دعاي آن حضرت است در وداع ماه رمضان.
̶ اى خداوندى كه در برابر نعمتهايى كه بندگانت را ارزانى مى دارى به پاداشت رغبتى نيست.
̶ اى خداوندى كه از بخشيدن پشيمان نمى شوى.
̶ اى خداوندى كه پاداش عمل بنده را نه برابر عمل، بلكه بيش از آن مى دهى.
̶ نعمتت بى هيچ سابقه است و عفو تو بر مقتضاى فضل و احسان توست و عقوبتت بر آيين عدالت است و هر چه تقدير كنى خير ما در آن است.
̶ اگر عطا كنى، عطاى خويش به منت نياميزى و اگر منع كنى، منع كردنت نه از روى ستم باشد.
̶ پاداش نيك دهى كسى را كه سپاست گويد، با آنكه تو خود او را سپاس گفتن الهام كرده اى.
̶ جزاى خير دهى كسى را كه تو را بستايد، با آنكه تو خود او را ستايشگرى آموخته اى.
̶ عيب كسى را مى پوشى كه اگر مى خواستى، رسوايش مى ساختى. به كسى عطا مى كنى كه اگر مى خواستى، عطا از او باز مى گرفتى. و آن دو يكى در خور آن بود كه رسوايش كنى و يكى سزاى آن بود كه عطاى خويش از او بازگيرى. ولى تو اى خداوند، كار خود بر تفضل بنا نهاده اى و قدرت خود را برگذشت از گناهان جارى داشته اى.
̶ با آنان كه تو را عصيان كنند، با بردبارى روياروى شوى و آنان را كه آهنگ ستم بر خود كنند، مهلت دهى. آرى اى پروردگار من، مهلتشان دهى و با آنان مدارا كنى، باشد كه به سوى تو بازگردند، و چاره ى كارشان به تو به سپارى، تا آن كه بايد هلاك شود به خلاف رضاى تو در مهلكه نيفتد و آن كه از نعمت تو مست غرور شده و طريق شقاوت در پيش گرفته بدبخت نگردد، مگر آنگه كه ديگرش عذر نماند و حجب بر او تمام شود. همه ى اينها از روى كرم و عفو توست اى خداى بخشنده و سودى است كه از عطوفت تو حاصل گردد، اى خداى بردبار.
̶ اى خداوند، تويى كه در عفو به روى بندگانت گشوده اى و آن را توبه ناميده اى. و براى رسيدن به اين در، آياتى را كه بر پيامبرت وحى كرده اى راهنما ساخته اى، تا كسى آن در گم نكند، كه تو اى خداوندى كه بزرگ و متعالى است نام تو، خود گفته اى: به درگاه خدا توبه كنيد، توبه اى از روى اخلاص. باشد كه پروردگارتان، گناهانتان را محو كند و شما را به بهشتهايى داخل كند كه در آن نهرها جارى است.
̶ در آن روز، خدا پيامبر و كسانى را كه به او ايمان آورده اند فرونگذارد، و نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان در حركت باشد. مى گويند: اى پروردگار ما، نور ما را براى ما به كمال رسان و ما را بيامرز، كه تو بر هر كارى توانايى. پس كسى كه از دخول به چنين سرايى- سراى توبه- پس از گشودن در و بر گماشتن راهنما غفلت ورزد، چه عذر تواند آورد؟
̶ اى خداى من، تو كسى هستى كه در معامله با بندگان خود، همواره به سود آنان در بها مى افزايى و مى خواهى كه در معامله ى با تو سود برند و به افزون دهى و نزول بر آستان تو كامياب شوند، كه تو خود گفته اى- بزرگ و متعالى است نام تو و بلند است مرتبت تو- هر كس كار نيكى انجام دهد، ده برابر به او پاداش داده شود و هر كه كار بدى انجام دهد، تنها همانند آن كيفر بيند.
̶ و نيز تو خود گفته اى: مثل آنان كه مال خود را در راه خدا انفاق مى كنند مثل دانه اى است كه هفت خوشه برآورد، و در هر خوشه اى صد دانه باشد، خدا پاداش هر كه را كه بخواهد، چند برابر مى كند. و نيز تو خود گفته اى: كيست كه به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بيفزايد؟ و نظاير اين آيات كه در قرآن در باب مضاعف شدن حسنات نازل كرده اى.
