دعاي آن حضرت است در تضرع و اظهار فروتني.
̶ اى خداوند من، حمد مى گويم تو را- و تو سزاوار حمدى- حمد مى گويم تو را به سبب نيكيهايت كه در حق من روا داشتى و به سبب نعمتهاى فراوانت كه به من ارزانى فرمودى و عطاياى بسيارت كه مرا بدان نواختى و رحمت و بخشايش و نعمتت كه مرا بر ديگران برترى نهادى و به من دادى. درباره ى من نيكيها كرده اى و مرا نعمتها داده اى كه زبان از سپاس آن عاجز است.
̶ و اگر احسان تو و نعم بى شمارت نمى بود، هرگز نمى توانستم بهره ى خويش فراچنگ آرم و به اصلاح نفس خود پردازم. ولى تو پيش از آنكه خواستار احسانت شوم، مرا غرقه ى احسان خود ساختى و در همه ى كارهايم مرا از ديگران بى نيازى بخشيدى و بلا از من بگردانيدى و قضاى سهمگين از من بازداشتى.
̶ بار خدايا، چه بلاهاى رنج آور كه از من بگردانيده اى و چه نعمتهاى فراوان كه مرا بدان شادمان ساخته اى و چه احسانهاى بزرگوارانه كه در حق من نموده اى.
̶ بار خدايا، تويى كه به هنگام بيچارگى دعاى من اجابت كردى و چون به خطا و لغزشى گرفتار آمدم از من درگذشتى و حق مرا از دشمنان بگرفتى.
̶ اى خداوند، هرگاه كه از تو درخواستى نموده ام بخيلت نيافته ام و هر زمان كه آهنگ تو كرده ام گرفته ات نديده ام، بل چنانت يافته ام كه دعاى مرا مى شنوى و آنچه خواسته ام عطا مى كنى و در هر كار كه هستم و در هر زمان كه هستم ديده ام كه نعمت بسيارت بر من روان است. از اين روست كه در نزد من ستوده اى و احسانت بس نيكوست.
̶ اى خداوند، جان من و زبان من و عقل من، حمد و سپاس تو گويند، حمدى به كمال رسيده، حمدى به حقيقت شكر نايل آمده، حمدى تا غايت خشنوديت فرارفته. پس مرا از خشم خود در امان دار.
̶ اى پناهگاه من هنگامى كه يافتن راههاى رهايى براى من دشوار مى شود، اى عفوكننده از خطا، اگر تو بر گناه من پرده نيفكنده بودى، من از رسوايان مى بودم. اى خداوندى كه به يارى خويش مرا توانايى بخشيده اى اگر يارى تو نبود من از مغلوبان مى بودم. اى خداوندى كه پادشاهان در برابر تو يوغ مذلت برگردن نهاده اند و از سطوت تو بيمناكند. اى خداوندى كه سزاوار آنى كه از تو بترسند، اى خداوندى كه نامهاى نيكو از آن توست، از تو مى خواهم كه مرا عفو كنى و بيامرزى، كه من بى گناه نيستم كه عذرى اقامه كنم و نيرومند نيستم كه هواى غلبه ام در سر باشد و گريزگاهى ندارم كه بدان در گريزم.
̶ از تو خواهم كه خطاهايم ببخشايى و از آن گناهان كه مرا گرفتار خود ساخته و گرد من فراگرفته و به هلاكتم نزديك كرده، پوزش مى خواهم، از آن گناهان در تو مى گريزم- اى پروردگار من- و توبه مى كنم، توبه من بپذير. به تو پناه مى جويم، پناهم ده. از تو زنهار مى طلبم، خوارم فرومگذار. دست سئوال پيش تو دراز كرده ام، محرومم مكن. به رشته رحمت تو چنگ زده ام، رهايم مكن. تو را مى خوانم، نوميدم بازمگردان.
̶ اى پروردگار من، تو را مى خوانم، در حالى كه مسكينم، زار و نزارم، ترسان و هراسان و بيمناكم، فقيرم و به تو محتاجم.
̶ اى خداى من، به تو شكايت مى كنم ناتوانيم را، كه نمى توانم به آن وعده اى كه به اولياى خود داده اى بشتابم و نمى توانم از آنچه دشمنانت را از آن ترسانده اى دورى جويم. به تو شكايت مى آورم از فراوانى غم و اندوهم و وسوسه ى نفسم.
̶ خدايا، به سبب آنچه در باطنم مى گذرد، مرا رسوا نساخته اى و به سبب گناهانم هلاك نكرده اى. تو را مى خوانم و تو پاسخم مى دهى، هر چند به هنگامى كه مرا مى خوانى من در پاسخ تو درنگ مى كنم. هر نيازم كه باشد از تواش مى خواهم و هر جا كه باشم، راز دل خود به تو مى سپارم. جز تو كسى را نمى خوانم، جز تو به كسى اميد ندارم.
̶ لبيك لبيك. هر كس به تو شكايت آورد، مى شنوى. هر كس بر تو توكل كند، بدو روى مى كنى. هر كس را كه چنگ در ريسمان تو زند، رهايى مى بخشى و از كسى كه به تو پناه آورد، غم و اندوه مى زدايى.
̶ اى خداوند، مرا به سبب اندك بودن سپاسگزاريم از خير دنيا و آخرت محروم مكن. گناهانم را كه تنها تو مى دانى چيست بيامرز.
̶ اگر مرا عذاب كنى، سزاى من است، كه من ستمگرم و تباهكارم و گنهكارم و مقصرم و سهل انگارم و غافل از بهره ى خويش هستم. اگر مرا بيامرزى، چه شگفت، كه تو مهربان ترين مهربانانى.