دعاي آن حضرت است در طلب بخشش و تضرع در طلب عفو از عيبهاي خود.
̶ بار خدايا، اى كه گناهكاران به اميد رحمت تو به فريادرسيت مى خوانند.
̶ اى خداوندى كه بيچارگان در پناه احسان تو مى آرامند.
̶ اى خداوندى كه خطاكاران از خوف تو مى نالند و مى گريند.
̶ اى انيس آزردگان دور از خان و مان. اى غمزده اى اندوهگنان و شكسته دلان. اى فريادرس خوارشدگان و بى كسان. اى ياور نيازمندان و رانده شدگان.
̶ تويى كه رحمت تو و علم تو همه چيز را در بر گرفته است.
̶ تويى كه از نعمتهاى خويش هر آفريده را بهره اى داده اى.
̶ تويى كه عفوت را از عقابت بيشى است.
̶ تويى كه رحمتت را بر غضب پيشى است.
̶ تويى كه عطاى تو بيشتر از منع توست.
̶ تويى كه همه آفريدگان در حيطه قدرت تو جاى دارند.
̶ تويى كه چون كسى را نعمتى ارزانى دارى، پاداشى از او نجويى.
̶ تويى كه چون عصيانگرى را عقوبت كنى، راه افراط نپويى.
̶ و من از پروردگار من بنده ى تو هستم، بنده اى كه به دعايش فرمان داده اى و او دست انابت به درگاه تو برداشته است، گويد: لبيك و سعديك. اين منم اى پروردگار من بر پيشگاهت افتاده.
̶ اين منم كه بار گناهانم بر پشتم سنگينى مى كند و گناهان عمرم را تباه ساخته است. اين منم كه از روى جهالت تو را عصيان كرده ام در حالى كه تو سزاوار عصيان من نبودى.
̶ آيا تو اى خداوند، بر كسى كه به درگاهت دست به دعا بردارد رحمت مى آورى، تا من در دعا مبالغت ورزم آيا تو اى خداوند، كسى را كه به درگاهت اشك ريزد مى آمرزى، تا من به اشكبارى شتابم آيا تو اى خداوند، كسى را كه به خوارى روى بر خاك درت نهد مى بخشايى؟ آيا تو اى خداوند كسى را كه شكايت بينوايى خويش به درگاه تو آرد در حالى كه به تو توكل كرده است بى نياز مى سازى؟
̶ اى خداوند، آن را كه جز تو بخشنده اى نمى يابد نوميد مكن، و آن را كه جز تو از ديگرى بى نيازى نجويد فرومگذار.
̶ اى خداوند، بر محمد و خاندان او درود بفرست و از من اعراض مكن كه روى به تو آورده ام، و مرا محروم مدار كه دل به تو سپرده ام، و دست رد به رويم مزن كه بر درگاهت ايستاده ام.
̶ تويى كه خود را به رحمت وصف كرده اى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و بر من رحمت آور. تويى كه خود رابخشنده ناميده اى، پس گناهان من بر من ببخشاى.
̶ بار خدايا، مى بينى كه چسان از خوف تو سرشكم روان است. چسان از خشيت تو دلم لرزان است. چسان از هيبت تو اعضايم در هم شكسته است.
̶ چگونه چنين نباشم كه از كردارهاى ناپسند خود شرمنده ام و آوازم به تضرع برنمى آيد و زبانم نمى جنبد كه آهسته آهسته راز و نياز كنم.
̶ اى خداوند من، حمد باد تو را، بسا پرده بر عيبهاى من كشيده اى و رسوايم نساخته اى، بسا گناهان من نهان داشته اى و مرا شهره شهر نكرده اى، بسا آلودگيها كه مرا هست و تواش فاش نساخته اى و نشان بدنامى به گردنم نياويخته اى و از همسايگان من، عيبجويان مرا و كسانى را كه بر نعمتى كه بر من عنايت كرده اى حسد مى برند از عيب و عار من آگاه نكرده اى.
̶ اين همه مرا از آن باز نداشت كه از ادامت اعمال ناپسند خود- كه تو بر آنها آگاهى- ندامت جويم.
̶ پس اى خداوند من، چه كسى است نادان تر از من به رستگارى خويش؟ چه كسى است غافل تر از من به نصيب خود چه كسى است دورتر از من به اصلاح نفس اماره اش به هنگامى كه آن نعمت بى كران تو را در راه معصيتى كه مرا از آن باز داشته اى تباه مى كنم؟ چه كسى بيش از من در گرداب باطل غوطه ور و به بدى گراينده تر است چون ميان دعوت تو و دعوت شيطان مخير آيم و در عين بينايى و هشيارى، نه از روى بى خبرى و فراموشى در پى دعوت او مى روم؟
̶ در حالى كه يقين دارم كه دعوت تو به بهشت نعيم مى انجامد و دعوت شيطان به آتش جحيم.