̶ بار خدايا، تويى كه به وسيله ى وحيى كه از عالم غيب فرستادى و به ترغيب خويش، آدميان را به چيزهايى راه نمودى كه اگر پنهان مى داشتى، از ديدگانش پنهان مى بود. گوششان از شنيدن آواز آن ناتوان و انديشه هايشان از تصور آن عاجز مى آمد، كه تو خود گفته اى: مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم. مرا سپاس گوييد و ناسپاسى من مكنيد. و نيز گفته اى: اگر مرا سپاس گوييد، بر نعمت شما مى افزايم و اگر كفران كنيد، بدانيد كه عذاب من سخت است.
̶ و گفته اى: بخوانيد مرا، تا شما را پاسخ گويم. آنهايى كه از پرستش من سركشى مى كنند زودا كه در عين خوارى به جهنم درآيند. بار خدايا، دعاى بندگان را به درگاه خود، عبادت خوانده اى و ترك آن را خودپسندى و سركشى، و كسانى را كه از آن سر برتابند وعده ى جهنم و خوارى آن داده اى.
̶ از اين روست كه تو را به نعمت و بخششت ياد كردند و به فضل و احسانت سپاس گفتند و هم به فرمان تو، تو را به دعا خواندند، و در راه تو صدقه دادند تا به ثوابشان بيفزايى، و در آن بود رهاييشان از خشم تو و كاميابيشان به خشنودى تو.
̶ بار خدايا، اگر يكى از آفريدگان تو، آفريده ى ديگر را چنان راهنمايى كرده بود كه تو بندگانت را راهنمايى كرده اى، او را به صفت انعام و احسان متصف مى ساختند و به هر زبان مى ستودندش. پس حمد و سپاس تو را، تا هر زمان كه سپاست توان گفت و تا آنگاه كه بر حمد تو لفظى باقى است و معنايى كه در اين طريق بهره اى از آن توان يافت.
̶ اى خداوندى كه احسان و فضل خويش به بندگانت عطا كرده اى و آنان را در بخشش و عطا غرقه ساخته اى. آثار نعمت تو بر ما چه آشكار است و احسان تو در حق ما چه بسيار. و چه بسيار ما را به بر و نيكى خويش مخصوص گردانيده اى.
̶ ما را به دين برگزيده ى خود، آيين پسنديده ى خود، شريعت سهل و آسان خود هدايت كردى و ديدگانمان را بينا ساختى كه به تو تقرب جوييم و به مقام كرامت تو واصل آييم.
̶ بار خدايا، يكى از اين برگزيده ترين وظايف و خاص ترين واجبات، ماه رمضان را قراردادى. ماهى كه آن را از ميان ديگر ماهها ويژگى ديگرى بخشيده اى و از ميان همه ى زمانها و روزگارها اختيارش كرده اى و بر همه ى اوقات سال برترى اش نهاده اى، زيرا كه در آن قرآن و نور نازل كرده اى و بر تكاليف مومنان چند برابر افزوده اى و روزه را در آن واجب داشته اى و مردمان را به برپاى خاستن براى عبادت خود ترغيب كرده اى و شب قدر را كه از هزار ماه بهتر است تجليل فرموده اى.
̶ و چون رمضان را به ما عطا كردى، ما را بر ديگر امتها فضيلت نهادى و از ميان پيروان ديگر كيشها برگزيدى. پس ما به فرمان تو روزش را روزه داشتيم و شبش را به نماز برخاستيم، و با روزه داشتن و نماز خواندن در اين ماه به رحمتى كه ما را ارزانى داشته بودى روى نهاديم و آن را وسيله ى نيل به ثواب تو قرار داديم. تويى كه هر چه از تو خواهند توانى داشت و آنچه از فضل و احسان تو طلبند توانى داد و به خواستاران مقام قرب خود نزديك هستى.
̶ اى خداوند، ماه رمضان در ميان ما بس ستوده زيست و ما را مصاحب و يارى نيكو بود و گرانبهاترين سودهاى مردم جهان را به ما ارزانى داشت. اما چون زمانش به سر رسيد و مدتش و شمار روزهايش پايان گرفت، آهنگ رحيل كرد.
̶ اى خداوند، اينك با او وداع مى كنيم، همانند وداع با عزيزى كه فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگين و گرفتار وحشت تنهايى كند، عزيزى كه او را بر ما پيمانى است كه بايد نگه داريم و حرمتى كه بايد رعايت كنيم و حقى كه بايد ادا نماييم. پس، اكنون مى گوييم:
̶ بدرود اى بزرگترين ماه خداوند و اى عيد اولياى خدا. بدرود اى گرامى ترين اوقاتى كه ما را مصاحب و يار بودى، اى بهترين ماه در همه ى روزها و ساعتها.
