نیایش در طلب رحمت بر پیروان پیمبران و مصدقین ایشان

نيايش ‌در‌ طلب رحمت ‌بر‌ پيروان پيمبران ‌و‌ مصدقين ايشان

―    خدايا، ‌و‌ اما پيروان پيمبران ‌و‌ مصدقين ايشان ‌به‌ غيب ‌و‌ ‌از‌ اهل زمين، ‌به‌ هنگام حضور پيمبران ‌كه‌ معاندينشان، ‌با‌ سلاح تكذيب ‌به‌ معارضه ‌ى‌ ايشان برخاسته بودند، ‌و‌ ‌به‌ هنگام فترت ‌و‌ غيبت پيمبران ‌كه‌ مومنان ‌در‌ پرتو حقايق ايمان ‌در‌ شوق ديدارشان ‌به‌ ‌سر‌ ‌مى‌ بردند.

―    در ‌هر‌ عصر ‌و‌ زمان ‌كه‌ پيامبرى فرستاده ‌اى‌ ‌و‌ براى اهل ‌آن‌ زمان راهنمايى بپاداشته اى. ‌از‌ زمان آدم ‌تا‌ روزگار محمد خاتم (صلى الله عليه ‌و‌ آله)، ‌از‌ پيشوايان هدايت ‌و‌ قائدين اهل تقوى (كه ‌بر‌ همگى ايشان درود باد). ‌پس‌ خدايا ايشان ‌را‌ ‌از‌ لطف ‌و‌ كرم خود ‌به‌ غفرانى ‌و‌ رضوانى ياد ‌و‌ شاد فرماى.

―    خدايا، ‌و‌ اصحاب محمد (ص) بخصوص همان كسانى ‌كه‌ شرط صحبت ‌آن‌ حضرت ‌را‌ ‌به‌ خوبى رعايت كردند، ‌و‌ آنان ‌كه‌ ‌در‌ ياريش ‌از‌ عهده ‌ى‌ امتحان پايدارى ‌به‌ خوبى برآمدند، ‌و‌ ‌با‌ ‌او‌ مددكارى كردند، ‌و‌ ‌به‌ تصديق رسالتش شتافتند، ‌و‌ ‌به‌ پذيرفتن دعوتش سبقت گرفتند. ‌و‌ چون حجت رسالتهايى خود ‌را‌ ‌به‌ گوش ايشان فروخواند ‌او‌ ‌را‌ اجابت  

―    و ‌در‌ راه پيروز ساختن رسالتش ‌از‌ همسران ‌و‌ فرزندان مفارقت گزيدند. براى تثبيت نبوتش ‌با‌ پدران ‌و‌ پسران خود كارزار كردند، ‌و‌ ‌به‌ بركت ‌او‌ پيروزى يافتند.

―    آنان ‌كه‌ محبت ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ جان ‌و‌ ‌دل‌ ‌مى‌ پروردند، ‌و‌ ‌در‌ دوستيش اميد تجارتى ايمن ‌از‌ زيان ‌و‌ كساد ‌مى‌ داشتند،

―    و آنان ‌كه‌ چون ‌به‌ عروه ‌ى‌ دين ‌آن‌ حضرت چنگ ‌در‌ زدند قبايلشان ‌از‌ ايشان دورى كردند، ‌و‌ چون ‌در‌ سايه ‌ى‌ خويشاوندى ‌او‌ مسكن گزيدند، ‌و‌ خويشان ‌از‌ ايشان بيگانه گشتند.

―    پس خدايا گذشتى ‌را‌ ‌كه‌ براى ‌تو‌ ‌و‌ ‌در‌ راه ‌تو‌ انجام دادند ‌از‌ نظر دور مدار، ‌و‌ ‌به‌ سبب ‌آن‌ فداكاريها ‌و‌ ‌در‌ برابر آنكه خلق ‌را‌ ‌بر‌ ‌تو‌ گرد آوردند، ‌و‌ ‌با‌ پيغمبرت ‌از‌ جمله ‌ى‌ داعيان ‌به‌ سوى ‌تو‌ بودند، ايشان ‌را‌ ‌از‌ خشنودى خود خشنود ساز،

―    و سعى ايشان ‌را‌ ‌به‌ پاس آنكه ‌در‌ راه ‌تو‌ ‌از‌ شهر ‌و‌ ديار قوم خود هجرت كردند ‌و‌ خويش ‌را‌ ‌از‌ فراخى زندگى ‌و‌ سختى ‌و‌ تنگى درافكندند، مشكور دار. ‌و‌ (همچنين) آنان ‌را‌ ‌كه‌ براى اعزاز دينت ستمزدگانشان ‌را‌ فراوان ساختى خشنود فرماى  

―    خدايا، بهترين پاداش خود ‌را‌ ‌به‌ تابعين اصحاب ‌در‌ راه ايمان ‌و‌ عمل صالح برسان: آنان ‌كه‌ ‌مى‌ گويند: پروردگارا، ‌ما‌ ‌و‌ ‌آن‌ برادرانمان ‌را‌ ‌كه‌ ‌به‌ ايمان ‌بر‌ ‌ما‌ سبقت گرفته اند، بيامرز.