̶ منزهى تو! چه شگفت است كه من به زيان خود گواهى مى دهم و اعمال نهان خويش بر مى شمارم.
̶ و شگفت آورتر از اين بردبارى توست در برابر من و درنگ توست در مواخذت سريع من. و اين نه بدان سبب است كه مرا در نزد تو آبرويى است بلكه به سبب مداراى توست با من و احسان تو در حق من. باشد كه از معصيتى كه تو را به خشم آورد باز ايستم و از گناهانى كه مرا فرسوده است دست بدارم كه عفو و بخشايش مرا از عقوبت و عذاب من دوستتر دارى.
̶ من- اى خداوند من- گناهم بيشتر است و اعمالم زشتتر و كردارهايم ناپسندتر. در ارتكاب باطل بى باكترم و به هنگام طاعت تو در خواب غفلتم و در برابر هشدارهاى تو آگاهى و مراقبتم كمتر است. با اين حال چگونه مى توانم عيبهاى خود را برشمارم و از گناهان خويش ياد كنم.
̶ اى خداوند، اگر زبان به نكوهش خويش گشوده ام بدان سبب است كه طمع در رافت تو دارم كه اصلاح حال گنهكاران بدان بازبسته است، و اميد به رحمت تو دارم كه آزاد ساختن خطاكاران را وسيلت است.
̶ اى خداوند، اين گردن من است در زير بار گناهان باريك شده، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و به عفو خود آزادش كن و اين پشت من است در زير بار خطاها خميده، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و به فضل خود بار خطاى من بكاه.
̶ اى خداوند، اگر چندان بگريم كه مژگانم فروريزد و مويه كنم تا آوازم منقطع شود و بر آستان جلال تو بايستم تا پاهايم آماس كند و ركوع كنم تا استخوانهاى پشتم از جاى برآيد و سر به سجده نهم تا چشمانم از چشمخانه به در شود و همه عمر جز خاك زمين هيچ نخورم و تا پايان حيات جز آب خاكستر هيچ ننوشم و در خلال اين احوال چندان ذكر تو گويم تا زبانم از گفتن بازماند و از شرم تو ديده به سوى آسمان بر نكنم، شايسته آن نيستم كه حتى يك گناه از گناهانم را از نامه عملم محو كنى.
̶ اگر مرا به هنگامى كه مستوجب آمرزش تو شوم بيامرزى و هنگامى كه مستحق عفو تو گردم عفو كنى، باز هم نه به سبب شايستگى من است، زيرا كيفر من در همان آغاز كه سر به عصيان تو برداشتم آتش جهنم بوده است و اگر مرا عذاب كنى در حق من ستم نكرده اى.
̶ اى خداوند اكنون كه بر گناه من پرده كشيده اى و رسوايم نساخته اى، اكنون كه به كرم خود با من مدارا ورزيده اى و به مواخذت من نشتابيده اى، اكنون كه از فضل و احسان خويش مرا به بردبارى نواخته اى و نعمت خود بر من ديگرگون نساخته اى و زلال احسان خود تيره نكرده اى پس بر اين زاريهاى دراز من رحمت آور و بر شدت مسكنتم ببخشاى و بر نابسامانيم ترحم فرماى.
̶ بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا از معاصى نگه دار و به فرمانبردارى خود برگمار و نعمت انابت نصيب من كن و به آب توبه پاكيزه گردان و ياريم ده كه گرد گناه نگردم و به تندرستى، نيك حالى ام بخش و حلاوت مغفرت به من بچشان و مرا آزاد كرده عفو و رحمت خود گردان و از خشم خود نامه امانم ده و بشارت اين نعمتها در اين جهان، پيش از فرارسيدن آن جهان به من ده، بشارتى كه آن را بشناسم و نشان آن را به من بشناسان.
̶ اى خداوند، اينها در برابر گشادگى عرصه توان تو بر تو دشوار نباشد و تو را در حيطه قدرتت به رنج نيفكند و با آن همه بردبارى كه تو راست دشوارت نيايد و در بخششهاى كرامندت كه آيات كتاب تو بر آن دليل است، گران ننمايد كه تو كنى هر چه خواهى و فرمان رانى به هر گونه كه اراده نمايى. انك على كل شى ء قدير.
فارسی
دعای آن حضرت است در طلب بخشش و تضرع در طلب عفو از عیبهای خود
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