̶ بدرود اى ماه دست يافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شايسته ى بندگان خداوند.
̶ بدرود اى يار و قرينى كه چون باشى، قدرت بس جليل است و چون رخت بربندى، فراقت رنج افزا شود. اى مايه ى اميد ما كه دوريت براى ما بس دردناك است.
̶ بدرود اى همدم ما كه چون بيايى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خيز است و تالم افزاى.
̶ بدرود اى همسايه اى كه تا با ما بودى، دلهاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان.
̶ بدرود اى ياريگر ما كه در برابر شيطان ياريمان دادى و اى مصاحبى كه راههاى نيكى و فضيلت را پيش پاى ما هموار ساختى.
̶ بدرود كه آزادشدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسيارند و چه نيكبخت است آن كه حرمت تو نگه داشت.
̶ بدرود كه چه بسا گناهان كه از نامه ى عمل ما زدودى و چه بسا عيبها كه پوشيده داشتى.
̶ بدرود كه درنگ تو براى گنهكاران چه به درازا كشيد و هيبت تو در دل مومنان چه بسيار بود.
̶ بدرود اى ماهى كه هيچ ماه ديگر را توان همسرى با تو نيست.
̶ بدرود اى ماهى كه تا تو بودى، امن و سلامت بود.
̶ بدرود اى آن كه نه در مصاحبت تو كراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى.
̶ بدرود كه سرشار از بركات بر ما درآمدى و ما را از آلودگيهاى گناه شست و شو دادى.
̶ بدرود كه به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داريم و نه از روزه ات ملالتى در خاطر.
̶ بدرود كه هنوز فرانرسيده از آمدنت شادمان بوديم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناك.
̶ بدرود كه چه بديها كه با آمدنت از ما دور شد و چه خيرات كه ما را نصيب آمد.
̶ بدرود تو را و آن شب قدر تو را كه از هزار ماه بهتر است.
̶ بدرود كه ديروز كه در ميان ما بودى آزمند ماندنت بوديم و فردا كه از ميان ما خواهى رفت آتش اشتياق در دل ما شعله خواهد كشيد.
̶ بدرود تو را و آن فضل و كرام تو را كه اينك از آن محروم مانده ايم. و بر آن بركات كه پيش از اين ما را داده بودى و اينك از كفش داده ايم.
̶ بار خدايا، ما آشناى اين ماهيم، ماهى كه ما را بدان شرف و منزلت دادى و به بركت نعمت و احسان خويش روزه داشتنش را توفيق دادى، در حالى كه مردمان شقى قدرش را نشناختند و شوربختى خويش را از فضيلتش محروم ماندند.
̶ اى خداوند، تو بودى كه ما را برگزيدى و به شناخت اين ماه توفيق عنايت كردى و به سنت آن راه نمودى. تو بودى كه ما را توفيق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانى داشتى، هر چند ما قصور ورزيديم و اندكى از بسيار به جاى آورديم.
̶ بار خدايا، حمد تو راست در حالى كه به بدكردارى خويش اقرار مى كنيم و به تبهكارى خويش معترفيم. براى رضاى توست اگر در اين اعماق دلمان پشيمان شده ايم و از سر صدق از تو پوزش مى طلبيم. پس در برابر قصورى كه دراين ماه در طاعت تو ورزيده ايم، ما را پاداشى ده كه به يارى آن بر فضيلت مرغوب دست يابيم و آن اندوخته هاى گوناگون را كه به آن مشتاق شده ايم بستانيم.
̶ عذر تقصير ما را در اداى حق خود بپذير و عمر ما را تا رمضان ديگر دراز كن. و چون به رمضان ديگر رسيديم، ياريمان ده تا آنسان كه سزاى خداوندى توست عبادتت كنيم و ما را به منزلتى رسان كه سزاوار طاعت توست و به چنان اعمال شايسته اى برگمار كه اداى حق تو را در اين رمضان و رمضان ديگر، بايسته باشد.
