دعاى آن حضرت عليه السلام در هنگام توبه
̶ خدايا! اي كسى كه توصيف كنندگان نمى توانند وصفت كنند.
̶ و اي كسى كه اميد اميدواران از او تجاوز نمى كند.
̶ و اي كه در نزد تو پاداش نيكوكاران تباه نمى شود.
̶ اى نهايت ترس عبادت كنندگان.
̶ و اي پايان خشيت پارسايان.
̶ خداوندا! اين جايگاه كسى است كه بازيچه ى دست گناهان شده و خطاها او را به اين جا كشانده و شيطان بر او غالب شده و نسبت به انجام امرت كوتاهى نموده و از روى غرور به آنچه نهى كردى، آلوده شده است.
̶ همانند كسى كه به توانايى او جاهل است يا مثل كسى كه منكر فضل و احسانت درباره ى خويش است، تا آنجا كه ديده ى هدايت او گشوده شده و ابرهاى كوردلى از برابر چشمانش كنار رفته و ظلم هايى كه بر خود كرده، به حساب آورده و در مسايلى كه با خداى خود مخالفت كرده، فكر كرده و آن گاه بزرگى گناهانش و عظمت مخالفتش را ديده است.
̶ پس با قلبى اميدوار به تو روى آورده در حالى كه شرمنده است و با اطمينان به تو با رغبت به تو متوجه گشته و از روى يقين، با طمع قصد تو نموده و با اخلاص و ترس قصد تو كرده، در حالى كه طمع از غير تو بريده و از هيچ كس ديگر نمى ترسد.
̶ (خداوندا!) در برابرت با گريه و زارى ايستاده و ديدگانش را با خشوع به زمين دوخته و خاضعانه در برابر عزت تو سر را فروافكنده و رازى را كه به آن آگاهى، با خضوع و فروتنى، برايت آشكار نموده و تعداد گناهانى را كه تو بهتر مى دانى، با خشوع شمرده و از گردابى كه بر آن علم دارى و از كار زشتى كه باعث رسوايى او شده به تو پناه آورده گناهانى كه لذات آن تمام شده و گذشته ولى تبعات آن برجاى مانده و گريبان گير شده.
̶ خداى من! اگر اين بنده را كيفر دهى، منكر عدالت نمى شود و اگر از او درگذرى، عفو تو را به خاطر رحمتت بزرگ نمى شمارد، همانا كه تو پروردگار كريمى هستى كه بخشيدن گناهان بزرگ را بزرگ نمى شمارى.
̶ خدايا! اينك منم كه در برابرت براى اطاعت فرمانت آمده ام؛ در اين كه تو خود به ما امر كردى كه تو را بخوانيم و اجابت وعده را كه فرموده بودى، خواستاريم، آنجا كه مى فرمايى: «مرا بخوانيد تا اجابت كنم شما را.»
̶ خداوندا! پس بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، تو با بخشش گناهانم با من برخورد كنى، چنان كه من با اقرار به گناه با تو برخورد كردم و مرا در برابر لغزش هاى معاصى بالا ببر، همان گونه كه خود را پيش تو ذليل كردم و گناهان و عيوب مرا بپوشان، همان طور كه در انتقام گرفتن از من صبر و تأمل كردى.
̶ خدايا! نيتم را در طاعتت ثابت بدار و بينشم را در بندگى ات مستحكم ساز و توفيق كارهايى را به من بده كه با آنها آلودگى گناهان را از من برطرف كنى و مرا در هنگام مرگ به آيين خود و دين پيامبرت، حضرت محمد بميران.
̶ پروردگارا! در اين حالى كه هستم، به سوى تو بازمى گردم، توبه ى كسى كه فكر هيچ معصيتى را از قلبش نمى گذارند و در فكر برگشت به گناه نباشد.
̶ و تو اي خداى من! در كتاب محكم و استوار خود گفته اي كه توبه را از بندگانت مى پذيرى و سيئات آنان را عفو مى كنى و توبه كنندگان را دوست دارى، پس توبه ام را طبق وعده اي كه دادى، قبول فرما و محبت خود را همان گونه كه ضامن شدى از بدى هايم درگذرى و همان طور كه شرط نمودى، بر من واجب گردان.
̶ پروردگارم! شرط من با تو اين است كه هر آنچه را كه نمى پسندى، به آن برنگردم و ضامن مى شوم كه آن كارى را كه تو مذموم مى دانى، به آن رجوع ننمايم و تعهد مى دهم كه از همه ى گناهان دورى كنم.
̶ خدايا! تو به آنچه كه از من سر زده، داناترى، پس آنچه را از من مى دانى، بيامرز و با نيروى خود، مرا به سوى آنچه دوست دارى، بازگردان.
̶ خداوندا! بر گردن من، گناهانى است كه بعضى از آنها را به ياد دارم و بعضى ديگر را فراموش كرده ام و همه ى آنها مقابل ديده ى توست كه هرگز آن را خواب نمى گيرد و در نزد علم توست كه هيچ گاه فراموش نمى شود؛ پس در مقابل آن گرفتارى ها به صاحبانش عوض بده و سنگينى آن را از روى دوش من بردار و وزن آن را كم كن و مرا از انجام دادن امثال آن حفظ كن.
