هنگام سختى رنج و كارهاى دشوار

از دعاهاى امام عليه السلام است هنگام سختى رنج و كارهاى دشوار

•    خدايا، مرا به اصلاح نفسم فرمان داده اى و خود به اصلاحش بيش از من يارايى و بر آن و بر من بيش از خودم توانايى، پس آنچه خشنودى ات را در پى دارد عطايم گردان، و آنچه خرسنديت را به دنبال دارد در حال عافيتم از من بستان.

•    بار خدايا، ديگر نه طاقتى بر رنج و محنت دارم، و نه صبرى در بلا و شدت، و نه توانى براى تحمل فقر و فلاكت، پس روزى ام را از من دريغ مدار و مرا در ميان بندگانت وامگذار، تنها تو خود حاجتم روا ساز و كفايتم به عهده گير.

•    در همه امور نظرى به سوى من كن و نگهى به سود من، كه بى گمان اگر مرا با نفسم تنها گذارى از دستش به ستوه آيم و در خير و صلاحش فرومانم، خدايا، اگر مرا به مردمان واگذارى روى بر من ترش كنند، و اگر دست به دامن خويشانم سازى محرومم نمايند، و اگر هم بخششى كنند بى خير باشد و كم مقدار و بر من منت گذارند بى شمار و سرزنشم كنند بسيار.

•    پس تو خود اى خداى كريم بى نيازم فرماى و به عظمتت بلندمرتبه ام نماى، و با ثروتت دستم بگشاى و با دارايى ات كفايتم فرماى.

•    بار خدايا، بر محمد و خاندانش و مرا از حسد ورزيدن برهان و از گناهان بازگردان و از ارتكاب حرام به سوى ديگران، و جرأت انجام گناه از من بستان، چنانم كن كه هوايم سوى تو آيد و رضايم به داده هاى تو باشد، در آنچه داده ايم و عطا و احسانم نموده اى بركت ده و مرا در هر حال محفوظ و زير چتر حراست خويش نه از دشمنانم پنهانم ساز و در پناه حمايت خود گذار.

•    پروردگارا، بر محمد و خاندانش درود فرست مرا به گزاردن آنچه فرمانم داده اى موفق دار، خواه آن فرمان براى خودت باشد يا براى كسى از خلقت بود، هر چند جسمم در به جاى آوردنش ناتوان و نيرويم در انجامش كم توان باشد، قدرتم به آن نرسد و مال و سرمايه ام كافى نباشد، چه يادم باشد و چه از يادش برده باشم.

•    و تو اى خدايم آن را در شمار آورده اى با آن كه من فراموشش كرده ام، پس تو خود با اين بى شمارى رحمتت و بسيارى دارايى ات آن را به جاى من ادا فرماى؛ كه تو هم توانگرى و هم كريم تا چيزى بر گردن من باقى نماند كه با آن بخواهى از حسناتم بكاهى يا بر گناهانم در قيامت اى خدايم بيفزايى.

•    بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا چنان كن كه شيداى بندگى ات براى رستگارى آخرتم باشم تا با قلبم راستى آن را هم اينك دريابم و در دنيا زهد و پارسايى را بر همه چيز برتر دانم و آن را پيشه خود سازم و كارهاى نيك را با شور و شوق به جا آورم و از روى بيم و هراس از گناهكاى در امان مانم، خدايا، به من نورى عطا نمانم كه در پرتوش در ميان مردم رهسپار و در تاريكى ها راه خود يابم و از شك و شبهه با آن چاره جويم و برهم. خداوندا، بر محمد و خاندانش درود فرست مرا ترس اندوه كيفرت و شوق ثواب آخرت روزى ده تا از هم اينك لذت حصول آنچه تو را برايش مى خوانم بچشم، و اندوه آمدن آنچه كه از آن به تو پناه مى برم دريابم.

•    بار خدايا، تو خود آنچه را كه امر دنيا و آخرتم به سامان آورد مى دانى پس حاجاتم برآور.

•    بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و بدان هنگام كه در گزاردن سپاس به آستانت در برابر نعمت هايى كه آسايش و سختى، سلامت و بيمارى ارزانيم داشته اى كوتاهى كنم تو خود حق شناسى روزيم ساز تا در نهادم نسيم رضا و آرامش را با اداى وظيفه ام در همه پيشامدها در حالت بيم و آسودگى، خشنودى و خشم، سود و زيان بيابم.

•    خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و سينه ام را از حسد سالم دار تا به احسانت به هيچ يك از مردمان رشك نبرم، و هرگز نعمتى از نعمات دنيوى يا اخروى، سلامت و تقوا گشايش و آسايش در كسى نبينم جز آن كه برتر از آن را براى خود از تو و به دست تو خواهم كه تويى تنها يكتاى بى همتا.

•    خداوندا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و پرهيز از گناهان را روزيم نما، دورى از لغزش ها را در دنيا و آخرت در حال خرسندى و خشم نصيبم فرما، تا هر دو حال به نزدم يكسان باشد و پيوسته در كار بندگى ات باشم و خشنودى تو را درباره دوستان و دشمنانم بر خوشايند و فرمانبرى ديگر ترجيح دهم تا دشمنم از ستم و جورم ايمن باشد، و دوستم از هوس و لغزشم از حق مأيوس گردد.

•    مرا از كسانى گردان كه تو را در حال رفاه با همان اخلاص خوانند كه درماندگان مخلص به گاه درماندگى خوانند، كه تويى خداى ستوده و بزرگوار.