دعاى حضرت هنگام ختم قرآن
• بار الها، تو مرا بر ختم كتاب خود، يارى فرمودى: همان كتابى كه آن را به صورت نور فرو فرستاده اى. و آن را بر هر كتاب كه نازل كرده اى، گواه ساخته اى، و بر هر حديث، كه سروده اى تفضيل داده اى،
• و آن را فرقانى ساخته اى كه حلال و حرامت را به وسيله ى آن از هم جدا كرده اى، و قرآنى كه احكام خود را به آن پديدار ساخته اى: كتابى كه آن را براى بندگانت تفصيل و تشريح فرموده اى و وحيى كه بر پيغمبرت: محمد (صلواتك عليه و آله) فرو فرستاده اى.
• و آن را نورى قرار داده اى، كه ما، در پرتوش از تاريكيهاى گمراهى و نادانى، راه مى يابيم. و شفائى براى هر كس كه از سر تصديق به آن به شنيدنش گوش فرا دهد و ترازوى عدلى كه زبانه اش از حق نگردد، و نور هدايتى كه (پرتو) برهانش از برابر ناظرين خاموش نشود. و نشانه ى رستگارئى كه هر كس آهنگ طريقت آن كند گمراه نگردد و هر كه به دستاويز عصمتش درآويزد دستهاى مهالك به او نرسد.
• بار الها، پس اكنون كه ما را بر تلاوتش، مدد بخشيدى و به حسن تعبيرش، عقده هاى زبان ما را گشودى، پس ما را از كسانى قرار ده، كه آن را چنانكه شايسته ى نگهدارى است نگاه مى دارند، و به تصميم تسليم در برابر آيات محكماتش، تو را بندگى و اطاعت مى كنند، و خود را از اقرار به متشابه و محكمات آياتش، ناچار مى بينند.
• بار الها، تو كتاب خود را، سربسته بر پيغمبرت: محمد (صلى الله عليه و آله) نازل كرده اى، و آنگاه او را به علم تفصيلى شگفتيهايش، ملهم ساخته اى. و علم آن را، با تفسير و توضيح، به ما ميراث داده اى. و ما را بر آن كسى كه نسبت به علم قرآن جاهل بود، برترى بخشيده اى. و بر فهم حقايق و عمل به مقتضاى آن نيرو داده اى. تا (به اين افتخار) ما را از آن كس كه تاب قيام به حق آن را نداشت برتر نهى
• بار الها، پس همچنانكه دلهاى ما را حامل قرآن ساختى و شرف و فضل آن را، به رحمتت به ما شناساندى، پس رحمت فرست بر محمد: كه (خلق را) به آن صلاى هدايت زده و بر آلش، كه خزانه داران آنند- و ما را كسانى قرار ده كه، اعتراف دارند كه آن از جانب تو است، تا در تصديقش شك به ما رخ ندهد و انحراف از راه مستقيمش در خاطرمان نيايد
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و ما را از كسانى قرار ده كه به پيمان قرآن چنگ درمى زنند، و از امور مشتبه به پناهگاه محكمش التجا مى كنند، و در سايه ى بالش قرار مى گيرند، و به روشنى صحبتش راه مى يابند، و از رخشندگى روشنائيش پيروى مى كنند، و از چراغش چراغ مى افروزند و به غير آن هدايت نمى جويند
• بار الها، همچنانكه، به كتاب خود، محمد را براى دلالت بر خويش نشانه ساختى، و به آل محمد راههاى رضاى خود را آشكار كردى، پس بر محمد و آلش رحمت فرست. و قرآن را براى ما وسيله ى رسيدن به اشرف منازل عزت و نردبان برآمدن به منزل سلامت، و سبب نجات يافتن در عرصه ى قيامت، و وسيله ى ورود به نعمتهاى سراى اقامت قرار ده.
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست، و به وسيله ى قرآن، گرانى گناهان را از دوش ما بردار، و خوشخوئى نيكوكاران را به ما ارزانى دار و ما را به نشانى كسانى ببر كه در دل شب و صبح و شام، قرآن را در پيشگاه تو بپا داشتند تا به وسيله ى تطهير آن ما را از هر آلودگى پاك سازى و در پى كسانى ببرى كه به نور قرآن روشنى جسته اند، و هوس، ايشان را از كار غافل نساخته، كه به فريب نيرنگهايش آنان را به مهلكه اندازد
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و قرآن را در تاريكيهاى شب مونس ما و از فسادهاى شيطان، و خاطرات وسوسه ها نگهبان، و براى گامهاى ما از رفتن به سوى معاصى نگهدار، و براى زبانهامان از فرو رفتن به باطل- نه به علت مرضى- لال كننده، و براى اعضايمان، از ارتكاب گناهان، منع كننده، و براى تحقيق و مطالعه ى طومار عبرت- كه دست غفلت آن را درهم پيچيده- گستراننده ساز. تا فهم عجايب آن و نصايح و مثلهاى آن را- كه كوههاى استوار، با وجود استحكام خود، از حمل آن عاجز گشته اند- به دلهاى ما برسانى.