̶ اى خداى من! من توانايى حفظ توبه ى خود را ندارم مگر با حفظ و نگهدارى تو، و نمى توانم از گناهان دورى كنم جز با قوت و توانايى تو، پس مرا با نيروى كافى قدرتمند ساز و مرا با عصمتى كه مانع از انجام گناه مى باشد، كمك فرما.
̶ خدايا! هر بنده اي كه به سوى تو توبه مى كند و توبه علم غيب خود مى دانى كه او توبه شكن است و به گناه و خطاى خود بازمى گردد، از اين كه چنين باشم، به تو پناه مى برم، پس توبه ام را توبه اي بگردان كه بعد از آن احتياج به توبه اي ديگر نداشته باشم، توبه اي كه باعث از بين رفتن گناهان گذشته و سلامتى نسبت به گناه در باقى ايام عمر باشد.
̶ الهى! به خاطر جهل و نادانى ام از تو معذرت مى خواهم و نسبت به اعمال بدم، طلب بخشش پس از روى لطف و احسانت، مرا در پناه رحمت خود قرار ده و از روى فضل خود، لباس عافيت بر من بپوشان.
̶ خدايا! از هر چه كه مخالف خواسته ى تو باشد يا از محبتت بكاهد، توبه مى كنم، از قبيل خطوراتى كه از قلبم گذشته و نگاه هاى چشمم و حرف هاى زبانم؛ چنان توبه اي مى كنم كه تك تك اعضا و جوارحم از عذاب تو سالم بمانند و از انتقام و سختگيرى هايى كه تجاوزكاران از آن مى ترسند، مرا ايمن ساز.
̶ پروردگارا! رحم كن به تنهايى ام در پيشگاهت، به تپيدن قلبم از ترست و لرزش اعضايم از هيبتت. اي خدا! گناهانم مرا به درگاهت، به خوارى كشانده و اگر ساكت شوم، كسى درباره ى من حرف نمى زند و اگر بخواهم از خود شفاعت كنم، شفاعتم پذيرفته نيست.
̶ اى خداى من! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، با كرمت خطاهايم را شفاعت كن و با عفو و گذشت خود، گناهانم را بيامرز و با عقوبتت كيفرم مكن و چتر احسانت را بگستر و مرا در پرده ى عفو خود بپوشان و با من مانند رفتار شخص عزيزى كه با بنده اي ذليل به تضرع آمده، رفتار كن و ترحم نما؛ يا مانند توانگرى رفتار نما كه بنده اي فقير نزد او آمده، (پس) نياز او را برآورده ساز.
̶ خداوندا! كسى نيست كه مرا پناه دهد، پس عزت تو پناهگاه من است و مرا شفيعى به سوى تو نيست، پس فضل تو بايد شفيع من شود و گناهانم، مرا ترسانده، پس عفو تو بايد من را ايمن سازد.
̶ (خدايا!) آنچه بر زبان آوردم از جهت نادانى به كارهاى زشتم و از روى فراموشى درباره ى كارهاى قبيح گذشته ام نيست، بلكه به اين خاطر است كه مى خواهم، ندامت مرا بشنوند آسمان تو و هر كه در آن ساكن است و زمين تو و هر چه بر روى آن است.
̶ تا مگر برخى از آنان به رحمتت به من رقت كنند و رحم نمايند و يا بر پريشانى حالم رقت آورند و يا از طرف خود دعايى برايم كنند كه دعاى آنان نسبت به دعاى من به اجابت تو نزديك تر است، و يا شفاعت نمايند كه از شفاعت من استوارتر و محكم تر باشد، تا به وسيله ى آن از خشم تو رها شوم و خشنودى ات را حاصل نمايم.
̶ پروردگارا! اگر ندامت به عنوان توبه به شمار مى آيد، من از نادم ترين نادمان هستم و اگر ترك گناه، توبه محسوب مى شود، پس من از نخستين توبه كنندگانم و اگر طلب آمرزش، سبب ريختن گناهان مى شود، پس من در برابرت طلب آمرزش مى كنم.
̶ خداوندا! همان گونه كه به توبه فرمان دادى و قبول كردن آن را ضامن شدى و بر دعا كردن تشويق نمودى و در مورد آن وعده ى اجابت دادى. پس بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و توبه ام را قبول كن و مرا از رحمت خود نااميد مگردان؛ به درستى كه پذيرنده ى توبه ى گنه كاران هستى و نسبت به خطاكارانى كه توبه كرده اند، مهربان هستى.
̶ الهى! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، همان طور كه به وسيله ى او ما را هدايت نمودى و (خدايا!) بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، همان گونه كه توسط او ما را از گمراهى نجات بخشيدى و (خدايا!) بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست، آن چنان درودى كه در روز قيامت و در روز نياز، ما را به تو شفاعت نمايد كه تو بر هر چيز توانايى و بر تو سهل و آسان است.
فارسی
دعاى آن حضرت علیه السلام در هنگام توبه
0
100%
(نفر
5)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