̶ بار خدايا، در اين ماه اگر قصد گناه كرده ايم، يا مرتكب آن شده ايم، يا به عمد خطايى از ما سر زده، يا از سر فراموشى ستمى بر خود روا داشته ايم، يا پرده ى حرمت ديگرى را دريده ايم، بار خدايا بر محمد و خاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده ى اغماض فروپوش و ما را عفو كن و در برابر ديدگان شماتت كنندگان قرار مده و زبان طاعنان در حق ما دراز مگردان و ما را به رافت پايان نيافتنى و فضل و كرم نقصان ناپذير خود به كارى برگمار كه خطاهايى را كه در اين ماه مرتكب شده ايم و تو آن را نپسنديده اى، از ميان ببرد يا فروپوشد.
̶ بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او. ما از سپرى شدن رمضان اندوهگينيم، تو ما را بر اندوه اين فراق پاداش خير ده و اين روز عيد و روز روزه گشادن را بر ما مبارك گردان. چنان كن كه روز عيد از شمار بهترين روزهايى باشد كه بر ما گذشته و عفو تو را به سوى ما آورده و گناه ما را زدوده است. بار خدايا، گناهان آشكار و نهان ما را بيامرز.
̶ اى خداوند، با به پايان رسيدن اين ماه، ما را از لوث گناه پاك نماى و با رفتنش، از ورطه ى گناهان برهان و از نيكبختترين كسانى قرار ده كه در آن به عبادت تو پرداخته اند و نصيبشان از همه بيشتر بوده و بيش از همه از آن بهره يافته اند.
̶ بار خدايا، اگر كسى از بندگان تو، حق اين ماه آن چنان كه شايسته ى اوست رعايت كرده و حرمتش نگه داشته و وظايف خود و احكام آن را به جاى آورده و از گناهان پرهيز كرده و به تو تقرب جسته، آنسان كه خشنودى تو نصيبش شده و رحمت تو بر او روى نهاده، اى خداوند، همانند مزدى كه او را مى دهى، از خزانه ى بى نيازيت به ما نيز ارزانى دار و چند برابر آن از فضل خود عطا فرماى، كه خزاين فضل تو را نقصان نيست، بلكه همواره در افزايش است، و معادن احسان تو دستخوش فنا نشود و بخشش تو چه بخششى گواراست.
̶ بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و براى ما مزدى بنويس چونان مزد كسى كه اين ماه را تا روز قيامت روزه داشته و تو را عبادت كرده است.
̶ اى خداوند، ما در اين روز فطر، روز عيد و شادمانى مومنان، روز اجتماع مسلمانان به گرد يكديگر، از هر گناه كه مرتكب شده ايم و از هر كار زشت كه زين پيش از ما سرزده، و از هر خيال بد كه در دل خود پنهان داشته ايم، توبه مى كنيم، توبه ى كسى كه در دل خيال بازگشتش به گناه نيست و بار ديگر به گناه بازنگردد توبه اى بى بازگشت، عارى از هرگونه شك و ريب. بار خدايا، چنين توبه اى را از ما بپذير و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان.
̶ اى خداوند، روزى ما ساز خوف از عقاب جهنم را و شوق به نعيم بهشت را، تا لذت آنچه را كه از تو خواسته ايم دريابيم و از اندوه آنچه از آن به تو پناه مى آوريم وارهيم.
̶ اى خداوند، ما را در شمار توبه كنندگانى درآور كه محبت خود را به آنان ارزانى داشته اى و پذيرفته اى كه به طاعت تو بازگردند، اى دادگرترين دادگران.
̶ اى خداوند، از پدران و مادران و همكيشان ما، آنان كه ديده از جهان بسته اند و آنان كه هنوز جام مرگ ننوشيده اند، درگذر.
̶ بار خدايا، بر محمد پيامبر ما و خاندان او درود بفرست، همچنان كه بر ملائكه ى مقربين خود درود فرستاده اى. و بر او و خاندانش درود بفرست، آنسان كه بر پيامبران مرسل خود درود فرستاده اى. و درود بفرست بر او و خاندانش، آنسان كه بندگان صالح خود را درود فرستاده اى، درودى برتر از درود آنها، اى پروردگار جهانيان. درودى كه بركت آن به ما رسد و سود آن نصيب ما گردد و سبب استجابت دعاى ما شود، كه تو كريم تر كسى هستى كه بدو رغبت توان يافت و كارسازترين كسى هستى كه بدو توكل توان كرد و تو خود بخشنده ترين كسان به سائلان درگاه خود هستى. و انت على كل شى ء قدير.
فارسی
دعای آن حضرت است در وداع ماه رمضان
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
