.jpg)
.jpg)
.jpg)
نيايش در عيد اضحى و جمعه
― خدايا اين، روزى مبارك و با ميمنت است، و مسلمين در اطراف زمين تو در اين روز مجتمعند مسئلت كننده و خواهنده و اميدوار و ترسنده ى ايشان، همه در يكجا براى نماز حاضر مى شوند، و ناظر در حوائج ايشان تويى. پس تو را به وجود و كرمت و آسانى مسئلتم پيش تو، سوال مى كنم كه بر محمد و آلش رحمت فرستى.
― و اى بار خداى، اى پروردگار ما، به عنوان آنكه پادشاهى و ستايش توراست، و جز تو معبودى نيست، و تو بردبار و بزرگوار و مهربان و نعمت بخش و صاحب جلال و اكرام و پديدآورنده ى آسمانها و زمينى، از تو مى خواهم كه بهره و نصيب مرا سرشار سازى: از هر نيكى يا عافيت يا بركت يا هدايت يا توفيق طاعت يا خيرى كه بر محمد و آلش انعام مى كنى، و به وسيله ى آن به سوى خود هدايتشان مى نمايى، يا درجه اى كه پيش خود براى ايشان بلند مى سازى، يا به وسيله ى آن بهره اى از دنيا و آخرت به ايشان همى بخشى.
― خدايا به عنوان آنكه پادشاهى و ستايش توراست و معبودى جز تو نيست، از تو مسئلت مى كنم كه رحمت فرستى بر محمد. بنده و فرستاده و دوست و برگزيده ات، و مختار از آفريدگانت، و بر آل محمد كه نيكوكاران، و پاكان و خيرخواهانند چنان رحمتى كه كسى جز تو شمردن آن را نتواند، و از تو مسئلت مى كنم كه ما را در دعاى شايسته ى هر يك از بندگان مومنت كه در اين روز تو را بخواند شريك سازى. اى پروردگار جهانيان، و اينكه ما و ايشان را بيامرزى زيرا تو به هر چيز قدرت بى پايان دارى.
― خدايا حاجتم را به سوى تو آورده ام، و بار فقر و فاقه و مسكنتم را در اين روز بر در خانه ى تو فرونهاده ام، و من به آمرزش و رحمت تو مطمئن ترم تا به عمل خود و آمرزش و رحمت تو وسيعتر از گناهان من است. پس رحمت فرست بر محمد و آلش، و برآوردن هر حاجتى را كه دارم. به قدرتت بر آن، و آسان بودنش بر تو، و به سبب احتياج من به تو و بى نيازى تو از من- تو خود بر عهده گيرد. زيرا كه من هرگز به خيرى نرسيده ام، مگر از جانب تو. و هرگز كسى بدى اى را از من برنگردانده است مگر تو. و در كار آخرت و دنياى خود به كسى اميد ندارم غير از تو.
― خدايا هر كس براى كوچ كردن به سوى مخلوقى- به اميد صله و عطاياى او و طلب بخشش و جايزه ى او- آماده و مهيا و معد و مستعد شود، پس مهيا شدن و ساز و برگ ساختن و آماده كردن و آماده شدن من، امروز، به اميد عفو و صله ى تو، و طلب بخشش و جايزه توست.
― خدايا پس بر محمد و آل محمد رحمت فرست، و در اين روز آن اميد مرا مبدل به نوميدى مكن، اى كسى كه خواهش خواهنده اى او را از عطا باز نمى دارد، و بخشيدن عطايى از توانگريش نمى كاهد. زيرا كه من از جهت اطمينانم به كردار شايسته اى كه از خود پيش فرستاده باشم به سوى تو نيامده ام، مگر به اميد شفاعت محمد و اهل بيت او، كه صلوات و سلامت بر او و بر ايشان باد.
― من اكنون به سوى تو آمده ام در حالى كه به گناه و بدى درباره ى خود اقرار دارم. به سوى تو آمده ام در حالى كه همان عفو بزرگ را چشم همى دارم كه به وسيله ى آن از خطاكاران در گذشته اى، از اين روى طول توقفشان بر گناه بزرگ، تو را از آن بازنداشته كه دوباره رحمت و آمرزش را به ايشان عطا كنى.
― پس، اى كسى كه رحمتت پهناور و عفوت عظيم است. اى عظيم! اى عظيم! اى كريم! اى كريم! بر محمد و آل محمد رحمت فرست، و به رحمت خود بر من تفضل فرماى و به فضل خود بر من شفقت كن، و به آمرزشت بر من گشايش بخش.
― خدايا اين مقام (خلافت و القاء خطبه و اقامه نماز عيد) مخصوص خلفاى تو و برگزيدگان تو، و اين پايگاههاى مخصوص امناء تو- در درجه ى رفيعى كه ايشان را بدان اختصاص داده اى- از طرف غاصبين دستخوش سلب و نهب گشته است، و تقدير كننده ى آن تويى. فرمان تو مغلوب نمى گردد، و از تدبير قطعيت هر طور بخواهى و هر زمان كه بخواهى تجاوز نمى شود. و به سبب امرى كه تو آن را بهتر مى دانى چنين تقدير فرموده اى، و تو در آفرينش و اراده ى خود متهم نيستى، و كار اين سلب و نهب تا آنجا گسترش يافته كه برگزيدگان و خلفاى تو مغلوب و مقهور و مسلوب الحق شده اند، در حالتى كه حكم تو را تبديل يافته و كتاب تو را دور افتاده و واجباتت را از طريقه هاى تو تحريف شده و سنتهاى پيغمبرت را متروك مى بينند.
