
دعای حضرت سجاد (ع) كه بعد از حمد خدا دعاى درود و تحیت بر پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله و سلم است
دعاي حضرت سجاد (ع) كه بعد از حمد خدا دعاى درود و تحيت بر پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم است
̶ حمد و ستايش خداى متعال را كه به نعمت وجود پيغمبر (گراميش حضرت) محمد صلى الله عليه و آله منت گذاشت بر ما (امت مرحومه) نه بر امتهاى دوران گذشته و قرنهاى سپرى شده و اين نعمت بزرگ را به قدرت كامله خود به ما عطا كرد آن قدرتى كه از هيچ امر عظيم و بزرگ عالم عجز در او راه ندارد و كوچكترين چيز هم از محيط قدرت و علمش ناپديد و فوت نخواهد شد
̶ (بدان قدرت بى نهايت) حضرت محمد را خاتم (رسولان خود) قرار داد بر تمام مخلوقاتش و ما (امت پيغمبر يا ما اهل بيت او) را شاهد و گواه (بر صدق و حقيقت راستى رسالت او) بر منكران حضرتش مقرر داشت و ما را به فضل و كرمش (بر مخالفين و دشمنان اسلام) كه قومى بى قدر و عزت بودند قدرت و غلبه و فزونى (از هر جهت) بخشيد (تا آنجا كه دشمنان همه مقهور و مغلوب شدند)
̶ پروردگارا پس درود و تحيت فرست بر حضرت محمد (ص) كه او بر وحى تو امين است و شريفتر و بزرگتر و بزرگوارتر از تمام خلق تست و اوست امام و پيشواى رحمت و فيض (علوم آسمانى) و واسطه و قائد خيرات عالم و مفتاح بركات و موائد (عقلى و علمى و اخلاقى و ادب انسانى) بر تمام خلق
̶ آن وجود گرامى كه قيام كرد در عالم براى اقامه امر و فرمان و اجراى حكم (عدل و احسان) تو آن حضرت كه جان خود را در اقامه امر و فرمانت در تعب و رنج و آلام انداخت
̶ و تن را در معرض شدائد و مكاره (از جور و آزار دشمنان) درآورد.
̶ و به درگاهت در دعا عداوتش را با اقارب و خويشانش (كه مشرك و منكر دعوت نبوتش گرديدند) اظهار داشت (و آنها را نفرين كرد مانند ابولهب و غيره)
̶ و در راه رضا و خشنودى تو با بستگان و قبيله خود جنگ كرد
̶ و براى احياى دين تو از ارحام خويش هم (كه مخالف دين حق و توحيد بودند) از همه بريد
̶ (و با نزديكانش هم قطع روابط كرد) تا آنجا كه نزديكان خود را (كه به خداى يكتا ايمان نياوردند) همه را از خود دور كرد
̶ و دوران و بيگانگانى كه حكم تو را اجابت كردند (و اسلام آوردند) به خود نزديك داشت
̶ و در راه رضاى تو دوستى با دورترين مردم كه ايمان آوردند
̶ و دشمنى با نزديكترين كسانش (كه كافر شدند) آغاز كرد
̶ و نفس شريف خود را در راه دعوت به آئين و دين تو به رنج و شدائد بسيار افكند
̶ و نفس شريف خود را در راه دعوت به آئين و دين تو به رنج و شدائد بسيار افكند
̶ و عمرى با اندرز و نصيحت به تربيت آنان كه دعوتت را پذيرفتند پرداخت.
̶ (پروردگارا) و آن رسول گراميت از وطن خود و رحل و موضع اقامت و مسقط الراس خويش و جايگاه انس و الفتش مجبورا رها و به سوى بلاد غربت دور از شهر و ديار خود هجرت كرد با اراده ثابت و شوق موكد در راه عظمت و اعزاز دين تو (و اعلاى كلمه ى توحيد تو) تا از تو بر عليه كافران يارى طلبيد
̶ تا آنكه آنچه مى خواست درباره ى كافران و منكران (از مقهور و منكوب ساختنشان انجام يافت
̶ و آنچه درباره ى اولياء و دوستان تو و تدبير (و تربيت نيكان عالم) مى خواست به حد تمام و كمال رسانيد
̶ و بر اصلاح امور امت قيام كرد در حالى كه فتح و فيروزى از يارى تو مى طلبيد و بر ضعف خود (و قلت اعوان و كثرت دشمنان) به نصرت و يارى تو قوت و نيرو يافت
̶ تا آنجا كه در وسط خاك دشمن و معظم بلاد كافران (و پايتخت حكومت ايشان) با آنها به جنگ برخاست
̶ و بر دشمن تهاجم و حمله هاى سخت در ميان وطن و قرارگاه آنها كرد
̶ تا آنكه بر ظهور شرع و اعلاء كلمه توحيد حضرتت به او جود كراهت (كامل و مخالفت سخت) مشركان موفق گشت (و بتهاى صورى و معنوى عالم را در هم شكست)
̶ پروردگارا تو آن حضرت را در مقابل آلام و رنج و سختيها كه در راه تو كشيد رفعت مقام بخش و درجه ى اعلى در بهشت (لقاء و بهشت شهود حضرتت و بهشت رضا و قرب و بهشت عدن و فردوس) به او عطا فرما
̶ آن مقامى را كه هيچ يك از ملائكه ى مقرب و انبياء مرسل بدان منزلت نرسند
̶ و مثل و مانندش را هم در رتبه كمال وجود و معرفت (در افق اعلاى تقرب) كه به آن حضرت بخشيدى در حق پاكان اهل بيتش و اهل ايمان از امتش عطا فرما و از حسن شفاعت (و لطف و عنايت) بزرگترين و عاليترين آنچه وعده فرموده اى (از مقام شفاعت كبرى) به او ببخشا (و مرحمت فرما)
̶ اى خدائى كه وعده تو نافذ است اى آنكه قول و عهد تو با وفاى كامل است اى آنكه گناهان و سيئات بندگان را به چندين برابر بدل به حسنات كنى كه همانا حضرتت صاحب فضل و كرم بزرگ (و رحمت واسعه ى بى حد و نهايت است)