―    همان تابعينى ‌كه‌ آهنگ طريقه ‌ى‌ صحابه كردند، ‌و‌ وجهه ‌ى‌ ايشان ‌را‌ طلب نمودند، ‌و‌ ‌به‌ روش ايشان سلوك كردند،

―    در حالى ‌كه‌ هيچ ‌شك‌ ‌و‌ شبهه ‌اى‌ ‌در‌ بصيرتشان آنان ‌را‌ ‌از‌ عقيده ‌ى‌ خود برنگرداند، ‌و‌ ‌در‌ پيروى آثار ‌و‌ اقتداء ‌به‌ علامات هدايت صحابه هيچ شكى خاطرشان ‌را‌ پريشان نساخت،

―    در حالى ‌كه‌ ايشان معاونين ‌و‌ مساعدين صحابه اند. چنانكه ‌در‌ دين پيرو ايشان ‌و‌ ‌در‌ اخلاق پوياى راه آنانند. ‌در‌ تعظيم شان صحابه اتفاق ‌مى‌ ورزند، ‌و‌ ‌در‌ اخبار ‌و‌ احكامى ‌كه‌ ‌از‌ پيغمبر ابلاغ ‌مى‌ كنند متهمشان نمى دارند.

―    خدايا ‌از‌ امروز ‌تا‌ روز جزا ‌بر‌ تابعين صحابه ‌و‌ ‌بر‌ همسران ‌و‌ اولادشان ‌و‌ ‌بر‌ ‌هر‌ كدامشان ‌كه‌ ‌تو‌ ‌را‌ اطاعت كرده است رحمت فرست،

―    چنان رحمتى ‌كه‌ ‌به‌ وسيله ‌ى‌ ‌آن‌ ايشان ‌را‌ ‌از‌ نافرمانى خود نگاهدارى، ‌و‌ ‌در‌ باغهاى بهشت ‌در‌ وسعت ‌و‌ رفاه قرار دهى، ‌و‌ آنان ‌را‌ ‌به‌ يمن ‌آن‌ ‌از‌ مكر شيطان بازدارى، ‌و‌ ‌در‌ ‌هر‌ كار خير ‌كه‌ ‌از‌ ‌تو‌ مدد خواهند اعانت كنى، ‌و‌ ‌از‌ حوادث ‌شب‌ ‌و‌ روز- مگر پيشامدى ‌كه‌ مژده ‌ى‌ خير دهد- نگاه دارى.

―    و ‌به‌ نيروى ‌آن‌ ايشان ‌را‌ ‌بر‌ عقيده ‌ى‌ حسن رجاء ‌به‌ ‌تو‌ طمع ‌در‌ آنچه نزد توست ‌و‌ ‌بر‌ متهم نساختن ‌تو‌ ‌به‌ بيعدالتى ‌در‌ آنچه ‌در‌ دست بندگان است برانگيزى،

―    تا ايشان ‌را‌ ‌به‌ رغبت ‌به‌ سوى خود ‌و‌ ترس ‌از‌ خود ‌و‌ ترس ‌از‌ خود بازگردانى. ‌و‌ ‌در‌ توسعه ‌ى‌ زندگى دنيا ‌بى‌ رغبت كنى، ‌و‌ عمل براى آخرت ‌و‌ ساختن توشه ‌ى‌ مراحل بعد ‌از‌ مرگ ‌را‌ ‌در‌ نظرشان خوشايند سازى.

―    و ‌هر‌ اندوه ‌را‌ ‌كه‌ روز برآمدن جانها ‌از‌ بدنهاشان ‌رخ‌ دهد برايشان آسان نمايى،

―    و ‌از‌ خطرهايى ‌كه‌ امتحان ‌آن‌ ‌را‌ ‌به‌ وجود ‌مى‌ آورد ‌و‌ ‌از‌ شدت آتش ‌و‌ ‌در‌ ازناى خلود ‌در‌ ‌آن‌ عافيت بخشى،

―    و ‌به‌ سرمنزل امنى ‌از‌ آسايشگاه پرهيزگاران منتقل سازى.