می‌خورند، اینها سال‌هاست پول حرام می‌خورند و می‌خواهی حرام‌خور امام‌کُش نشود! می‌خواهی حرام‌خور پیغمبرکُش نشود! می‌خواهی حرام‌خور قاتل نشود! می‌خواهی حرام‌خور بی‌رحم نشود! این از آثار حرام است.
آثار عملی، اخلاقی و ساختمانی حرام خواری در نسل آشکار می‌شود
مبلغ برجسته عرصه بین الملل گفت: پیغمبر(ص) می‌فرماید: حرام در نسل اثر می‌گذارد. دانشمندان بدن‌شناس آلمان، یعنی کسانی که به‌اصطلاح خود خارجی‌ها، فیزیولوژیست هستند و به تمام مسائل بدن -از نطفهٔ تا یک بدن کامل- آگاهی دارند، تحقیق کرده و ثابت کرده‌اند که آثار مشروب الکلی در مشروب‌خور، الکل‌خور و خمرخور تا هفت نسل در نسلش جریان دارد. علما و دانشمندان مسیحی، دانشمندان خارجی این چنین می‌گویند؛ اما پیغمبر(ص) 1500 سال قبل از اینها اعلام کردند که حرام آثارش، یعنی آثار عملی، اخلاقی و ساختمانی‌اش را در نسل آشکار می‌کند.
شکم شیعیان با حرام ارتباطی ندارد
وی به بیانی از امام صادق(ع) در مورد حرام خوری اشاره و تصریح کرد: امام صادق(ع) می‌فرمایند: شکم شیعیان ما با حرام ارتباطی ندارد، دهانشان در برابر حرام بسته است و حرام از گلویشان پایین نمی‌رود؛ چون اصلاً به‌دنبال حرام نیستند. درآمد شیعه اگر کم باشد، به فرمودهٔ خود امام صادق(ع)، «قانعاً بما رزقه الله» قانع است و چشم و هم‌چشمی هم نمی‌کند که بگوید حالا رفیقم، همسایه‌ام یا پسرعمویم میلیاردر شده و ما هنوز یک مغازه، یک خانه و زندگی بخور و نمیر داریم؛ حال که نمی‌شود از حلال به جیب بزنم، پس راهم را به‌طرف حرام کج کنم. راه شیعه راه مستقیم است و راهش به‌طرف حرام کج نمی‌شود. امروز به حلال قناعت دارد و فردای قیامت هم وقتی خداوند او را وارد بهشت کرد، به او می‌گوید: «وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ»(سورهٔ فصلت، آیهٔ 31)، هرچه در این هشت بهشت هست، برای تو آزاد است. در این بهشت چه می‌خواهید؟! هرچه دلتان می‌خواهد، برایتان آماده است؛ اما آن‌که در دنیا حرام‌خور بوده، بهشت را به خودش حرام می‌کند؛ آن که حرام‌بَر بوده، بهشت و نعمت‌هایش را به خودش حرام می‌کند.
دقت و ریزبینی شیعه در حلال و حرام الهی
مفسر، محقق و پژوهشگر علوم قرآنی به دقت و ریزبینی شیعه در حلال و حرام الهی تأکید کرد و گفت: شیعه باید بسیار با دقت زندگی کند و برای پول درآوردن دقت کند؛ یکی از حملات شدیدی که قرآن در سورهٔ مبارکهٔ فجر به بعضی از مردم دارد، این حمله است: «وَ تَأْکُلُونَ التُّراثَ أَکْلاً لَمًّا»(سورهٔ فجر، آیهٔ 19). این مسئله از زمان پیغمبر(ص) تاکنون جریان دارد؛ عده‌ای ارث خواهر و برادر را با باندبازی، تقلب و سندسازی به نام خودشان کردند و خوردند. قرآن می‌گوید: اینان در قیامت با جهنم روبه‌رو هستند.
استاد انصاریان با بیان اینکه شیعیانی فوق‌العاده محتاط و پرهیزکار در رعایت حلال و حرام داشتیم، اظهار کرد: مردم مؤمن عاشق همدیگر هستند و به هم اعتماد دارند؛ بدن و جان شیعه متفاوت است. حلال‌خوری کار آدم را به جایی می‌رساند که نورانیّت در باطن ایجاد می‌کند و به فرمودهٔ پیغمبر(ص) «المؤمن ینظر بنور الله» مؤمن با کمک نورِ خدا تماشا می‌کند. این یک علامت شیعه است: «إنما شیعة جعفر من عف بطنه».
متن کامل، صوت و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید
