دعا هنگام خوف و خشيت
در اين دعا كه امام عليه السلام در مقام خوف و خشيت مى خوانده چنين عرضه مى دارد:
― (بار خداوندا تو مرا كامل و بى عيب آفريدى) (اللهم انك خلقتنى سويا).
― (در حاليكه كوچك و ناتوان بودم مرا پرورش دادى) (و ربيتنى صغيرا).
― (و به مقدار كافى مرا روزى بخشيدى) (و رزقتنى مكفيا).
― (بار خداوندا از آنچه در كتاب نازل فرموده اى و بندگانت را به آن بشارت داده اى چنين يافته ام كه فرموده اى: اى بندگان من كه بر خود اسراف روا داشته ايد از رحمت خداوند مايوس نشويد كه خداوند همه ى گناهان را مى آمرزد) (اللهم انى وجدت فيما انزلت من كتابك و بشرت به عبادك ان قلت: يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمه الله، ان الله يغفر الذنوب جميعا).
― (به خوبى از آنچه قبلا از من سر زده آگاهى و نيز اعمالى از من برخاسته كه تو به آنها از من آگاهترى) (و قد تقدم منى ما قد علمت و ما انت اعلم به منى).
― (پس واى بر رسوائى من نسبت به آنچه نامه ى عمل احصاء كرده است) (فيا سواتا مما احصاه على كتابك).
― (و اگر مواقفى وجود نداشت كه من آرزومند عفو تو (در آن مواقف) بودم- كه همه ى اشياء را فراگرفته- خود را از دست مى دادم)
― (فلولا المواقف التى اومل من عفوك الذى شمل كل شى ء لالقيت بيدى).
― بار خداوندا (اگر كسى ياراى فرار از مالك و پروردگار خويش را مى داشت من از همه ى آنها به فرار از پيشگاه تو سزاوارتر بودم) (و لو ان احدا استطاع الهرب من ربه لكنت انا احق بالهرب منك).
― (اما تو آن كسى هستى كه هيچ رازى، نه در زمين و نه در آسمان از تو پوشيده نمى ماند و تو آن را (در صحنه ى رستاخيز) حاضر خواهى ساخت) (و انت لا تخفى عليك خافيه فى الارض و لا فى السماء الا اتيت بها).
― در عدم امكان فرار از تو و رسيدگى به امور (همين بس كه تو كيفردهنده و حسابگر باشى) (و كفى بك جازيا، و كفى بك حسيبا).
― (بار خداوندا (به خوبى مى دانم) كه اگر فرار كنم تو طالب و جوينده ى منى) (اللهم انك طالبى ان انا هربت).
― و مى دانم (كه اگر پاى گريز در پيش نهم تو مرا دريافت خواهى كرد) (و مدركى ان انا فررت).
― (بنابراين اينك اين منم در پيشگاه تو خاضع، ذليل و رو بر خاك نهاده ام) (فها انا ذا بين يديك خاضع ذليل راغم).
― (اگر مرا كيفر كنى من سزاوار آنم و اين كيفر از ناحيه ى تو- اى پروردگار من- عدل محض است) (ان تعذبنى فانى لذلك اهل، و هو يا رب منك عدل).
― (و اگر مرا ببخشائى (تازگى ندارد) از دير باز عفوت شامل من شده و جامه ى عافيتت را بر من پوشانده اى) (و ان تعف عنى فقديما شملنى عفوك، و البستنى عافيتك).
― (به همين دليل- اى خداى من- به حق اسماء مخزونت و به حق جمال و جلالت- كه حجابها آن را پوشيده اند- از تو درخواست مى كنم كه بر اين نفس و جان بى تاب و اين مشيت استخوان سست، رحمت آورى) (فاسالك اللهم بالمخزون من اسمائك و بما وارته الحجب من بهائك، الا رحمت هذه النفس الجزوعه و هذه الرمه الهلوعه).
― ((آرى از تو مى خواهم به نفسى رحمت آورى) كه تحمل حرارت خورشيدت را ندارد چگونه مى تواند تحمل آتش جهنمت را داشته باشد) (التى لا تستطيع حر شمسك، فكيف تستطيع حر نارك).
― (نفسى كه طاقت شنيدن صداى رعدت را ندارد چگونه مى تواند صوت خشم و غضبت را بشنود؟) (و التى لا تستطيع صوت رعدك فكيف تستطيع صوت غضبك؟).
― (پس- اى خداى من- بر من رحمت آور كه من فردى حقير و قدرم اندك است) (فارحمنى اللهم فانى امرء حقير، و خطرى يسير).
― و مى دانم كه (عذاب و كيفر من چيزى نيست كه به اندازه ى ذره اى بر ملك و حكومتت بيفزايد) (و ليس عذابى مما يزيد فى ملكك مثقال ذره).
― (اگر (مى دانستم كه) عذاب من چيزى بود كه بر ملك تو مى افزود از تو مى خواستم كه صبر و تحمل آن را به من عطا كنى) (و لو ان عذابى مما يزيد فى ملكك لسالتك الصبر عليه).
― (و دوست مى داشتم كه اين افزايش از آن تو باشد) (و احببت ان يكون ذلك لك).
― (ولى- اى خداى من- سلطنت تو اعظم، ملك و حكومتت با دوامتر از آن است كه طاعت اطاعت كنندگان بر آن بيفزايد يا معصيت عصيانگران از آن بكاهد) (و لكن سلطانك اللهم اعظم، و ملكك ادوم من ان تزيد فيه طاعه المطيعين، او تنقص منه معصيه المذنبين).
― (بنابراين مرا مورد رحمت خويش قرار ده اى مهربانترين مهربانان) (فارحمنى يا ارحم الراحمين).
― (از من در گذر اى صاحب جلال و اكرام) (و تجاوز عنى يا ذا الجلال و الاكرام).
― (و توبه ام را بپذير كه تو بسيار توبه پذير و مهربانى) (و تب على انك انت التواب الرحيم).
―
فارسی
دعا هنگام خوف و خشیت
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
