نيايش هنگام ختم قرآن:
― خدايا، تو مرا بر ختم كتاب خود يارى فرمودى همان كتابى كه آن را به صورت نور فروفرستاده اى، و آن را بر هر كتابى كه نازل كرده اى گواه ساخته اى، و بر هر حديث كه سروده اى تفضيل داده اى،
― و آن را فرقانى ساخته اى كه حلال و حرامت را به وسيله ى آن جدا كرده اى، و قرآنى كه شرايع احكام خود را به آن آشكار ساخته اى كتابى كه آن را براى بندگانت تفصيل و تشريح فرموده اى، و وحيى كه بر پيغمبرت: محمد (صلواتك عليه و آله) فرو فرستاده اى.
― و آن را نورى قرار داده اى كه ما در پرتوش از تاريكى هاى گمراهى و نادانى راه مى يابيم. و شفائى براى هر كس كه از سر تصديق به آن بشنيدنش گوش فرادهد، و ترازوى عدلى كه زبانه اش از حق نگردد، و نور هدايتى كه پرتو برهانش از برابر ناظرين خاموش نشود، و نشانه ى رستگاريى كه هر كس آهنگ طريقت مستقيم آن كند گمراه نگردد، و هر كه به دستاويز عصمتش درآويزد دستهاى مهالك به او نرسد.
― خدايا پس اكنون كه ما را بر تلاوتش مدد بخشيدى، و به حسن تعبيرش عقده هاى زبان ما را گشودى، پس ما را از كسانى قرار ده كه آن را چنانكه شايسته ى نگهدارى است نگاه مى دارند، و به تصميم تسليم در برابر آيات محكماتش تو را بندگى و اطاعت مى كنند، و خود را از اقرار به متشابهات و محكمات آياتش ناچار مى بينند.
― خدايا تو كتاب خود را مجمل و سربسته بر پيغمبرت: محمد (صل الله عليه و آله) نازل كرده اى، و آنگاه او را به علم تفصيلى شگفتيهايش ملهم ساخته اى، و علم آن را- با تفسير و توضيح- به ما ميراث داده اى، و ما را بر آن كسى كه نسبت به علم قرآن جاهل بود برترى بخشيده اى، و بر فهم حقايق و عمل به مقتضاى آن نيرو داده اى، تا با اين افتخار ما را از آن كس كه تاب قيام به حق آن را نداشت برتر نهى.
― خدايا، پس همچنان كه دلهاى ما را حامل قرآن ساختى، و شرف فضل آن را به رحمتت به ما شناساندى، پس رحمت فرست بر محمد، كه خطيب منبر قرآن است، و بر خاندانش كه خزانه داران جواهر آنند. و ما را از كسانى قرار ده كه اعتراف دارند كه آن از جانب تو است، تا در تصديقش شك به ما رخ ندهد، و انحراف از راه مستقيمش در خاطرمان نيايد.
― خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و ما را از كسانى قرار ده كه به ريسمان عهد و پيمان قرآن چنگ درمى زنند و از امور متشابهات به پناهگاه محكمش التجا مى كنند، و در سايه ى پر و بالش مى آسايند، و به روشنى صبحش راه مى يابند. و به اشراف روشنگريش راه مى جويند، و از چراغش چراغ مى افروزند، و از غير آن هدايت نمى طلبند.
― خدايا، همچنين كه به وسيله ى كتاب خود محمد را براى دلالت بر خويش نشانه ساختى، و به آل محمد راه هاى رضاى خود را آشكار كردى، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و قرآن را براى ما وسيله ى رسيدن بر اشرف منازل عزت، و نردبان برآمدن به محل سلامت، و سبب نجات يافتن در عرصه ى قيامت، و وسيله ى ورود به نعمتهاى سراى اقامت قرار ده.
― خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و به وسيله ى قرآن گرانى گناهان را از دوش ما بردار، و خوشخويى نيكوكاران را به ما ارزانى دار، و ما را به نشان كسانى ببر كه در دل شب و صبح و شام قرآن را در پيشگاه تو بپا داشتند، تا به وسيله ى تطهير آن ما را از هر آلودگى پاك سازى، و در پى كسانى ببرى كه به نور قرآن روشنى جسته اند، و هوس، ايشان را از كار و كوشش غافل نساخته، كه به فريب نيرنگهايش آنان را به مهلكه اندازد.
― خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و قرآن را براى ما در مونسى، و در برابر تحريكات شيطان و امواج وسوسه ها حافظى، و براى گامهامان از بردنمان به سوى معاصى مانعى، و براى زيانهامان از ورود در باطل- بى ابتلاء به مرضى- لال كننده اى، و براى اعضايمان از ارتكاب گناهان بازدارنده اى كن، و براى تحقيق و مطالعه ى طومار عبرت- كه دست غفلت آن را در هم پيچيده گستراننده اى ساز. تا فهم عجايب و نصايح و مثلهاى آن را- كه كوه هاى استوار، با وجود استحكام خود، از حمل آن عاجز گشته اند- به دلهاى ما برسانى.
― خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و به وسيله ى قرآن، آراستگى برون ما را ادامه ده، و خاطرات وساوس را از دست يافتن به سلامت درونهامان بازدار، و زنگ دلها و آلودگيهاى گناهانمان را به آب لطف آن بشوى، و كارهاى شوريده ى ما را با مدد آن به سامان آر، و در صف محشر سوز تشنگى ما را از حرارت انفعال، به آب رحمت قرآن فرونشان، و در روز برخورد با بزرگترين بيم و وحشت (در عرصه ى قيامت) هنگام برانگيختن ما از قبور جامه هاى امن و امان را به وسيله ى آن بر ما بپوشان.
― خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و به وسيله ى قرآن فقر ما را جبران فرماى، و فراخى زندگانى و رفاه سعه ى ارزاق را به وسيله ى آن به سوى ما بران، و ما را از خويهاى نكوهيده و اخلاق ناپسنديده دور ساز. و از دره عميق كفر و موجبات نفاق نگاهدار. تا در قيامت قرآن ما را به سوى خشنودى و بهشت تو سوق دهد. و در دنيا از خشم تو و تجاوز از حدود تو بازدارد. و براى ما به حلال شمردن حلال و حرام دانستن حرامش نزد تو گواه باشد.
― خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و از بركت قرآن، به هنگام مرگ اندوه جان دادن و مشقت ناله كردن و به شمار افتادن نفسهاى آخرين را بر ما آسان ساز، زمانى كه جانها به چنبرهاى گردن رسد، و به علت درماندگى از افسونگران براى چاره جويى سراغ گرفته شود، و فرشته ى مرگ براى گرفتن جان از پرده هاى غيب پديد آيد، و تيرهاى وحشت فراق را از كمانهاى مرگ پرتاب كند، و از مرگ سريع جامى زهر مذاق، براى كام جانها آماده سازد، و رخت بستن و روان شدن ما به جهان ديگر نزديك شود، و اعمال در گردنها به صورت طوقها درآيد، و تا موعد روز ديدار در قيامت آرامگاه، گورها باشد.
― خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و وارد شدن ما را به خانه ى فرسودگى، و طول زيستن ما را در ميان طبقات خاك بر ما مبارك ساز و پس از مفارقت دنيا قبرهامان را بهترين منازل ما قرار ده، و به رحمت خود تنگ لحدهامان را گشاده ساز، و در ميان حاضران رستاخيز به گناه هاى هلاك كننده مان رسوا منماى،
― و به بركت قرآن در مقام صف بستن در پيشگاهت بر ذلت و خوارى وضع ما رحم آور، و هنگام لرزيدن جسر دوزخ در روز عبور از آن گامهاى ما را از لغزش استوار بدار، و به بركت قرآن از هر اندوه روز رستاخيز و هولهاى سخت روز «طامه» نجات بخش،
― و در آن روز كه روى ستمگران سياه شود: در روز پشيمانى و حسرت چهره هاى ما را سفيد گردان، و براى ما، در دلهاى مومنان مودتى بيافكن، و زندگى را بر ما دشوار مساز.
― خدايا بر محمد، بنده و پيامبر خود رحمت فرست، همچنان كه او پيام تو را ابلاغ كرد، و امر تو را آشكار ساخت، و بندگان را پند داد.
― خدايا در روز رستاخيز پيغمبر ما را، (كه رحمت تو بر او و بر آلش باد) از حيث مكانت مقربترين پيغمبران به خود، و از جهت شفاعت برترين، و از جهت قدر بزرگترين، و از جهت منزلت آبرومندترين ايشان نزد خود قرار ده.
― خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست. و كاخ دين و شرف را افراخته ساز، و حجتش را قاهر و كفه ى ميزانش را سنگين گردان، و شفاعتش را بپذير، و توسلش را قبول كن، و روسفيدش نماى، و نورش را كامل ساز، و درجه اش را بالابر،
― و ما را بر طريقت او زنده بدار. و بر دين او بميران و در شاهراهش پويا دار، و در مسلك او پيش بر، و از پيروان او قرار ده. و در زمره ى او گرد آور، و به حوض او وارد كن، و از جامش سيراب نما.
― و رحمت فرست- بارخدايا- بر محمد و آلش، چنان رحمتى كه به وسيله ى آن او را به بهترين چيزى كه از نيكى و فضل و عزتت چشم دارد برسانى. زيرا كه تو صاحب رحمت پهناور و احسان بزرگى.
― خدايا به پاداش ابلاغ پيامهايت و رساندن آياتت، پند دادن بندگانت، و كارزار در راهت، و بهترين مزدى را كه به يكى از فرشتگان مقرب خود و پيغمبران مرسل برگزيده خود داده اى به او عطا فرماى. و سلام و رحمت خدا و بركاتش بر او بر آل او باد كه پاكيزگان و پاكانند.
فارسی
.jpg)
.jpg)
.jpg)
نیایش هنگام ختم قرآن
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
