از دعاهاى امام عليه السلام است در رضا و خشنودى (به آنچه داشت) هنگامى كه به دنياداران (ثروتمندان) نگاه مى كرد:
― سپاس خدا را است براى رضا و خشنودى به قضا و قدر خدا (در آنچه خواسته) گواهى مى دهم كه خدا معيشتها و چيزهائى كه زندگى بندگانش به آنها وابسته است را به عدل و درستى (بى افراط و تفريط) قسمت نموده (هر كه را به فراخور او روزى داده، اشاره به فرمايش خداى تعالى «س 43 ى 32»: نحن قسمنا بينهم معيشتهم فى الحيوه الدنيا يعنى ما معيشت ايشان را در زندگانى دنيا ميانشان تقسيم كرده ايم. در حديث قدسى است: و برخى از بندگان من كسى است كه جز فقر و بى چيزى صلاح او نيست، اگر او را غنى و توانگر كنم توانگرى تباهش مى سازد، و برخى از بندگانم كسى است كه جز توانگرى صلاح او نمى باشد، اگر او را فقير نمايم فقر تباهش گرداند. بنابراين توانگر كردن كسى را كه جز بى چيزى صلاح نيست افراط و بى چيز نمودن آن را كه جز توانگرى صلاح نمى باشد تفريط خواهد بود، و عدل آنست كه اصلاح هر يك از آنها به آن باشد) و با همه ى آفريدگانش با فضل و احسان (بر ايشان) رفتار نموده
― بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا بر اثر آنچه (دارائى كه) به ايشان (ثروتمندان) داده اى پريشان مگردان كه بر آفريدگانت رشگ برده و قضا و قدر تو را خوار شمارم، و آنان را بر اثر آنچه (كالاى دنيا كه) از من بازداشته اى گرفتار مكن (به اينكه كبر و سرفرازى نموده مرا پست بينند و از اين راه گناهكار شوند)
― بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به قضا و قدر خود دلخوش گردان، و سينه ام را در چيزهائى كه مقدر نموده اى فراخ كن (مرا از آنها شاد و خشنود فرما) و اعتماد و تكيه گاهى به من ببخش تا با آن اقرار كنم كه قضاء و قدر تو جز به نيكى روان نگشته، و شكر و سپاس مرا براى خود بر آنچه از من بازداشته اى از شكرم تو را بر آنچه به من بخشيده اى كاملتر قرار ده (زيرا آنچه كه از او بازداشته صلاحش در آن بوده و اگر بازنمى داشت به او زيان رسيده و تباه مى گشت، چنانكه در حديث قدسى بيان شد، و دفع ضرر و زيان مهمتر از جلب نفع و سود است، بنابراين لازم است كه شكر بر مهمتر كاملتر باشد)
― و مرا نگهدار از اينكه به فقيرى، پستى و به صاحب ثروتى، برترى گمان برم، زيرا شريف و بزرگوار كسى است كه طاعت و پيروى تو او را شريف گردانيده، و عزيز و گرامى كسى است كه عبادت و بندگيت او را عزيز نموده است
― پس بر محمد و آل او درود فرست، و به ما ببخش ثروت و دارائى (احسان و نيكيت) را كه فانى و نيست نمى گردد، و ما را به عزت و بزرگى كه از دست نمى رود (توفيق عبادت و بندگى) تاييد و كمك فرما، و در پادشاهى جاودان (بهشت) روانه ساز، زيرا تو يگانه ى يكتاى هميشه اى كه فرزند ندارى و فرزند كسى نمى باشى و هيچ كس مانند و همتاى تو نبوده است.
فارسی
از دعاهاى امام علیه السلام است در رضا و خشنودى هنگامى كه به دنیاداران نگاه مى كرد
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