― خدايا دشمنان ايشان را، از اولين و آخرين، و هر كه را به اعمال ايشان خشنود شده و اشياع و اتباعشان را به دست عذاب بسيار، و از رحمت خود محروم بدار.
― خدايا بر محمد و آل او رحمت فرست- زيرا كه تويى ستوده ى بزرگوار- از آنگونه رحمتها و بركتها و درودها كه به برگزيدگانت: ابراهيم و آل ابراهيم فرستاده اى، و در گشايش آسايش و نصرت و تمكين و تاييد ايشان تعجيل فرماى.
― خدايا مرا از اهل توحيد و ايمان به خود و تصديق به پيغمبر خود و امامانى كه طاعتشان را واجب ساخته اى قرار ده: همان امامان كه برنامه ى توحيد و ايمان و تصديق به وسيله ى و به دستهاى ايشان اجرا مى شود. دعايم را مستجاب كن اى پروردگار جهانيان.
― خدايا خشم تو را جز حلمت، شدت غضبت را جز عفوت باز نمى گرداند، و غير از رحمتت از عقابت زنهار نمى دهد، و مرا جز تضرع به تو و در برابر تو نجات نمى بخشد. پس بر محمد و آل محمد رحمت فرست، و ما را- اى معبود من- از جانب خود با آن قدرت كه به وسيله ى آن مردگان بندگان را زنده مى سازى، و سرزمينهاى مرده را زندگى مى بخشى، گشايش ببخش.
― و مرا- اى معبود من- از اندوه هلاك مساز تا دعايم را مستجاب كنى، و اجابت دعايم را بر من اعلام كنى. و تا پايان زندگيم طعم عافيت را به من بچشان، و دشمن را بر من شاد منماى، و او را بر گردنم- اى خداى من- سوار مكن، و بر من مسلط مساز.
― اى معبود من، اگر تو مرا بلند گردانى پس كيست كه پستم كند؟ و اگر تو مرا پست كنى پس كيست كه مرا بلند گرداند؟ و اگر تو مرا گرامى دارى، پس كيست كه خوارم كند؟ و اگر تو مرا خوار دارى، پس كيست كه گراميم دارد؟ و اگر تو مرا عذاب كنى پس كيست كه بر من رحم آورد؟ و اگر تو مرا تسليم هلاك كنى، پس كيست كه درباره ى بنده ات اعتراض نمايد؟ يا تو را از كارش سوال كند؟ و من دانسته ام كه در حكم تو ستمى و در عقوبتت شتابى نيست، و جز اين نيست كه آن كس شتاب مى كند كه از فوت شدن فرصت بترسد، و جز اين نيست كه نيازمند به ستم كسى كه ناتوان باشد. و تو- اى معبود من- از آن صفات بسيار برترى.
― خدايا، رحمت فرست بر محمد و آل محمد، و مرا آماج بلا و نشانه ى عقوبت مساز و مرا مهلت ده، و اندوهم را بزداى، و از لغزشم درگذر، و به بلائى مبتلايم مكن، زيرا تو ناتوانى و بيچارگى و زارى مرا در پيشگاه خود مى بينى.
― خدايا، در اين روز از خشم تو به تو پناه مى برم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا پناه ده،
― و در اين روز از خشم تو از تو زينهار مى طلبم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا زينهار بخش
― و من ايمنى از عذابت را از تو مسئلت مى كنم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا ايمن ساز،
― و از تو هدايت همى جويم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا رهبرى كن،
― و از تو يارى مى خواهم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا يارى فرماى،
― و از تو رحمت مى طلبم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و بر من رحمت آور،
― و مرا بى نياز كن،
― و از تو طلب روزى مى كنم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا روزى ببخش
― و از تو كمك مى طلبم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا اعانت كن،
― و براى گناهان پيشينم از تو آمرزش مى خواهم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا بيامرز،
― و از تو طلب نگهدارى مى كنم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا نگهدار. زيرا كه اگر مشيت تو تعلق گيرد من هرگز به كارى كه تو آن را از من ناپسند دارى بازنخواهم گشت.
― اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى مهربان! اى بخشنده ى نعمتها، اى صاحب جلال و اكرام، بر محمد و آلش رحمت فرست، و همه ى آنچه را كه از تو مسئلت كرده ام، و از تو طلبيده ام و براى آن روى دل به سوى تو آورده ام، برايم به اجابت برسان و آن را بخواه، و مقدر كن، و به مقتضاى آن فرمان بران، و آن را بگذران و در آنچه بر من حكم مى كنى خير مرا قرار ده، و مرا در آن بركت بخش، و به وسيله ى آن درباره ام تفضل فرماى، و مرا به آنچه كه از آن عطا مى كنى نيكبخت بساز، و از فضل خود و از خيرت پهناورى كه نزد توست بر من بيافزاى، زيرا تو توانگر و كريمى، و آن را بخير و نعمت آن جهان پيوسته ساز، اى مهربانترين مهربانان.
― سپس: هر چه مى خواهى بخواه و هزاربار بر محمد و آلش صلوات فرست، كه حضرت سجاد عليه السلام چنين مى كرد.