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و به وسيله ى قرآن، آراستگى برون ما را ادامه ده و خاطرات وساوس را، از دست يافتن به سلامت درونهامان، باز دار. و زنگ دلها و آلودگيهاى گناهانمان را، با آن بشوى، و كارهاى شوريده ى ما را با آن سامان آر و در صف محشر، سوز تشنگى ما را از حرارت انفعال، به آب رحمت قرآن فرو نشان و در روز ترس بزرگ، هنگام برانگيختن ما (از قبور) جامه هاى امان بر ما بپوشان.
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و به وسيله ى قرآن، فقر ما را جبران فرماى و فراخى زندگانى و رفاه سعه ى ارزاق به وسيله ى آن، به سوى ما بران. و ما را از خويهاى نكوهيده، و اخلاق ناپسنديده، دور ساز، و از دره عميق كفر و موجبات نفاق نگاهدار. تا در قيامت، قرآن، ما را به سوى خشنودى و بهشت تو سوق دهد، و در دنيا از خشم تو و تجاوز از حدود تو، باز دارد، و براى ما، به حلال شمردن حلال، و حرام دانستن حرامش نزد تو گواه باشد.
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست، و از بركت قرآن، بر ما آسان كن، هنگام مرگ، اندوه جان دادن و مشقت ناله كردن و به شمار افتادن نفسهاى آخرين را، زمانى كه جانها به چنبرهاى گردن رسد، و از فسونگر سراغ گرفته شود، و فرشته ى مرگ براى گرفتن جان، از پرده هاى غيب، پديد آيد. و تيرهاى وحشت فراق را، از كمانهاى مرگ پرتاب كند، و از مرگ سريع، جامى زهر مذاق، براى (كام) جانها آماده سازد و رخت بستن و روان شدن ما، به جهان ديگر نزديك شود، و اعمال در گردنها، به صورت طوقها، درآيد، و تا موعد روز ديدار (در قيامت) آرامگاه گورها باشد.
• بار الها، بر محمد (ص) و آلش رحمت فرست، و وارد شدن ما را به خانه ى فرسودگى، و طول زيستن ما در ميان طبقات خاك، بر ما مبارك ساز. و پس از مفارقت دنيا قبرهامان را بهترين منازل ما قرار ده، و به رحمت خود تنگى لحدهامان را گشاده ساز، و در ميان حاضران رستاخيز به گناههاى هلاك كننده مان رسوا منماى:
• و به بركت قرآن، در مقام صف بستن در پيشگاهت بر ذلت و خوارى وضع ما رحمت آور، و هنگام لرزيدن جسر دوزخ در روز عبور از آن، گامهاى ما را از لغزش، استوار بدار. و به بركت قرآن از هر اندوه روز رستاخيز و هولهاى سخت روز «طامه» نجات بخش.
• و در آن روز كه روى ستمگران سياه شود: در روز پشيمانى و حسرت روهاى ما را سفيد گردان، و براى ما، در دلهاى مومنان، مودتى بيفكن، و زندگى را بر ما دشوار مساز.
• بار الها، بر محمد، بنده و پيامبر خود رحمت فرست همچنانكه او پيام تو را ابلاغ كرد و امر تو را آشكار ساخت، و بندگانت را پند داد،
• بار الها، در روز رستاخيز، پيغمبر ما را، (كه رحمت تو بر او و بر آلش باد) از حيث مكانت، مقربترين پيغمبران به خود، و از جهت شفاعت، برترين، و از جهت قدر، بزرگترين، و از جهت منزلت، آبرومندترين ايشان نزد خود قرار ده
• بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست، و كاخ دين و شرفش، افراخته ساز، و حجتش را قاهر و كفه ميزانش را سنگين گردان. و شفاعتش را بپذير و توسلش را قبول كن و روسفيدش نماى و نورش را كامل ساز، و درجه اش را بالا بر
• و ما را بر طريقت او زنده بدار، و بر دين او بميران و در شاهراش بيفكن، و در مسلك او پيش بر و از پيروان او قرار ده. و در زمره ى او مجتمع ساز و به حوض او وارد كن و از جامش سيراب نما-
• و رحمت فرست- بار خدايا- بر محمد و آلش چنان رحمتى كه به وسيله ى آن او را به بهترين چيزى كه از نيكى و فضل و عزتت چشم دارد برسانى زيرا كه تو صاحب رحمت پهناور و احسان بزرگى.
• بار الها، به پاداش ابلاغ پيغامهايت و رساندن آياتت و پند دادن بندگانت و كار زار در راهت، بهترين مزدى را كه به يكى از فرشتگان مقرب خود و پيغمبران مرسل برگزيده ات داده اى به او عطا فرماى، و سلام و رحمت خدا و بركاتش بر او و بر آل او باد كه پاكيزگان و پاكانند.
فارسی
دعاى حضرت هنگام ختم قرآن
0
0%
(نفر
0)
نظر شما در مورد این مطلب ؟
نمی پسندم
می پسندم
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:
آخرین مطالب
بیشترین بازدید این مجموعه
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
