دعاي آن حضرت است هنگامي كه به ابر و برق مي نگريست يا آواز رعد مي شنيد.
̶ بار خدايا، اين دو، دو نشانه از نشانه هاى تو و دو كارگزار از كارگزاران تواند كه به فرمانبردارى تو مى شتابند آنگاه كه بخواهى رحمت سودمند خود را فرستى يا عقوبت و عذاب زيانبار خويش را. اى خداوند، به آن دو، باران عذاب بر ما مبار و جامه ى محنت و بلا بر ما مپوشان.
̶ بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و سود و بركت اين ابرها را بر ما بباران و آزار و زيانشان از ما دور گردان و به آفت آن گرفتار مساز و برگ معيشت ما دچار بلا مگردان.
̶ اى خداوند، اگر اين ابر برانگيخته اى كه ما را بدان عذاب كنى، يا از سر خشم و سخط فرستاده اى، از خشم و سخط تو به تو پناه مى آوريم و به درگاهت زارى مى كنيم مگر عفوت را به ما ارزانى دارى. اى خداوند، خشم و سخط خويش بر سر مشركان بگمار و آسياب انتقامت را بر سر ملحدان به چرخش آر.
̶ اى خداوند، باران بفرست و خشكى از زمينهاى تشنه ى ما ببر و به رزقى كه ما را ارزانى مى دارى وسوسه و اضطراب از دل ما بزداى و ما را از خود به ديگرى مشغول مدار. ماده ى فضل و كرم خويش از ما همگان منقطع مفرماى، كه غنى كسى است كه تواش غنى گردانيده باشى و تندرست كسى است كه تواش از بلا نگه دارى.
̶ كس در برابر تو دفاع نتواند و كس در برابر سطوت تو پناهى نيابد. بر هر كس به هر چه خواهى حكم كنى و بر هر كس به هر چه خواهى قضا رانى.
̶ حمد باد تو را كه ما را از بلا در امان داشته اى. سپاس تو را كه نعم خود به ما عطا فرمودى. حمدى كه حمد ديگر حمد گويان را واپس گذارد، حمدى كه زمين و آسمانها را بينبارد.
̶ تويى كه انعامت، نعمتهاى بزرگ است. تويى كه بخشايشت، بخششهاى سترگ است. ستايشى اندك را پذيرنده اى و سپاسى ناچيز را سپاسگوى. احسان كننده اى، نيكى رساننده اى صاحب نعمتى، هيچ خدايى جز تو نيست و سرانجام همگان به سوى توست.